مرحوم علی اکبر ابوترابی از نسل علمای نهضت مشروطیت و انقلاب اسلامی بود/ استقبال از «قرارگاه جهادی سید آزادگان»

وزیر اطلاعات ادامه داد: حجت‌الاسلام سید علی‌اکبر ابوترابی‌فرد در دوران اسارت و در زمانی که در اردوگاه‌های رژیم بعث اسیر بود توانست با اعمال و رفتار خود آزادگان را گرد شمع وجود خود جمع کند و به‌صورت عملی الگویی بسیار مناسب بر وحدت میان آزادگان باشد. او آن‌قدر مخلص بود که حتی توانست بر عراقی‌ها نیز تأثیر گذارد.

وی ادامه داد: در سال 1359 زمانی که خبر شهادت او را در تپه‌های الله‌اکبر به‌ اشتباه به ما دادند، من بسیار گریه کردم و بعد متوجه شدیم که ایشان را در اردوگاه‌های عراق به اسارت گرفته‌اند. همچنین بار دیگر در دوازدهم خرداد سال 1379 که حجت‌الاسلام سید علی‌اکبر ابوترابی‌فرد به همراه پدر بزرگوار خود حجت‌الاسلام سید عباس ابوترابی‌فرد در یک سانحه رانندگی به رحمت خدا پیوستند، برای این دو عالم بزرگ گریه کردم. غم فراق عالمانی این‌چنین بسیار سخت و طاقت‌فرسا است و تنها با ادامه راه و روش و زنده نگاه داشتن یاد و خاطره و سیره آنان می‌توان این غم را تحمل کرد.

وی اظهار کرد: زمانی که خبر بازگشت حجت‌الاسلام سید علی‌اکبر ابوترابی‌فرد از اسارت را دریافت کردم، با خود تصور کردم که این سید خدا بعد از 10 سال اسارت حتماً تکیده و افتاده شده است،‌ اما زمانی که او را دیدم متوجه شدم او مانند آهنی آبدیده است و بیش از پیش از روحیه بالای انقلابی برخوردار شده است. سید آزادگان همچون علمای دوران انقلاب اسلامی و دوران مشروطیت با اعمال و رفتار الهی در جهت خدمت به خلق خدا و دین خدا تا آخرین لحظه عمر خود یار و همراه پدر بزرگوار خود حجت‌الاسلام سید عباس ابوترابی‌فرد بود و به‌واقع این سید بزرگ همچون دیگر فرزندان بزرگوار حجت‌الاسلام سید عباس ابوترابی‌فرد در راه خدمت به دین اسلام و جامعه اسلامی خود را وقف کرد. سیره عملی و نظری سید آزادگان الگویی بسیار مناسب برای جوانان است.

در ادامه این مراسم حاج "میر سیّد" روحانی آزاده، خاطره‌ای از رویای صادقه خود درباره شهید ابوترابی بیان کرد و گفت: من در تشییع جنازه این دو بزرگوار نبودم اما بعد از آن، به حرم حضرت معصومه (س) رفتم و یک زیارت جامعه کبیره خواندم و ثواب آن را تقدیم به شهید ابوترابی و پدر بزرگوارش کردم. پس از آن خوابی دیدم که شهید ابوترابی در عالم برزخ است و عده‌ای از اسرا دور و برش جمع شده‌اند. به او سلام کردم و او احترام کرد. درحالی که در عالم خواب متوجه بودم که عالم برزخ است، از او پرسیدم اینجا هم دورتان شلوغ است؛ ما اینطور شنیده بودیم که اینجا دیگر تکلیفی برای انسان نیست، گفت: بله آقاجون، من خدمت می‌کنم؛ خدمت به "پدر". گفتم کسی از اقوام ما خواب دیده که فرموده‌اید: وقتی ما از دنیا می رویم، عمه‌مان حضرت زینب (س) به ما عنایت و تفضل دارد آیا درست است؟ ایشان جواب داد: بله عمه ما حضرت زینب (س) به ما نظر عنایت دارند.