وصیت نامه شهید محمدعلی بابایی

نویدشاهد: بنام خداوند بخشنده مهربان که بخشنده ترین بخشنده هاست و سر منزلگاه تمام مهربانی هاست. من محمدعلی بابایی در سال 11 / 4/ 1343 چشم به این دنیا گشوده ام. و در دوران کودکی با غم یار بودم و همدمی جز غم و اندوه نداشتم و در آن موقع غم و اندوه من همه و همه از زندگی بود و حال که بزرگتر شدم ، غم من همه دور بودن از عشق و بندگی خدای یکتاست و تنها و یگانه شادیم، پایداری ها و غیره می باشد و من نیز شاگرد بسیار ریزی هستم که از ریزه های علمش می توانم بهره ببرم.
خلاصه از اصل مطلب دور نشویم که خداوند مرا با غم و اندوه نه تنها برای من حتی برای پیامبران نیز وجود داشته و آن را خدا برای امتحان برای ما فرستاده است. می دانم که در دنیا همیشه با غم خواهم بود، هرچند اگر در جهنم بسر برم. حال شما فکر می کنید که من خدا را برای قیامتش می خواهم، ولی نه آنجای برای پاداش دادن است. چون به نظرش همانطور که در کتاب ها و خود قرآن آمده هرکس پاداش خوب خود را پس می گیرد و من نیز لااقل اگر نتوانم پاداش خوبی  ها را بگیرم می توانم پاداش بدی ها را بگیرم که هردو برای من پاداش بیشترین محسوب می شود.
خواهرانم که این نامه را می خوانید شما نیز سعی کنید در هر کاری خدا را بشناسید و او را فراموش نکنید و در غم ها صبور و شکیبا باشید، که غم نیز امتحانی است برای خوشی های فردا که بایستی آن لغت الله را در هر حال حفظ کنیم. چون یک لحظه فراموشی و غفلت از این نام و این لغت باعث سال ها دور شدن از خودتان می شوید. و این دوری باعث از بین رفتن نیکی ها و بجای ماندن بدی ها می شود. این را بدانید که در این دنیا گول جاه و مقام، پول را و هر چیز دیگر دنیوی را نخورید و از راه مستقیم الهی و خط مستقیم  خارج نشوید. در درجه دوم می خواستم بگویم که پدر و مادر در دنیا یگانه غمخوار شما هستند، پس سعی کنید بعد از خدا احترام آنها را مخصوصاً مادر را داشته باشید. هرگز با آنها با لجاجت رفتار نکنید و صدایتان را بلندتر از صدای آنها نکنید. و هر موقع به خانه شوهر رفتید سعی کنید به یاد آنها باشید و خشنودی آنان را همیشه در دست داشته باشید، که خشنودی آنان سعادت و کامیابی آنها در این دنیا خواهد بود. همانطور که آنان به شما درس یگانه پرستی یاد دادند، شما نیز به فرزندانتان بیاموزید که خدایی جز خدای یگانه موجود نیست و او انسان یکتاپرست را دوست دارد و این را سعی کنید که با محبت به آنان بفهمانید، نه بازور که این مخالف گفته ی قرآن است. خلاصه من به عنوان برادر به شما می گویم، سعادت و خوشبختی هر انسان اول به یکتاپرستی و دوم احترام به پدر و مادر، شاید که امروز مطالب من برای شما قابل درک و فهم نباشد ولی سرانجام یک روزی خواهید فهمید که در دل من جز سعادت شما و خانواده ای که تشکیل می دهید و در این جامعه چیز دیگری نخواهد بود . سعی کنید در این جامعه انسان بی مصرف و مصرفی نباشید و در تولید بیشتر تاش کنید. خدا در این جهاد بزرگ یارتان باد.
در آخر می خواهم چند کلمه ای با پدر و مادر سخن بگویم که اگر من شما را اذیتی و آزاری کردم از روی بچگی بود و امیدوارم که مرا ببخشید. ولی این را بدایند که من همیشه شما را دوست داشتم و امروز شما خندان و شادمان بر مزارم بیایید تا روح من شاد و خوشحال باشد.

والسلام
محمدعلی بابایی