بازنمایی جنایت دشمن بعثی در «برف می‌بارد گل سرخ»

رمان گل سرخ از نگاه این همسر شهید روایت می شود. این کتاب می‌کوشد جنایت دشمن را باز‌نمایی کند. دشمنی که با بمباران های مکرر شیمیایی بر روی بیمارستان در مناطق دورتر از صحنه جنگ، بیماران و کارکنان این بیمارستان را دچار عارضه شیمیایی می‌کند.

دکتر مصطفی رستمی‌پور نیز در همین بیمارستان مصدوم شیمیایی می شود. او بعد از مدت کوتاهی برای ادامه درمان به فرانسه اعزام می‌شود. در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: «قبل از رفتن کنار تختت ‌می‌آیم و دستت را محکم ‌می‌گیرم و زیر لب می‌گویم: «خیلی زود برمی‌گردم تو هم قول بده تا فردا خوبِ خوب بشی». ایمان دارم که صدایم را می‌شنوی، برای همین دهانم را به گوشت نزدیک می‌کنم و می‌پرسم: «شنیدی چی گفتم؟‌» چشمانت بسته است و انگار در قعرِ خوابی عمیق فر رفته‌ای. می‌خواهم بروم که ناگهان فشار انگشتانت را حس می‌کنم. از خوشحالی می‌خواهم گریه کنم. اما به جای گریه با بغضی که در گلویم پیچیده حرفی را که گفتم تکرار می‌کنم.

- قول بده فردا خوبِ خوب بشی ... قول مردانه

بعد به انگشتانت نگاه می‌کنم. به پوست خشک و تاول‌هایی که انگار هر ساعت می‌گذرد بیشتر می‌شوند. دلم می خواهد انگشتانت تکان بخورند، تا غرقِ شادی بشوم. اما هیچ حرکتی نمی‌کنند و مثل خطوط نقاشی کمرنگی در زمینه سفید دستکشم ثابت شده‌اند. پرستارها ایستاده‌اند و نگاهم می‌کنند. شاید تحت تأثیر رفتار من است که سکوت کرده‌اند.

پرستاری که دلم می‌خواهد اسمش را بدانم، حالت صورتش را مهربان می‌کند و به آرامی می‌گوید:

-Love helps to keep life alive … You are very kind

-)دوست داشتن به زنده نگه داشتن زندگی کمک می‌کند.. شما خیلی مهربان هستید.(

از لطافت روح این پرستار خوشم می‌آید. انگار او قبل از پرستاری خودش را با ادبیات فرانسه آغشته کرده. روحی که به خوبی با ارزش‌های انسانی آشنا است. کاش می‌توانستم به او بگویم خوشحالم که همسرم در بیمارستانی است که تو پرستار آن هستی.»

نشر شاهد کتاب «برف می‌بارد گل سرخ» را با شمارگان یک‌هزار و 100 نسخه، قطع رقعی، 164 صفحه و به بهای 16‌هزار ریال روانه بازار نشر کرده است.