اندازه ی تمام دنیا...
دوشنبه, ۰۲ بهمن ۱۳۹۶ ساعت ۱۵:۳۴
بالهای تو
برای همیشه هجرت میکنند
و تار و پود چفیه ات
ریسمانی می بافد
تا خدا
زمین سرخ می شود
و شهادت
دستهای ترا
فریاد می زند
صدایت می پیچد در هم
و ابهام دو دست
نردبانی می سازد
و آنقدر بالا می رود
که خورشید
با حس حقارت خود،
پی می برد
انگار یک نفر، آواز می خواند
دف می زند
و حنجره اش، اندازه ی تمام دنیا
تکرار می شود
سروده سمیه قاضی زاده
منبع: کتاب سوختگان وصال، نکوداشت جانبازان شیمیایی، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه تهران، دفتر هنر و ادبیات، 1381 صفحه: 135-134
نظر شما
