فرمانده ای که مسئول نظافت سنگر بود

به گزارش نوید شاهد گلستان؛ شهید غلامحسین رحمانی، دهم شهریور ۱۳۳۸ در شهرستان علی آبادکتول به دنیا آمد. پدرش حسین، کشاورز بود و مادرش قربان گل نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته انسانی درس خواند و دیپلم گرفت. معلم بود. سال ۱۳۵۸ ازدواج و صاحب یک پسر و سه دختر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. نهم بهمن ۱۳۶۵ با سمت فرمانده گردان امام حسن مجتبی (ع) در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سر، پا و سینه، شهید شد. مزار او در گلزارشهدای امامزاده روستای الازمن تابعه زادگاهش قرار دارد. او را حسن نیز می‌نامیدند.

خاطره ای به نقل از همسر شهید

ما هیچ وقت در زندگی مشکل خاصی نداشتیم و او بسیار با صفا و صمیمی بود. در اوقات فراغت در کار منزل، در پختن غذا و نگهداری بچه‌ها کمک می‌کرد. کتاب‌های گوناگون مطالعه می‌کرد و در بسیج و سپاه فعالیت داشت. تحولات روحی و معنوی او هر روز بهتر از روز قبل شد و همیشه سعی می‌کرد تقوی را پیشه کند. خیلی کم عصبانی می‌شد و در مشکلات با من مشورت می‌کرد. بزرگترین آرزویش زیارت خانه خدا و کربلا بود که به حج مشرف شد.

خاطره ای به نقل از همرزم شهید

از وقتی او را شناختم با دیگران تفاوت چشمگیری داشت. هر روز صبح قبل از دیگران بیدار می‌شد. صبحانه را آماده می‌کرد و ضمن نظافت شخصی به نظافت چادر می‌پرداخت و سعی می‌کرد کسی متوجه نشود که ایشان این کار‌ها را می‌کند.

رحمانی به عنوان فرمانده گردان امام حسن (ع) در کار‌ها با نیرو‌ها مشورت می‌کرد و معمولاً کار‌های سخت و مشکل را، خود عهده دار می‌شد. به خدمت در بسیج و سپاه خیلی علاقه‌مند بود و بیشتر به امور فرهنگی و تربیتی علاقه داشت. مدتی رئیس اولیا و مربیان آموزش و پرورش علی آباد کتول بود.

با آن که در عملیات کربلای ۵، گردان امام حسن (ع) در منطقه عملیاتی فاو خط نگهدار بود. غلامحسین رحمانی به فاو آمده و یکی از دوستانش را واسطه قرار داد تا از فرماندۀ لشکر - مرتضی قربانی - موافقت شرکت در عملیات را بگیرد. فرماندۀ لشکر درخواست او را پذیرفت و او هنگامی که خبر موافقت شرکت در عملیات را شنید از خوشحالی سر از پا نمی‌شناخت. سرانجام در همین عملیات در بهمن ماه سال ۱۳۶۵ به شهادت رسید.