همیشه آرزو داشت امام را ملاقات کند
نوید شاهد:
شهيد محمدعلي سوره اي در سال1326 در يك خانواده متدين و كاملا مذهبي و از نظر مالي مرفه پا به عرصه وجود نهاد. پس از گذراندن دوران طفوليت تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را در محل تولد خود با موفقيت به پايان رساند و مقطع متوسطه را در دبيرستان امام خميني (رضا شاه سابق) ادامه تحصيل نمود و در دوم نظري ترك تحصيل نمود و مشغول كار در بازار آزاد گرديد. چون پدرش مغازه بزازي داشت در نزد پدر كمك مي كرد. در اوايل سال1356 به همراهي شهيد سلطانزاده در پحش اعلاميه هاي امام خميني نقش فعالي داشت. پس از مدتي توسط ساواك شناسائي شد. چون شهيد سوره اي مي دانست ساواك ول كن نيست خانواده را رها كرد و به صورت ناشناس به تهران رفت. مأمورين ساواك به منزل پدري در سلماس مي ريزند و همه اتاق ها و زيرزمين را براي پيدا كردن اعلاميه ها مي گردند. ولي چیزي پيدا نمي كنند.
بعد از مدتي فقط يك چاقو از زير بالش رختخواب نامبرده پيدا مي كنند كه در ورقه اي همراه چاقو نوشته بود اين چاقو براي بريدن سر شاه خريداري شده. بعد از چند ماه در تهران توسط ساواك شناسايي شد و به همراه دوستش در ساختمان پلاسكو از چشم مأمورين فرار کردند. بعد از تيراندازي زخمي شده و گرفتار ساواك شد. بعد از چند ماه زنداني شدن در تهران بنا به مصلحت ساواك آزاد گردید.
پدر شهيد سوره اي نقل می کند: «شهید محمدعلي به دست شهرباني دستگير شد. مرا هم به همين خاطر به شهرباني خواسته بودند. آن روز هم گويا براي جشن هاي چهارم آبان زادروز شاه آماده مي شدند. من و پسرم در اتاقي نشسته بوديم. مسؤول شهرباني و چند نفر ديگر نيز حضور داشت. بعد از مدتي عكس شاه و فرح را به داخل اتاق آوردند. همه به احترام عكس شاه برخاستند. من هم از ترس بلند شدم ولي محمدعلي بلند نشد و حتي به همين خاطر كتكي هم خورد. ولي چون او از ظلم و ستم شاه خبر داشت بلند نشد. شهيد عاشق امام خميني بود. عكس هاي امام را هميشه به همراه داشت و هميشه آرزو داشت امام را ملاقات كند ولي متأسفانه شهيد شد و نتوانست امام را ببيند. »
براي بار دوم در هنگام پخش اعلاميه با ساواكي ها درگير شد و در تاریخ1356/2/22 به شهادت رسید. شهيد سوره اي در شهر سلماس به مبارزين اوليه انقلاب مشهور است.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
« شهيد مظهر هدف و تلاش و تداوم است.» (مقام معظم رهبري)
