اسفند، ماه شهادت فرماندهان بزرگ

نويد شاهد- در اين ميان هر برگ تاريخ گوهربار جنگ تحميلي پر از حضور فرماندهان و سرداراني است كه با دست خالي و با تكيه بر قدرت ايمان و سلاح اخلاص، چشم طمع متجاوزان به خاك ايران اسلامي را كور كردند. در تقويم دفاع مقدس، اسفند ماه شاهد شهادت تعداد قابل توجهي از فرماندهان دفاع مقدس بود كه وجودشان با تاريخ معاصر كشورمان گره خورده است و هرگاه نامشان مرور مي شود، مقاومت مردم اين خاك از جلوي چشمانمان مي گذرد. در ادامه مروري بر زندگي و مجاهدت رزمندگاني داريم كه در اسفند ماه آسماني شده اند و اين ماه را به ماهي سرخ در تاريخ دفاع مقدس تبديل كرده اند.

شهيد حميد باكري

تاريخ شهادت 6 اسفند1362

برادران باكري از چهره هاي مبارز در جريان پيروزي انقلاب و دوران جنگ هستند؛ اعدام علي يكي از برادران باكري در دوران طاغوت، عزم ديگر برادرانش مثل مهدي و حميد را براي مبارزه عليه رژيم پهلوي راسخ تر كرد.

حميد در كنار روحيه مبارزه جويانه اش از شخصيتي متفكر و اهل مطالعه و تحقيق بهره مي برد. همين ويژگي هاي شخصيتي سبب  شده بود حميد به چهره اي مقبول در كنار ديگر مبارزان تبديل شود. حاج كاظم مير ولد، يكي از دوستان حميد در دوران سربازي اين روحيه هم خدمتش را اينگونه توصيف مي كند: «حميد از روحيه و خصوصيات ارزشمندي مثل صبر، خويشتنداري و صفاي باطن برخوردار بود. خيلي زود با زندگي سخت و فقيرانه ما خو گرفت. پس از گفت وگوهاي طولاني در سه مورد به جمع‏بندي رسيديم: اول مطالعات عقيدتي و آشنايي با قرآن و عربي و متون اسلامي، دوم مطالعه كتاب هاي درسي براي ورود به دانشگاه و سوم تربيت نفس و خودسازي كه اصلي ترين برنامه ادامه راه سخت و دشوار مبارزه بود...»

با شروع رسمي جنگ فعاليت هاي مبارزاتي حميد بيشتر از قبل  شد و حالا تجربيات او از اندوخته هاي سفرش به سوريه و لبنان به كمكش  آمد. حضور دائمي  حميد در جبهه هاي نبرد با دشمن متجاوز از عمليات فتح المبين شروع شد و شايستگي هايش او را در عمليات بيت المقدس فرمانده گردان تيپ نجف اشرف كرد. عمليات خيبر در اسفند ماه ميعادگاه حميد براي ديدار با خالقش بود. قبل از عمليات خيبر، برادرش مهدي در جمع فرماندهان گفت: «ما بايد در اين عمليات ابوالفضل وار بجنگيم و هركس آماده شهادت نيست پا پيش نگذارد.» و حميد آرام گفت: «برادران دعا كنيد من هم شهيد بشوم.»

سرانجام در ساعت 11 شب چهارشنبه، سوم اسفند 1362، حميد با بي سيم، خبر تصرف پل مجنون را اطلاع داد. حميد باكري و يارانش در حفظ اين پل مهم، دلاورانه جنگيد و در نهايت با دو روز جنگ شجاعانه در مقابل انبوه نيروهاي زرهي دشمن جانانه جنگيد و همانجا به خيل شهداي جاويد الأثر پيوست.

حسين خرازي

تاريخ شهادت 8 اسفند 1365

پرچمدار جهاد و شهادت لقبي است كه رهبر انقلاب پس از شهادت حسين خرازي به او دادند. فرمانده اصفهاني و شجاع سپاه حضرت امام يكي از با اخلاص ترين رزمندگان در دوران دفاع مقدس بود. هنگامي كه او در سال 1355 پس از اخذ ديپلم طبيعي به سربازي اعزام شد طولي نكشيد كه او را به همراه عده اي ديگر و به اجبار به عمليات سركوبگرانه ظفار به كشور عمان فرستادند. حسين از اين اقدام اجباري فوق العاده ناراحت بود و با آگاهي و شعور بالاي خود، نماز را در آن سفر تمام مي خواند. وقتي دوستانش علت را سؤال كردند در جواب گفت: «اين سفر، سفر معصيت است و بايد نماز را كامل خواند.»

روحيه نظامي و استعدادي كه در اين زمينه داشت، باعث شد تا پس از انقلاب مسئوليت هايي را در اصفهان عهده دار شود.

شروع جنگ حاج حسين خرازي را به عنوان سمت فرمانده اولين خط دفاعي كه مقابل عراقي ها در جاده آبادان ـ اهواز در منطقه دار  خوين تشكيل شده بود، فرستاد. در عمليات شكست حصر آبادان، فرماندهي جبهه دارخوين را به عهده گرفت و دو پل حفار و مارد را كه عراقي ها با نصب آن دو پل بر روي رود كارون، آبادان را محاصره كرده بودند، به تصرف درآورد. شهيد خرازي در آزاد سازي بستان بهترين مانور عملياتي را با دور زدن دشمن از چزابه و تپه هاي رملي و محاصره كردن آنها در شمال منطقه بستان انجام داد و پس از عمليات پيروزمندانه طريق القدس بود كه تيپ امام حسين(ع) رسميت يافت.

پس از رشادت هاي حسين خرازي در عمليات هاي فتح المبين، رمضان، والفجر مقدماتي و والفجر 4، او در عمليات خيبر جراحت سختي برداشت و يكي از دست هايش را از دست داد. حضور او در جبهه با يك دست به نمادي از مبارزه و اراده در ميان رزمندگان تبديل شده بود. چهره او كه با يك دست قنوتي عاشقانه را در نمازش بسته، به يكي از ماندگارترين صحنه هاي جنگ تبديل شد.

عمليات بزرگ كربلاي5 در زمستان سال 65 لحظه بزرگي براي حاج حسين و ديگر رزمندگان بود. او در جلسه اي با حضور فرماندهان گردان ها و يگان ها از آنان بيعت گرفت كه تا پاي جان ايستادگي كنند و گفت: «هر كس عاشق شهادت نيست از همين حالا در عمليات شركت نكند، زيرا كه اين يكي از آن عمليات هاي عاشقانه است و از حساب هاي عادي خارج است.» لشكر او در اين عمليات با عبور از خاكريزهاي هلالي كه در پشت نهر جاسم از كنار اروندرود تا جنوب كانال ماهي ادامه داشت شكست سنگيني به عراقي ها وارد آورد. عبور از اين نهر علاوه بر تثبيت مواضع فتح شده، عامل سقوط يكي از دژهاي شرق بصره بود كه در كنار هم قرار داشتند. سرانجام حسين خرازي در هشتمين روز از اسفند ماه در عمليات كربلاي ۵ به شهادت رسيد.

شهيد محمد ابراهيم همت

تاريخ شهادت 17 اسفند 1362

شهر اصفهان شهيدان بزرگ زيادي را تقديم كشور كرده است و ابراهيم همت يكي از بزرگ ترين چهره هاست. سردار خيبر پس از پيروزي انقلاب با كمك دو تن از برادران خود و سه تن از دوستانش سپاه شهرضا را تشكيل داد. با تهاجم رژيم بعث عراق به خاك كشور و به دستور فرماندهي كل سپاه، او و حاج احمد متوسليان، مأموريت يافتند ضمن اعزام به جبهه جنوب، تيپ محمد رسول الله(ص) را تشكيل دهند.

در عمليات سراسري فتح المبين، مسئوليت قسمتي از كل عمليات به عهده اين سردار دلاور بود. موفقيت عمليات در منطقه كوهستاني «شاوريه» مرهون ايثار و تلاش اين سردار بزرگ و همرزمان اوست. شهيد همت در عمليات پيروزمند بيت المقدس در سمت معاونت تيپ محمد رسول الله (ص) فعاليت و تلاش تحسين برانگيزي را در شكستن محاصره جاده شلمچه- خرمشهر انجام داد و يگان تحت امرش سهم بسزايي در فتح خرمشهر داشتند و با اينكه منطقه عملياتي دشت بود، شهيد حاج همت با استفاده از بهترين تدبير نظامي به نحو مطلوبي فرماندهي كرد. سرعت عمل، صلابت، اقتدار و استقامت از مهم ترين خصايص ابراهيم همت در صحنه هاي نبرد و زندگي بود. تجميع صفات خوب انساني در وجود او، از همت چهره اي يگانه ساخت كه پس از گذشت سال ها از شهادتش هنوز نام او ورد زبان هاست.

در جريان عمليات خيبر همچنان كه رزمندگان ايراني در برابر ارتش عراق مقاومت مي كردند هنگامي كه همت براي بررسي وضعيت جبهه جلو رفته بود بر اثر اصابت گلوله توپ در نزديكي اش همراه با معاونش اكبر زجاجي، در غروب ۱۷ اسفند ۱۳۶۲ در محل تقاطع جاده هاي جزاير مجنون شمالي و جنوبي به شهادت مي رسد. مقاومت و پايداري رزمندگان در اين جزاير به قدري تحسين برانگيز بود كه فرمانده سپاه سوم عراق در يكي از اظهاراتش گفته بود: «... ما آنقدر آتش بر جزاير مجنون فرو ريختيم و آنچنان آنجا را بمباران شديد نموديم كه از جزاير مجنون جز تلي خاكستر چيز ديگري باقي نيست!»

شهيد مهدي باكري

تاريخ شهادت 25 اسفند 1363

مهدي باكري را بايد در كنار سرداراني چون همت، خرازي، باقري و متوسليان قرار دارد. مهدي يك سال از برادرش حميد بزرگ تر بود و يك سال پس از او به شهادت رسيد. روحيه بي قرار و پرجنب و جوش مهدي از او مبارزي تمام عيار در زمان رژيم پهلوي ساخته بود. با پيروزي انقلاب سپاه پاسداران بهترين مأمن براي مهدي بود. او به دنبال تشكيل سپاه پاسداران انقلاب اسلامي به عضويت اين نهاد در آمد و در سازماندهي و استحكام سپاه اروميه نقش فعالي را ايفا كرد. جنگ در همان اولين ماه هايش مهدي را روانه مناطق عملياتي كرد. عمليات فتح المبين يكي از نقاط عطف در دوران رزمندگي مهدي باكري است. با استعداد و دلسوزي فراوان خود توانست در عمليات فتح المبين با عنوان معاون تيپ نجف اشرف در كسب پيروزي ها مؤثر باشد. در همين عمليات در منطقه رقابيه از ناحيه چشم مجروح شد و به فاصله كمتر از يك ماه در عمليات بيت المقدس (با همان عنوان) شركت كرد و شاهد پيروزي موفقيت رزمندگان بود.

سردار بدر پيش از شروع عمليات بدر، در جمع رزمندگان مي گويد: «با هر رگبار سبحان الله بگوييد. در عمليات خسته نشويد. بعد از هر درگيري و عمليات، شهدا و مجروحين را تخليه كرده و با سازماندهي مجدد كار را ادامه دهيد.»اين فرمانده دلاور در عمليات بدر در تاريخ 25/11/63، به خاطر شرايط حساس عمليات، طبق معمول، به خطرناك ترين صحنه هاي كارزار وارد شد و در حالي كه رزمندگان لشكر را در شرق دجله از نزديك هدايت مي كرد، تلاش مي نمود تا مواضع تصرف شده را در مقابل پاتك هاي دشمن تثبيت نمايد، كه در نبردي دليرانه، بر اثر اصابت تير مستقيم مزدوران عراقي، نداي حق را لبيك گفت. هنگامي كه پيكر مطهرش را از طريق آب هاي هورالعظيم انتقال مي دادند، قايق حامل پيكر وي، مورد هدف آرپي جي دشمن قرار گرفت و قطره ناب وجودش به دريا پيوست.