به احترام قلم
شنبه, ۱۶ تير ۱۳۹۷ ساعت ۱۴:۱۳
روز چهاردهم تير ماه به پيشنهاد «انجمن قلم ايران » و تصويب شوراي فرهنگ عمومي به عنوان «روز قلم » در تقويم رسمي جمهوري اسلامي ايران به ثبت رسيده است. البته توجه به قلم در ایران گذشته ای دیرینه دارد.
نوید شاهد:
روز چهاردهم تير ماه به پيشنهاد «انجمن قلم ايران » و تصويب شوراي فرهنگ عمومي به عنوان «روز قلم » در تقويم رسمي جمهوري اسلامي ايران به ثبت رسيده است. البته توجه به قلم در ایران گذشته ای دیرینه دارد. در ایران باستان، تیرگان (سیزدهم تیرماه) یکی از مهم ترین جشن
های ایران باستان بوده که آئین های مخصوصی داشته و یکی از این آیین ها پاسداشت قلم بوده است. یکی از دلایلی که برای این جشن ذکر شده، این است که در این روز، هوشنگ، پادشاه پیشدادی ایران، نویسندگان و کاتبان را به رسمیت شناخت و آنان را گرامی داشت، مردم جشن گرفتند و آن جشن به یاد ارجمندی قلم بر جای ماند.
در دین اسلام نیز جایگاه قلم چنان بالاست که خداوند به آن قسم می خورد: «ن وَ اْلقَلَمِ وَ ما یَسْطُرُونَ؛ سوگند به قلم و آن چه نویسند .»
پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز نویسندگان و شاعران سرشناسی چون محمدعلی سپانلو سیزدهم تیرماه را به عنوان روز قلم و نویسنده پیشنهاد دادند تا این که چهاردهم تیرماه از جانب انجمن قلم به عنوان روز قلم نام گذاری شد. با این حال این مناسبت هنوز چندان در میان مردم و حتی اصحاب قلم و اندیشه شناخته شده نیست. شاید یکی از دلایل این ناشناخته ماندن، نبود برنامه های مناسب برای این روز در جامعه باشد.
البته محمدرضا سرشار از مسئولان انجمن قلم می گوید: پیشنهاد ما روز نزول «سوره قلم » بود، اما ظاهرا روز ۱۴ تیر را که در یکی از کتاب های باستانی مربوط به جشن تیرگان است برای این روز انتخاب کردند. درباره جشن تیرگان نوشته شده است که ایرانیان باستان از ۱۳ تیرماه به مدت
۱۰ روز جشن تیرگان برگزار می کرده اند و روز ۱۴ تیر روز عطارد بوده که آن را کاتب دیگر سیارات می نامیده اند. مسئولان وقت نیز گشتند یک مناسبت ایران باستانی برای روز قلم پیدا کردند.
۱۰ روز جشن تیرگان برگزار می کرده اند و روز ۱۴ تیر روز عطارد بوده که آن را کاتب دیگر سیارات می نامیده اند. مسئولان وقت نیز گشتند یک مناسبت ایران باستانی برای روز قلم پیدا کردند.
تاریخ نوشتار حداکثر به 20 هزار سال پیش باز می گردد و با محدود ساختن به نظام های نوشتاری مدون، رقمی حدود 6000 سال پیش را نشان می دهد. این ارقام و آمارها فقط تخمینی است از سوی کاوشگران علمی، در صورتی که بدون شک پیشرفتی از سوی جوامع گوناگون، بدون کمک
خط و زبان امکانپذیر نبوده است.
خط و زبان امکانپذیر نبوده است.
قلم، زبان عقل و معرفت و احساس انسان ها و بیان کننده اندیشه و شخصیت صاحب آن است. قلم، زبان دوم انسان هاست. هویت، چیستی و قلمرو قلم بسیار گسترده تر از آن است که در بیان بگنجد. هرگونه رشد و پیشرفت، پیروزی و آرامش و معرفت و شناخت، ریشه در قلم دارد. تمدن ها،
تجربه های تلخ و شیرین و علوم با نوشتن ماندگار می شوند. هر کس می تواند قلمی را بین انگشتانش بفشرد و فرمانش دهد که بنگارد و هر آنچه را از مخیله صاحب انگشت تراوش می کند، بنویسد. قلم، تخریب می کند. می سازد. واقعیت ها را آشکار میکند و آشکارها را نهان می کند.
تجربه های تلخ و شیرین و علوم با نوشتن ماندگار می شوند. هر کس می تواند قلمی را بین انگشتانش بفشرد و فرمانش دهد که بنگارد و هر آنچه را از مخیله صاحب انگشت تراوش می کند، بنویسد. قلم، تخریب می کند. می سازد. واقعیت ها را آشکار میکند و آشکارها را نهان می کند.
همان طور که در طول تاریخ، شکل ظاهری قلم عوض می شده است، روز به روز همراه با صنعت رو به رشد نیز تغییر می کند. اگر چه هنوز کتابخانه های الکترونیکی و اداره های بدون کاغذ و قلم و جوامع بدون کتاب نیامده است و شاید هرگز نیاید، ولی موقعیت ابزار و مواد نوشتنی از بنیاد
دگرگون شده است. این دگرگونی در ظاهر قلم ها و نوشته ها، نه تنها از ارزش قلم و صاحبان آن نمی کاهد، بلکه به دلیل انتقال لحظه ای نوشته ها، هر زمان مسئولیت و وظیفه قلم را صدچندان می کند.
دگرگون شده است. این دگرگونی در ظاهر قلم ها و نوشته ها، نه تنها از ارزش قلم و صاحبان آن نمی کاهد، بلکه به دلیل انتقال لحظه ای نوشته ها، هر زمان مسئولیت و وظیفه قلم را صدچندان می کند.
چهاردهم تیرماه به عنوان «روز قلم » فرصتی است برای یادآوری منزلت و حرمت قلم و صاحبان آنکه عمر خود را برای ارتقای فرهنگ و هنر این مرز و بوم در طبق اخلاص گذاشته اند.
نظر شما
