زندگینامه شهید محمد هاشمیان

سرانجام نگاه داشتن حرمت پدر

چهارشنبه, ۲۴ ارديبهشت ۱۳۹۹ ساعت ۱۹:۰۳

آرشیو زندگی نامه

نوید شاهد -محمد هاشميان، فرزند غلام عباس و فاطمه رضائي، در ششم تير ماه سال 1316 در خميني شهر(فعلي) به دنيا آمد. او تا مقطع پنجم ابتدايي درس خواند. احترام زيادي براي پدرش قائل بود، زماني كه پدرش به مسجد مي رفت به دنبال او مي رفت و او را به خانه مي آورد. زماني كه پدرش قرآن مي خواند به خواندن قرآن او گوش مي داد و لذت مي برد.

زندگینامه شهید محمد هاشمیان

نوید شاهد: محمد هاشميان، فرزند غلام عباس و فاطمه رضائي، در ششم تير ماه سال 1316 در خميني شهر(فعلي) به دنيا آمد. او تا مقطع پنجم ابتدايي درس خواند.

احترام زيادي براي پدرش قائل بود، زماني كه پدرش به مسجد مي رفت به دنبال او مي رفت و او را به خانه مي آورد. زماني كه پدرش قرآن مي خواند به خواندن قرآن او گوش مي داد و لذت مي برد.

همسرش می گوید بسیار خوش اخلاق بود در کارهای منزل خیلی کمک می کرد

او در بيست و دو سالگي با خانم طيبه رضايي ازدواج نمود و مدت زندگي مشترك آنها بيست و سه سال بود و حاصل اين ازدواج 5 پسر و 4 دختر است.

طيبه رضايي، همسرش، مي گويد: «او بسيار خوش اخلاق بود . در كارهاي خانه مثل آشپزي، نان پزي و بچه داري و غيره به من كمك مي نمود. از غيبت كردن بيزار بود. با خدا بود. نماز را هر طوري بود اول وقت به جا مي آورد. به نماز اول وقت اهميت مي داد. به مسجد مي رفت .

اکثر مواقع روزه می گرفت و در کارهای خیر پیشقدم بود

نماز شب مي خواند ، اكثر مواقع روزه مي گرفت. در ماه محرم روز عاشورا بسيار خدمت مي كرد. در كارهاي خير پيشقدم بود . در سروسامان دادن دختر و پسرها گام هاي خير برمي داشت. به خويشان و اقوام و همسايگان، در عروسي و عزا كمك مي نمود. اگر كسي مشكلي چه مالي و چه به هر عنوان ديگر هر كاري از دستش بر مي آمد انجام مي داد. آدمهاي خوب و خوش اخلاق و با خدا را دوست داشت. »

به فرزندانش توصیه می کرد درس بخوانید و فرد مفیدی باشید

حسين هاشميان، فرزندش، تعريف مي كند: «براي درس خواندن ما بسيار تأكيد مي كرد و مي گفت: درس بخوانيد تا فرد مفيدي براي مردم و انقلاب باشيد. در مورد انتخاب دوست مي گفت: دوستي انتخاب كنيد كه اهل نماز و عبادت باشد و در آينده به درد شما بخورد و در كارهاي خير پيشقدم باشد.»

از افرادي خوششان مي آمد كه اهل نماز و روزه و مفيد براي جامعه بودند. همه را به يك چشم نگاه مي كرد، به كوچك و بزرگ احترام مي گذاشت.

در دوران انقلاب، او مبارزات خود را همزمان با ملت به پا خاسته ايران آغاز نمود. در تظاهرات و راه پيمايي هايي كه صورت مي گرفت نقش فعالي داشت، عكسها و اعلاميه هاي حضرت امام را پخش مي كرد.

علاقه زیادی به اسلام و امام و خدمت گزاران انقلاب داشت

طيبه رضايي، همسرش، مي گويد: «اوايل انقلاب كه هنوز امام به ايران تشريف نياورده بود. عكس و نوارهاي امام را به منزل مي آورد و گوش مي داد و به من مي گفت: اگر به كسي در مورد نوارهاي امام حرفي نمي زني، اجازه مي دهم كه نوارهاي امام را گوش دهي. او عكس امام را نيز به من نشان داد. »

علاقه ي زيادي به اسلام و امام و خدمت گزاران انقلاب داشت. مي گفت :«من مي خواهم حبيب گونه از انقلاب دفاع كنم.»

از افراد ضد انقلاب- كه با نظام جمهوري اسلامي ميانه خوبي نداشتند - بدش مي آمد و با آن ها درگير مي شد، آن ها را نصيحت مي كرد و اگر هم نمي توانست صبر پيشه مي نمود.

اگر كسي در مورد انقلاب بد مي گفت، ناراحت مي شد و مي گفت: « چرا بد مي گوييد. مردم شهيد داده اند. چرا اين گونه حق اين شهيدان را پايمال مي كنيد.»

بعد از پيروزي انقلاب اسلامي، فعاليت خود را گسترده تر كرد و از انقلاب و دستاوردهاي آن پاسداري مي نمود. در زماني كه منافقين قصدآشوب و درگيري با جمهوري اسلامي را داشتند ، وي يكي از افرادي بود كه در مقابل آنان ايستادگي نمود و عليه آنان به مبارزه پرداخت.

به شغل كارگري مشغول بود و سپس يكي از اعضاي سپاه پاسداران انقلاب اسلامي خميني شهر شد. اوقات بي كاري را در بسيج مي گذراند.

با شروع جنگ تحميلي، در چهل و سه سالگي از طريق سپا ه به جبهه هاي حق عليه باطل شتافت . فرمانده گردان بيت المقدس لشكر نجف اشرف بود.

او براي دفاع از ناموس، انقلاب، اسلام و قرآن به جبهه رفت. مي گفت : «بايد از ناموس و كشور دفاع كنيم. »او براي دفاع از انقلاب و اسلام و نابودي دشمن جبهه را بر همه چيز ترجيح داد.

حسين هاشميان، فرزندش، مي گويد: «پدرم مي گفت: ما بايد به جبهه برويم تا امنيت برقرار شود. اين امنيت با رفتن رزمندگان به جبهه فراهم مي شود. »

از جبهه كه برمي گشت از خوبيهاي رزمندگان در جبهه صحبت مي كرد. در كارهاي جمعي پيشقدم بود و كارها را بسيج وار انجام مي داد.

فردی فعال بود و به همه سفارش می کرد در کار خیر شرکت کنند، بزرگترین آرزویش پیروزی اسلام و شهادت بود

روابط حسنه و برادرانه داشت. با همه مهربان بود.

قدير رضايي، همرزم ، نقل مي كند: «دوستانش مي گفتند: از اين پيرمرد ياد بگيريد كه چگونه مانند حبيب بن مظاهر از اسلام دفاع مي كند و در جنگ و جهاد شركت مي نمايد.»

بزرگترين آرزويش، پيروزي اسلام و شهادت بود. آرزوي زيارت كربلا و مشهد را نيز داشت.

فردي متواضع بود. مي گفت: «اگر قابل باشم در راه خدا شهيد مي شوم. » سفارش مي كرد: « در كارهاي خير شركت كنيد . به كارهاي قانوني و خير بپردازيد، فرزندانم را به كارهاي قانوني و خير وادار نماييد . در خط امام باشيد، نماز و عبادات را درست به جا آوريد. از انقلاب حمايت كنيد . از روحانيت و امام و اسلام پيروي نماييد.»

طيبه رضايي، همسرش، مي گويد: «آخرين باري كه به جبهه رفت به من گفت: «مواظب بچه ها باش و از آنها به خوبي نگهداري كن.»

توصیه می کرد راه امام را بروید در غیر اینصورت از شما راضی نیستم

حسين هاشميان، فرزندش، نقل مي كند: "آخر ين باري كه پدرم به جبهه رفت، حرفشان اين بود: « راه امام را برويد، اگر غير از خط امام باشيد از شما راضي نمي شوم. » او قبل از شهادتش وصيت نامه اش را تنظيم نمود."

او در عمليات بيت المقدس، آرپي جي زن بود كه سه تانك عراقي را مورد هدف قرار داد كه ديگر رزمندگان به او گفتند: « حاجي ، شما زن و فرزند داري، جلوتر نرو.» گفت: « مگر شهداي ديگر، زن و بچه نداشتند. تا هفت تانك را مورد هدف قرار ندهم راحت نمي شوم.» چهار تانك را منفجر نمود كه بعد مورد هدف تيربارچي دشمن قرار گرفت. حاج محمد هاشميان در تاريخ 1361/2/10 و در عمليات بيت المقدس به شهادت رسيد.

پيكر پاكش بعد از تشييع در گلزار شهداي روستاي آذريان از توابع خميني شهر به خاك سپرده شد.

پي نوشت ها

-1 پرونده كارگزيني شاهد- فرم اطلاعات شهيد.

-2 سرگذشت پژوهي- مشخصات شهيد، ص 7

-3 رضايي، طيبه- سرگذشت پژوهي، ص 17

-4 همان، ص 15

-5 پرونده فرهنگي شاهد- زندگي نامه،

-6 رضايي، طيبه- سرگذشت پژوهي، ص 15

-7 همان، ص 16

-8 همان، ص 18

-9 همان، ص 17

-10 همان، ص 16