زندگی نامه شهید حیدر خسروی؛ فرمانده گروهان رزمى تيپ خاش

نویدشاهد: حيدر خسروى، فرزند حاجى، در 10 شهريور 1337 در روستاى هندوالان بيرجند و در خانواده ‏اى اهل تسنّن به دنيا آمد.
 در كودكى براى آموختن قرآن به مكتبخانه  رفت. مدرّس ايشان فردى روحانى بود كه  از حيدر بسيار رضايت  داشت و از زيركى او تعريف مى‏ كرد.
 قرائت و صوت لحن قرآن ايشان در نزد همگان زبانزد بود. تحصيلات ابتدايى را تا سوم دبستان در زادگاه خود خواند و به علّت نبود امكانات، تحصيل را تا مقطع ديپلم در تهران ادامه داد. او دوران يازده تا هيجده سالگى را در تهران نزد دايى خويش به كار و تحصيل مشغول بود. در حين تحصيل با سازمان پيكار با بى ‏سوادى همكارى  داشت. سپس وارد دانشكده افسرى هوانيروز تهران شد و بعد از پايان دوره با اخذ درجه ستوان سومى از شيراز فارغ التحصيل شد و سپس به  لشكر زاهدان (تيپ 2 خاش) انتقال يافت.
 در اين دوران يكى از اقوام دورش - به نام مهناز خزاعى ‏زاده - را به همسرى انتخاب و مراسم عقد را در بيرجند برگزار كرد.
 تحت تأثير حوادث انقلاب كاملاً متحوّل شده بود و اين تغيير و تحوّل آن قدر زياد بود كه  در هنگام جنگ با شنيدن مارش پيروزى جنگ، اشك شوق مى‏ ريخت.
 بيشترين مطالعات حيدر خسروى مطالعه كتابهاى علمى بود.
 اوّلين سفارش وى پرداختن به نماز و روزه و اهميّت ندادن به دنيا بود و همواره  ديگران را به معنوّيات و صبر و بردبارى توصيه می ‏كرد.
 نظر وى در مورد جنگ اين بود كه مى ‏گفت: «ميهن و مملكت ما مورد هجوم دشمن واقع شده است و ما بايد از آن دفاع كنيم.» با همين انگيزه  به  جبهه  رفت.
 صبور و متوكّل بر خداوند بود. خدمت به ميهن اسلامى و شهادت از آرزوهاى حيدر بود.
 برادر ايشان مى ‏گويد: «شهيد گرانقدر در طى دوران خدمتش مسئوليتهاى فراوانى داشت. فرمانده گروهان رزمى تيپ خاش، فرمانده گروهانهاى آموزشى، معاون گردان آموزشى و نيز دوره تخريب و خنثى ‏سازى مين و مواد انفجارى را گذراند و متخصص شد. نزديك به پنج سال در جبهه ‏ها حضور مداوم داشت.»
 حيدر خسروى در 24 دى 1365 در جبهه  سومار بر اثر بمباران هوايى به شهادت رسيد و پيكر پاكش در زادگاهش به خاك سپرده شد. از وى دو دختر به نامهاى سميّه (متولد 1362) و ساميه (1363) به  يادگار مانده است.

منبع: فرهنگنامه جاودانه های تاریخ/ زندگینامه فرماندهان شهید استان خراسان