جانشین فرماندهی عملیات نهاجا بارها تا مرز شهادت رفته بود/ توطئه هوایی بعثی - آمریکایی در آسمان خلیج فارس

نوید شاهد: شهید سرلشکر محمد هاشم آل آقا در ۲۷ آبان ماه ۱۳۲۴ در  کرمانشاه به دنیا آمد. دوران تحصیل خود در مقاطع ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان را در شهر کرمانشاه گذراند.او در ابتدا به خواسته مادرش، با وجود علاقه ای که به پرواز داشت، در دانشکده افسری نیروی زمینی ارتش تحصیل کرد.



 پس از اتمام دانشکده افسری با رضایت مادر به جمع دانشجویان خلبانی نیروی هوایی ارتش پیوست. آل آقا در سال ۱۳۴۹ برای تکمیل دوره عالی پرواز به آمریکا رفت و به عنوان خلبان هواپیمای فانتوم به میهن بازگشت.
سروان هاشم آل آقا در سال ۱۳۵۰ به کشور بازگشت و با امریه ستاد فرماندهی نیروی هوایی به عنوان کمک خلبان جنگنده F-4، فانتوم، به پایگاه هفتم شکاری شیراز منتقل شد. او در سال ۱۳۵۱ با امریه دیگری برای ادامه انجام وظیفه به پایگاه یکم شکاری تهران فرستاده ‌شد.

محمد هاشم آل آقا در سال ۱۳۵۶ برای گذراندن دوره آموزش خلبانی هواپیماهای "تامکت”به امریکا اعزام شد. او با گذراندن آن دوره به میهن اسلامی بازگشت و به پایگاه هشتم شکاری رفت. او که در زمان پیروزی انقلاب اسلامی از افسران ارشد نیرو محسوب می شد، پس از پیروزی انقلاب امر آموزش را با جدیت بیشتری دنبال کرد.

با شروع جنگ تحمیلی، آل آقا فعالانه وارد صحنه نبرد شد و با رشادتها و جدیتی که داشت به عنوان جانشین فرماندهی عملیات نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی منصوب شد.

محمد هاشم آل آقا به عنوان با تجربه ترین و ارزشمند ترین خلبانان تامکت(F-14) نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی در مرداد ماه ۱۳۶۳ در مأموریت اسکورت نفتکش ها و کشتیهای تجاری مورد حمله هواپیماهای جنگنده عراقی قرار گرفت و به شهدای جاویدالاثر دفاع مقدس پیوست.


سروان خلبان آل ‌آقا در سال ۱۳۵۶ براساس صلاحدید فرماندهان وقت به همراه تنی چند از خلبانان فانتوم، با خانواده‌ هایشان برای آموزش هدایت پرنده پیچیده، انقلابی و جدید نیروی هوایی ارتش، "گرومن F-14 تامکت”عازم پایگاه نیروی دریایی ویرجینیا شدند.

پیروزی انقلاب اسلامی و آموزش خلبانان

پس از پایان دوره در مدت حدود ۱۸ ماه، خلبانان جنگنده جدید در آبان ماه ۱۳۵۷ به وطن خود بازگشتند. با توجه به اینکه کانون فعالیت F-14 در ایران پایگاه هشتم شکاری بود، محمد هاشم آل آقا به همراه خانواده خود از تهران به اصفهان نقل مکان کرد.
 سکونت آنها در اصفهان مصادف با اوج گیری تظاهرات مردمی علیه حکومت پهلوی شد که در نهایت به پیروزی انقلاب اسلامی ایران در بهمن ماه ۱۳۵۷ منجر شد.



 انقلاب در کشورمان سنگ محک بسیار جالبی برای تعیین عیارِ عِرق ملی و حس وطن پرستی کارکنان نیروهای مسلح بود.
سروان خلبان محمد هاشم آل آقا که در زمان پیروزی انقلاب از افسران ارشد نیرو محسوب می‌شد و مدتها بود که به عنوان استاد خلبان، آموزش خلبانان را به عهده گرفته بود پس از پیروزی انقلاب امر آموزش را با جدیت بیشتری پیگیر شد.
محمد هاشم آل آقا با شروع جنگ تحمیلی فعالانه وارد صحنه نبرد شد و در عین حال از آموزش جوانان غافل نشد تا اینکه به علت رشادت، جدیت و جسارت در امور محوله در سال ۱۳۶۲ از طرف فرماندهی وقت نیرو به سمت جانشین فرماندهی عملیات نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب شد.

وی در کنار سرهنگ خلبان "عباس بابایی”خود را هر چه بیشتر درگیر جنگ کرده و تواناییهای خود را در این عرصه، عرضه دارد. بابایی و آل آقا همواره پیش از انجام هر عملیاتی ابتدا خود مبادرت به شناسایی و ارزیابی هدف از لحاظ موضع پدافندی، سمت حمله و … کرده تا عملیات اصلی با خطر کمتر و دید بازتری صورت گیرد.




هاشم آل آقا در درجه اول همانطور که ذکر شد از فرماندهان ارشد نیرو بود و در درجه دوم مشغله های فراوانی به عنوان طراح عملیات داشت و این دو مورد کافی بود تا نتواند پروازهای عملیاتی انجام دهد، با این حال فعالانه در پروازهای گشتی و اسکورت نفتکش ها وکشتیهای تجاری شرکت می کرد و این چنین بود تا به خواست خدا خلیج نیلگون و همیشه فارس ایران، مشهد شهید سرهنگ خلبان محمدهاشم آل آقا باشد.

تقویم ها روز 20 مرداد 1363 را نشان می داد و آسمان آبی خلیج فارس یکی از گرمترین روزهای خود را سپری می کرد. هاشم آل‌آقا و کمک خلبانش در یک تامکت طی ماموریتی مشغول اسکورت نفتکش ها و کشتیهای تجاری کشورمان بود.
در همین اثنا ناگهان مورد حمله چند فروند جنگنده میراژ F1 عراقی قرار می گیرد. درگیری آغاز و پس از مدتی جنگ و گریز تامکت‌ آل آقا مورد اصابت موشک شلیک شده از طرف جنگنده عراقی قرار گرفته و به درون آب سقوط می کند. شاهدان عینی حادثه که دورادور ناظر درگیری آنها بودند خطر شلیک شدن موشک سوپر 530F-1 به سمت تامکت را به آل آقا گوشزد می کنند اما آل آقا در جواب آنها می گوید هیچ نشانه ای دال بر حمله موشک به سمتشان در سامانه های هشدار دهنده مشاهده نمی کند. این مطلب گویای آن است که عراقی ها با استفاده از اطلاعات فنی که امریکایی ها در اختیار آنها قرار داده بودند در استفاده از نقاط ضعف F-14 کاملا موفق عمل کرده اند.

همسر هاشم که از چند روز پیش برای دیدن اقوام به کرمانشاه رفته بود در روز بازگشت به تهران که مصادف می شود با روز شهادت هاشم با شکسته شدن دیوار صوتی شهر کرمانشاه توسط جنگنده های عراقی مواجه میشود.

 با سقوط تامکت آل آقا با توجه به اینکه از اسارت به دست عراقی ها و یا شهادتش اطلاعی در دست نبود به اضافه اینکه وی به عنوان جانشین عملیات نیرو در جریان تمام عملیات های آتی و استراتژی جاری نیروی هوایی بود به همین علت بلافاصله تمامی طرحهای نیرو دستخوش تغییراتی اساسی شد. این قضیه گذشت و نیروی هوایی با اعلام مفقودالاثر شدن هاشم بر ابهامات و سوالات سقوط وی افزود.

همسر هاشم که همچنان منتظر بازگشت وی به خانه بود چندین سال پس از مفقودالاثر شدن همسرش در یکی از شبهای قدر خالصانه دست به دامن ائمه اطهار شده و از آنها می خواهد وجود یا عدم وجود هاشم را برای وی معلوم کنند. توسل وی جواب داده و همان شب خواب شهید بزرگوار را می بیند. هاشم که در سبزه زار مانندی با لباس خلبانی به دیدن همسرش آمده بود در جواب سوال وی که پرسید: «هاشم، می خواهم بدانم که تو هستی یا نیستی؟» می‌گوید: «من نیستم.» پس از مدت کوتاهی گفتگو، شهید اظهار می‌دارد «من سردم است و باید بروم».همسر شهید صبح فردا خوابی که دیده بود را با یکی از علما در میان می گذارد. در جواب می شنود با توجه به اظهار سرما توسط شهید، پیکر پاک وی در درون آب قرار دارد. همسر هاشم پس ازاین واقعه از شهادت همسرش یقین حاصل می کند و جالب آنکه مدت کوتاهی بعد از طریق نامه رسمی نیروی هوایی اعلام شهادت همسرش را دریافت می دارد. هاشم هیچ گاه از اسرار شغلی خود با همسرش صحبتی به میان نمی آورد و این مورد تا بدان جا پیش رفته بود که همسر وی پس از شهادتش به پست واقعی هاشم در نیروی هوایی پی می برد.

ناگفته نماند شهید آل آقا تا پیش از آرام گرفتن در قعر آب های خلیج فارس چندین بار از جمله حدود سه ماه پیش از شهادت، در بهارسال 1363 در درگیری با جنگنده های عراقی، هواپیمایش به شدت صدمه دیده و تامرز شهادت پیش رفته بود.

روحش شاد و یادش گرامی