اسامی پنج عملیات مهم ابتدای جنگ و مهمترین نتایج آنها

نوید شاهد: پس از هجوم سراسری ارتش عراق و پیشروی یگان‌هایی از آن در منطقه دشت آزادگان تا آغاز عملیات طریق‌القدس كه چهارده ماه طول كشید ، نیروهای خودی عملیات متعددی را با هدف‌های مختلف از جمله عقب راندن ، انهدام نیرو و فرسایش دشمن ، دستیابی به زمین‌های مناسب پدافندی ، ایجاد شكاف در جبهه دشمن و خارج شدن از حالت تدافعی ، در منطقه اجرا كردند كه علاوه برنیل به هدفهای تعیین شده یا بخشی از آن ، تجاربی كسب كردند كه زمینه‌ساز عملیات بزرگ طریق القدس بود، مهمترین این عملیات‌ها عبارتند از :

1- عملیات «غیوراصلی»، در این عملیات 28 تن از پاسداران سپاه اهواز در بامداد 9/7/1359 در جاده حمیدیه- سوسنگرد به قوای زرهی دشمن كه به سوی اهواز پیش می‌آمدند، یورش بردند و دشمن را درهم كوبیدند و سپس با كمك نیروهایی از لشكر 92 و هوانیروز، دشمن را تا نزدیك مرز تعقیب و سوسنگرد و بستان را آزاد كردند.

3- عملیات نصر كه با تلاش لشكر 16 زرهی ارتش و همكاری 2 گردان از سپاه درتاریخ 15/10/1359 ، در مرحله اول با هدف پاكسازی شمال كرخه كور و پیشروی به سوی پادگان حمید و تصرف آن به اجرا درآمد ، كه به رغم موفقیت روز اول نبرد و انهدام یك تیپ مكانیزه دشمن ، در ادامه با پاتك‌های سنگین نیروهای عراقی مواجه شد و موفقیتی در پی نداشت .

4- عملیات امام علی در تاریخ 31/2/1360 با هدف آزادسازی ارتفاعات الله اكبر در شمال كرخه ، آزادسازی بستان و ایجاد شكاف در خطوط دشمن ، باتلاش مشترك ارتش، سپاه و ستاد جنگهای نامنظم اجرا شد. در این عملیات بخشی از مناطق اشغالی آزاد شد و قسمتی از قوای دشمن منهدم گردید، اماپیشروی به سوی بستان به علت كمبود نیرو میسر نشد.

5- عملیات شهید چمران را تیپ 3 زرهی لشكر 16 ارتش با كمك مؤثر نیروهای ستاد جنگ های نامنظم و سپاه پاسداران در روز 5/5/1360 در دو محور طراح و حمودی سعدون انجام دادند كه طی چهار مرحله عملیات موفق گردیدند نیروهای متجاوز عراقی را از پشت طراح تا پشت رودخانه كرخه كور عقب رانده و بخشی از قوای دشمن را منهدم نمایند.

 پس از اجرای چند عملیات رزمندگان در منطقه دشت آزادگان ، با توجه به اهمیت منطقه، ارتش عراق به تحكیم مواضع ، ایجاد موانع متعدد و استحكامات اقدام كرد.
هرچند عملیات های محدود رزمندگان سبب تحكیم مواضع پدافندی یگان های دشمن شد، اما این عملیات‌ها نتایج مهمی در جبهه خودی و آمادگی رزمندگان داشت ، از جمله:  ممانعت از ادامة تجاوز و پیشروی بیشتر دشمن در خاك ایران، ایجاد خود باوری بیشتر در ضربه زدن به نیروهای عراقی، پی‌بردن به ضعف های تاكتیكی دشمن و خودی، شاداب و فعال نگه‌داشتن روحیه رزمی جبهه‌ها، افزایش روحیه آمادگی برای اجرای عملیات‌های هجومی ،كسب تجربیات جدید در طراحی مانور و تاكتیك های رزمی، دستیابی به غنائم و رفع برخی از كمبودهای تسلیحاتی، انتشار اخبار جنگ پیروزی‌های جبهه‌های جنگ و تمایل مشاركت عمومی برای حضور در جبهه،  ایجاد ترس و وحشت در جبهه دشمن به دلیل اجرای عملیات‌های غافلگیرانه و شبانه رزمندگان، بروز خستگی روحی  – روانی در نیروهای دشمن به سبب آماده باش‌های طولانی شد.