بررسی و تحلیل تکنیک ها و الگوهای طنز در داستان های برگزیده ادبیات دفاع مقدس
پژوهشگران: دکتر علی صفایی – حسین ادهمی
چکیده:
با آغاز جنگ تحمیلی در ایران در سال 1359 و شروع مقاومت جانانه ملت ایران در برابر رژیم متجاوز عراق، ادبیات جدیدی شکل می گیرد که به ادبیات دفاع مقدس موسوم است.
این ادبیات که بر اساس تجربه گرایی واقعیات جنگ و با تکیه بر جنبه های مذهبی و حماسی آن شکل گرفته است، با به تصویر کشیدن پیامد های مخرب جنگ و مسائل انسانی آن سعی در روشنگری و ثبت این دوره از تاریخ کشورمان را دارد. در این میان اگرچه روایت تلخ از کشتارها و ویرانی های جنگ جزو ذات این ادبیات به شمار می رود، اما با ورود طنز به این عرصه افق های تازه ای به روی آن گشوده می شود که نوید دهنده ادامه حیات پربار این ادبیات است. حضور طنز در ادبیات دفاع مقدس سبب شد که تا اندازه ای از تلخی روایت و ملال انگیزی آن کاسته شود و با معطوف کردن نگاهی نو بدان، آن را از صرف روایتگری خارج سازد. این طنز با وجود پس زمینه فرهنگی و اعتقادی خاصی که دارد، از برخی از تکنیک های متداول جهان طنز بهره می برد که هدف این مقاله تحلیل و تبیین آن ساز و کارها بر اساس بررسی 4 داستان طنز آمیز از میان داستان های برگزیده ادبیات دفاع مقدس است.
واژه های کلیدی: ادبیات دفاع مقدس، طنز، تکنیک های آفرینش طنز.
دریافت متن کامل مقاله
