پاسدار حرمت خون شهیدان باشید
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم الرزقنی شفاعه الحسین یوم الورود و ثبت لی قدم صدق عندک مع الحسین و اصحاب الحسین الذین بذلو مهجم دون الحسن علیه السلام.
السلام علیک یا زینب؛ السلام علیک یا بنت امیرالمومنین؛ السلام علیک یا بنت فاطمه الزهرا سیده النساء العالمین.
اکنون که عرایض این حقیر به سمع عزیان می رسد، قطعا آرزوی دیرین بنده به اجابت درگاه الهی رسیده و فدایی امنیت ناموس اهل بیت (ص) شده ام.
همیشه آرزو داشتم که روزی بتوانم با نثار خون خودم که بالاترین دارایی مادیم است، ارادت قلبی و عملی خود را به مولا و مقتدایم و امام زمانم به معنای واقعی کلمه عرضه دارم.
و در این راستا، جان ناقابل خود را در حفظ حریم عقیله ی بنی هاشم، حضرت زینب (س) و صیانت از اسلام ناب محمدی و ائمه اطهار (ص) فدا کنم؛ چرا کهم عزت و پایداری و غیرت شیعه با خون آغشته بوده، هست و خواهد بود.
و ما پیرو راه امام شهیدی هستیم که همه ی هستی خود را در راه خداوند متعال فدا کرد تا راه حق گم نشده و پایدار بماند.
پس بنده کیستم که بخواهم جان ناقابل خود را مضایقه کنم و از پروردگار خود سپاس گزارم که بنده را قابل دانست تا دین خود را ادا کنم. حمد و سپاس خداوند یگانه و همین و بس.
و اما سخنی خطاب به عزیزانم؛
نخست مادر عزیزتر از جان؛
مادر عزیزم، از تو ممنونم بابت شیر پاکی که از شیره ی وجودت به من دادی تا پایه گذار آن شود که امام و مولایم به فضل الهی بنده ی حقیر را به قربانی بپذیرد؛ سپاس و سپاس و سپاس.
و اما پدر عزیزم؛
که جوانی خود را فدا کرد تا به من جوانی و شادابی ببخشد. پدر عزیز، از تو سپاس گذارم بابت لقمه ای که سر سفره آوردی.
لقمه ای که بوی ولایت و ولایت مداری می داد. چرا که اگر نان پاک و زحمات او نبود، بنده امروز چنین لیاقتی نصیبم نمی شد.
و از صمیم قلب خوشحالم که مایه افتخار تو شدم. و بلکه بدین ترتیب گوشه ای از زحمات تو را هر چند ناچیز، پاسخ گفته باشم.
و شک ندارم لحظه لحظه عمرم، ابراهیم وار مرا به سان اسماعیل برای چنین روزی پرورش داده بودی.
و اما همسر مهربان، فداکار و صبورم؛
سپاس بابت همه ی همراهی هایی که در روزهای تلخ و شیرینم داشتی و شرمنده ام که نتوانستم پاسخی در شان فداکاری های تو داشته باشم. و اگر همراهی تو نبود، بی شک پایم در این راه می لغزید و گمراه می شدم.
و دختر دلبندم و شیره ی وجودم، هلمای بابا؛
هلمای بابا را که مطمئن هستم در آینده مایه افتخارم خواهد بود، به الگوپذیری از مادرش دعوت می کنم.
و همه ی شما را به سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (ص) می سپارم. و از خداوند می خواهم صبری زینبی به شما عطا فرماید. و از همه ی شما حلالیت می طلبم.
و اما عرایضی خطاب به برادران و خواهران، اقوام و دوستان، همرزمان و همسنگران خود دارم.
در مرحله ی اول از همه ی شما حلالیت می طلبم و امیدوارم از خطاها و بدی هایی که در حق شما کردم، بنده را عفو بفرمایید.
بنده در جایگاهی نیستم که بخواهم به شما وصیت و نصیحت کنم. فقط و فقط عاجزانه تمنا دارم پاسدار حرمت خون شهیدان باشید و تنها راه حفظ حرمت آن، پشتیبانی مطلق و بدون قید و شرط از ولایت فقیه و رهبری فرزانه ی انقلاب است.
امروزه همه به وضوح می بینیم در دنیا و به خصوص منطقه چه خبر است و ناامنی در اکثر بلاد مسلمین بیداد می کند و حتی تا مرزهای کشور عزیزمان هم رسیده است.
و با تمام دشمنی ها و حرکات مزورانه دشمنان اسلام و این مرز و بوم، به فضل الهی و در سایه ی رهبری فرزانه و مقتدر کشور و نائب بر حق امام زمان، همه ی دنیا از امنیت و اقتدار ایران عزیز در شگفت هستند.
لذا به عنوان برادر کوچکتر، به همه ی شما عزیزان وصیت می کنم، ولی فقیه و نائب امام زمان خود را تنها نگذارید که عزت و عاقبت به خیری ما و کشورمان در اطاعت بی چون و چرا از ولی امرمان است.
امید است سربازان جان بر کف این فرزند خلف رسول الله باشیم و به فضل و مددالهی و در سایه ی رهنمودهای این عزیز زهرای (عج)تحویل؛ ان شاءالله.
پرچمی که با خون سیدالشهداء (ص) برافراشته شده، تا قیام قیامت برپا خواهد ماند. پس خوشا به حال کسانی که زیر این بیرق ارتزاق می کنند.
این راه و جانفشانی ها ادامه دارد. پس عزیزان، در حمایت از ولی فقیه بشتابید که وقت تنگ است، راه پرخطر و تنها راه نجات، اتصال به ریسمان مستحکم ولایت است.
نماز اول وقت و توسل به شهدا را به همه ی شما توصیه می کنم که بنده هر چه دارم از این دو می باشد.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.
العبد الحقیر
سرباز ولایت، فدایی زینب و نوکر ائمه
محمد اینانلو 5/10/94
منبع: لبیک یا زینب/وصیت نامه پنجاه شهید
مدافع حرم/عباس مرعشی/1395