زندگينامه سردار شهيد سيد محمد نوريان

    
  
نویدشاهد: شهيد سيد محمد نوريان يكي ديگر از فرزندان نسل انقلاب بود كه همزمان با قيام امام خميني كبير (ره) متولد شد و تا آخرين نفس در دفاع از آرمان هاي بزرگترين انقلابي جهان امروز ، ايستاد و جان خود را نثار راه امام عزيز كرد.
 سيد محمد از نجف آباد، شهر دلاور پرور و رزمنده خيز بود. در 13 سالگي دامان پرمهر مادر را از كفداد و سختي و مشقت ماعفي را متحمل شد. او همراه برادر بزرگترش وارد ميدان مبارزه ضد استعماري مردم شد. با پيروزي انقلاب به صف بسيجيان پيوست و در آغاز جنگ سعي داشت به جبهه برود ولي به لحاظ سن كم به او اجازه ندادند. او در شناسنامه ا دستكاري نمود و مدت دو سال متناوب جبهه مي رفت و سال 60 به عضويت سپاه درآمد. پس از آن نزد مقتدايش امام راحل به جماران رفت و چند ماهي از بركات اين عبد صالح بهره برد.
سيد ، رزمنده اي شجاع ، مدير و متواضع بود. لذا در هر گرداني كه مي رفت به او پيشنهاد فرماندهي مي دادند و او چون كمال را در گمنامي مي ديد براي فرار از شهرت در هر اعزام به گردان جديدي مي رفت تا كسي او را نشناسد و با بسيجيان باشد.
در عمليات فتح المبين و بيت المقدس با رشادت جنگيد و سرانجام به شدت مجروح شد. ولي با بهبود به سرعت به جبهه بازگشت. وقتي به مرخصي مي رفت شهر همانند قفسي براي اين پرنده بلندپرواز بود و مي خواست هرچه زودتر آزاد گشته به جبهه بازگردد .
در تابستان 61 به اصرار خانواده ازدواج كرد كه حاصل آن سه فرزند به نام سيد هادي، بنت الهدي و زهرا مي باشد. گرچه او در جبهه بود ولي وظيفه پدري را به نحو احسن انجام مي داد. چه در جبهه، چه در مرخصي، همسري نمونه و پدري فداكار بود. او آنچنان مسير خانواده را در راه مستقيم قرار داد كه بعد از سالها كه از شهادتش مي گذرد مثل اين است كه خود، سرپرستي خانواده را عهده دار و مشغول انجام وظيفه است.
 در عمليات والفجر ده در سمت فرماندهي گردان حضور داشت و برادر كوچكترش كه از نيروهاي او بود بر اثر استنشاق مواد شيميايي دشمن به شهادت رسيد ولي كوچكترين خللي در عزم و اراده و روحيه سيد محمد باقي نگذاشت. در آخرين ماه هاي جنگ، زماني كه نردبان عروج به آسمان را مي خواستند بردارند ، چون
سردار نوريان با سمت فرماندهي گردان پياده در تاريخ 67/2/8 در خرمشهر از نردبان شهادت بالا مي رفت و نزد برادر و ساير دوستان شهيدش مأوا گزيد .