مروری بر زندگی نامه شهید محمد میرزائی منیدری
نویدشاهد: محمّد ميرزائى منيدرى، فرزند ولى اللَّه - دوّمين فرزند خانواده - در تاريخ يكم مهر ماه 1334 در روستاى منيدر از توابع شهرستان سبزوار به نيا آمد. وى در كودكى مادرش را از دست داد.
به لحاظ استعداد بسيار خوب، نزد پدر خواندن و نوشتن را آموخت و سپس به مكتبخانه رفت، امّا به دليل نبود امكانات مناسبى در روستا، نتوانست به مدرسه رسمى برود و تحصيلات خود را ادامه دهد.
در نوجوانى براى كار به تهران رفت و كارهايى از قبيل بنايى و كارگرى كرد. به علّت اعتقادى كه در مورد عدم خدمت به رژيم طاغوت داشت، به سربازى نرفت و در تهران به كار بافندگى لباس مشغول شد.
محمّد حدود پنج شش سال قبل از انقلاب دچار دگرگونى شد و به شدّت با نظام پهلوى مخالفت مى كرد. در تهران به همراه كار فعاليتهاى انقلابى هم داشت. بعد از انقلاب، پيروى از ولايت فقيه و رهبرى را برخود و ديگران واجب مى دانست و موضع سياسى خاصّى نداشت.
بيشتر كتابهاى مذهبى استاد مطهّرى و امام(ره) را مطالعه مى كرد.
در دوران انقلاب با خانم زينب منيدرى ازدواج كرد كه حاصل آن فرزندى به نام على اكبر است كه بعد از شهادت پدر در 30 شهريور 1363 به دنيا آمد.
از جمله خصوصيّتهاى بارز وى، شجاعت و قناعت بود. به خواندن نماز شب نيز مقيّد بود.
بعد از انقلاب در روستا كار فروشندگى موادّ نفتى و توزيع كوپن را برعهده داشت. از جمله فعاليتهاى مذهبى ايشان، برگزارى دعاى كميل براى اوّلين بار در روستا بود.
محمّد اعتقاد داشت: «جنگ مسئله اى خوشايند نيست، ولى چون به ما تحميل شده است وظيفه داريم تا رسيدن به پيروزى نهايى بجنگيم يا پيروز شويم يا به شهادت برسيم كه در هر دو صورت پيروزى از ماست.»
از آرزوهاى ايشان رضاى خدا و رضاى والدين بود. همواره منتظر روزى بود كه همه مسلمانان دنيا از جمله مردم فلسطين از چنگال كشورهاى زورگو رهايى يابند و براى سرافرازى ايران و حل شدن مشكلات مردم به خصوص روستاى خودش تلاش مى كرد.
به اين ترتيب هدفش از رفتن به جبهه رضاى خدا و پيروزى انقلاب و اسلام بود. مى گفت: «اگر تا آخر عمر شهيد نشدم، بايد در راه اسلام خدمت كنم.»
محمّد ميرزائى كادر رسمى عقيدتى - سياسى سپاه بود كه در زمان جنگ معاونت گردان را داشت و همراه با آن در پشت جبهه كار تبليغاتى انجام مى داد و نقش مؤثّرى داشت.
وى در 9 اسفند 1362 در عمليّات خيبر ابتدا مفقودالأثر اعلام شد، امّا با پيدا شدن پلاك وى در منطقه به عنوان شهيد محسوب شد و در روستاى محل تولدش به خاك سپرده شد.
منبع: فرهنگنامه جاودانه های تاریخ/ زندگینامه فرماندهان شهید استان خراسان
