«زبر الحدید ۷؛ مصطفی چمران»
نویدشاهد: كتاب «زبر الحدید ۷؛ مصطفی چمران»، تألیف «حسین وهابیان» به همت انتشارات بینالمللی الهدی به زبانهای انگلیسی و عربی ترجمه و منتشر شده است. ۳۹ صفحه از این كتاب به زبان عربی و ۴۵ صفحه از آن به زبان انگلیسی اختصاص دارد.
هفتمین جلد از مجموعه چهارده جلدی «زبر الحدید» كه به همت انتشارات بینالمللی «الهدی» منتشر شده است به دانشمند و مجاهد شهید ایرانی «دكتر مصطفی چمران» اختصاص دارد. این مجموعه كتاب به زبانهای عربی و انگلیسی منتشر شدهاند.
كتاب «زبر الحدید ۷؛ مصطفی چمران» به دانشمند و مجاهد شهید «مصطفی چمران» میپردازد و زندگی پر پیچ و خم او را در ایران، آمریكا، مصر و لبنان همراه با فعالیتهای علمی، سیاسی و چریكی وی تا شهادتش در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، به اختصار بیان میكند.
این كتاب از ۶ بخش تشكیل شده و این عناوین را در بردارد: «مصطفی چمران»، «ایران ناتوان و سالهای آرزوها»، «در آمریكا؛ دانشمند، مبارز و عاشق»، «لبنان؛ دریایی از درد»، «ایران؛ انقلاب اسلامی و تحرك بیداری» و «جاودانگی».
مصطفی چمران، سال ۱۳۱۱ در تهران به دنیا آمد. او در سال ۱۳۳۶ از دانشكده فنی دانشگاه تهران با رتبه یك فارغالتحصیل شد. پس از آن به مدت یك سال به تدریس در دانشگاه پرداخت و سپس برای ادامه تحصیل عازم آمریكا شد. او دوره فوق لیسانس را در یك سال و با رتبه عالی از دانشگاه A&M ایالت تگزاس به پایان برد و پس از آن به دانشگاه بركلی در كالیفرنیا رفت تا در مقطع دكتری تحصیل كند.
دانشگاه بركلی یكی از بزرگترین دانشگاههای آمریكا در آن زمان در رشته مهندسی بود و بزرگترین دانشمندان در رشته فیزیك و برق در آن دانشگاه تدریس میكردند. مصطفی چمران در طول سه سال توانست رشته الكترونیك و فیزیك پلاسما را به پایان ببرد و مدرك دكترای خود را از این دانشگاه كسب كند.
اما مصطفی چمران با وجود در اختیار داشتن امكانات فراوان در آمریكا، راضی به ماندن در آنجا نبود و از این رو حضورش در لبنان فصل جدیدی را در زندگی وی رقم زد. او آنچه را كه در آمریكا داشت ترك كرد و راهی لبنان شد تا در كنار امام موسی صدر باشد و به عنوان یك مبارز ضد اشغالگران قدس در مناطق محروم جنوب لبنان زندگی كند.
پس از بازگشت امام خمینی (ره) به ایران در سال ۱۳۵۷، دكتر چمران به همراه تنی چند از رهبران مقاومت لبنان برای دیدن امام (ره) به ایران آمد. پس از این دیدار، وی عزم بازگشت به لبنان را داشت كه وضعیت حكومت تازه تأسیس اسلامی او را به ماندن مجاب كرد و از آن پس به عنوان معاون نخست وزیر (دولت موقت) در امور انقلاب مشغول به فعالیت شد.
با بالا گرفتن بحران در منطقه كردستان، چمران لباس رزم پوشید و در روستاهای كردستان با معاندان نظام مبارزه كرد. او نماینده تامالاختیار دولت در حل این بحران بود. اما «دهلاویه» را باید نقطه عزیمت چمران دانست.
در اوایل جنگ تحمیلی عراق علیه ایران روستای «دهلاویه» در نزدیكی سوسنگرد نقطه درگیری بین نیروهای ایران و عراق بود. پس از شهادت فرمانده این منطقه، چمران برای تعیین فرمانده دیگری و بررسی اوضاع از نزدیك، عازم این منطقه شد اما سه انفجار در اطراف وی، شهادت او را رقم زد.