از موذنی در مسجد حاجی بابا تا شهادت

نوید شاهد: شهيد جليل فرخي زاده در سال1298 در يك خانواده مذهبي و متدين چشم به جهان گشود. حال و هواي محيط خانه او را كودكي صالح و علاقمند به دين و قرآن بار آورد و براي فرا گرفتن قرآن نزد يكي از قاريان محل مشغول گرديد و به علت فقر مالي خانواده از ادامه تحصيل منصرف شده و در كارگاه هاي قالي بافي مشغول شد. با مشكلات اخت شده و روزي حلال کسب می کرد و خدايش را شكر می نمود. خدمت سربازي وي به علت شروع جنگ دوم جهاني ناتمام ماند، به اين جهت به ديار خويش بازگشت و به ياري پدرش به سمساري مشغول شد.

شهيد عاشق خدايش بود و عشق به امامت و ولايت او را با مولايش امام حسين(ع) آشناتر كرده بود و به سربازي امام حسين(ع) ‌افتخار مي كرد و مؤذن نماز جماعت در مسجد حاجي بابا بود. با شروع انقلاب اسلامي و حركت هاي مردمي به تظاهرات پيوست و با اولين راهپيمائي، درسهای چندين ساله اش را بيرون ريخت و از شوق اشك ريخت. در آرزوي شهادت بود و پيوستن به لقاءا... و هميشه گوياترين اميدها را به خداي مهربان داشت و مي گفت پيروزي از آن ماست تا اينكه در روز جمعه مورخ 57/11/20 با حمله ضدانقلاب به شهر، در تاریخ 1357/11/20 در سر خيابان شيخ مهدي بر اثر اصابت گلوله زخمی شده و به بيمارستان شير و خورشيد سابق منتقل گردید، ولي به علت نبود امكانات اوليه بر اثر خونريزي شديد دار فاني را وداع گفته و به مولايش امام حسين(ع) پیوست و در قله رفيع شهادت قرار گرفت.