ایجاد بسترهای پژوهشی برای محققان در اولویت بنیاد شهید قرار گیرد
ملیحه محمدرضایی از نخبگان شاهد و ایثارگر به خبرنگار نوید شاهد گفت: اکنون دارای مدرک کارشناسی ارشد مهندسی برق دانشگاه امیرکبیر هستم و تاکنون دو اختراع داشته‌ام که یکی از آنها به ثبت رسیده است.
وی افزود: در مقطع لیسانس دستگاهی برای رفع تنبلی چشم ابداع کردم. از آن‌جا که روند بیماری تنبلی چشم به گونه‌ای است که یک چشم بیمار کار می‌کند و چشم دیگر او علی‌رغم رشد ماهیچه‌ها قادر به کار کردن نیست، عدم وضوح تصویر در چشم بیمار سبب میشود مسیر ارسال تصویر از چشم بیمار به مغز مسدود شود؛ این دستگاه به بیمار کمک می‌کند که چشم ناسالم خود را فعال نگاه دارد تا مسیر بینایی او مسدود نشود.
این مخترع جوان از «مدلسازی دینامیکی ربات‌های خود پیکربند» به عنوان دیگر ابداع خود یاد کرد و افزود: ربات‌های خودپیکربند، ربات‌های ماژولاری هستند که بسته به محیطی که قرار میگیرن تغییر فیزیکی می‌دهند و بیشترکاربردشان در مواردی هست که نمی‌دانیم محیط فیزیکی چه شکلی خواهد بود. مثل ربات‌های فضانورد و آتش نشان که وقتی محیط تغییر شکل می‌دهد، اونا هم می‌توانن فیزیک خودشونو تغییر بدهند. تا بحال مدل دینامیکی برای این ربات‌ها وجود نداشت که در این تغییرات مدلسازی رو انجام بدهد. پایان‌نامه دوره کارشناسی ارشد من، ارایه این مدل دینامیکی بود که با توجه به تغییرات ربات‌ها آنها را مدلسازی کند.
وی با ابراز تاسف از این که در کشور به کارها و اقدامات پژوهشی بهای لازم داده نمی‌شودف گفت: پژوهشگران جوان تا مرحله‌ای می‌توانند بدون حمایت به کارهای پژوهشی و تخقیقی خود ادامه دهند. وقتی پژوهشگران به سنی می‌رسند که باید امرار معاش کنند، وارد بازار کارهایی می‌شوند که بیشتر آنها پژوهش‌محور نیستند. در نتیجه طرح‌های پژوهشی خود را ادامه نمی‌دهند.
محمدرضایی یادآور شد: بنیاد شهید و امور ایثارگران در حد بضاعت خودش حمایت‌های مالی اندکی از پژوهشگران می‌کند اما معتقدم این کمک‌های مالی محدود و اندک راه به جایی نمی‌برد. بنیاد شهید و امور ایثارگران می‌تواند بساری برای انجام کارهای پژوهشی فراهم کند. مثلا پارک علم و فناوری یا شرکت‌های دانش‌بنیان راه‌اندازی کند. ارزش این کارها بسیار بیشتر از کمک‌هزینه است زیرا هم بنیاد شهید و هم پژوهشگران از آن سود می‌برند.
این پژوهشگر با بیان اینکه پدرش از جانبازان 25 درصد دوران دفاع مقدس است، گفت: پدرم حدود 6 سال در جبهه‌های جنگ تحمیلی حضور داشت. او از ناحیه ریه، نخاع و کتف دچار مجروحیت شد. با آن‌که پدرم از ایثارگران هستند، هرگز از سهمیه‌ای استفاده نکردم.
وی ادامه داد: معتقدم جانبازان و شهدا به دلیل حفظ میهن از جان خود گذشتند و به همین دلیل خودشان و خانواده‌هایشان با مشکلات فراوانی روبرو هستند. بنابراین استفاده خانواده جانبازانی که با مشکلات جدی روحی و جسمی دست و پنجه نرم می‌کنند، کار اشتباهی نیست.
