سپاه پاسداران انقلاب در وصاياي شهدا

نوید شاهد:  شهيد حمد تقي پور منفرد با بياني زيبا و دلنشين مي نويسد: در راه كه مي آمديم، دلم خيلي هواي حسين (ع) را كرد و قبر شش گوشه اش را. نمي دانستم چطور خودم را كنترل كنم كه بي اختيار اشك هايم سرازير مي شد. خدايا! مرا به حسين (ع) برسان خدايا مرا ديگر به خانه باز نگردان كه آن وقت از خجالت خواهم مرد. _خجالت در برابر خانواده هاي شهدا و خجالت در برابر برادران سپاه_. آخر اين لباس به ظاهر سبز و در باطن خون رنگ كه به تن كرده ايم به شوق شهادت به تن كرديم.

 شهيد احمد يونسي نيز درباره مقصد نهايي اش نوشته است:
سپاه را به عنوان شغل انتخاب نكرده ام بلكه سپاه را وسيله يا بهتر بگويم پلي مي دانم كه مرا به معبودم مي رساند و خدا كند كه چنين شود و با وجود بي لياقتي كه در خود احساس مي كنم خداوند براي اين بنده ذليل و مسكين خود منت گذارده و مرا هم مثل عاشقان گذشته كه به معشوقشان رسيدند بپذيرد.



شهيد سيد موسي حسيني در پيامي به پاسداران هشدار مي دهد:
دوستان و برادران سپاهي امام را تنها نگذاريد، اي كساني كه مي گوييد اي كاش ما زمان امام حسين بوديم و در راه او كشته مي شديم، اين حسين زمان (امام خميني) و اين هم كربلا (ايران). پس به هوش باشيد. هوس ها و وسوسه ها شما را به زندگي دنيا مشغول نكند، پيوسته با دعا و قران و نماز اول وقت سروكار داشته و بطور مستدام تا زمان مرگ ادامه دهيد تا خداي نخواسته انقلاب اسلامي از دستتان نرفته، او را ارج نهيد و پاسداري اش كنيد كه حسرت بعدي فايده اي و سودي ندارد.


شهيد حسن حشمت قهدريجاني مي نويسد:
اما شما اي پاسداران! خون آن همه شهيد در نظرتان باشد؛ بهشتي، رجايي، باهنر و هزاران شهيد ديگر. تفرقه و نفاق را در نطفه خفه كنيد و نگذاريد توطئه بروز كند. قبل از سپاهي شدن پاسدار شويد.

شهيد علي رضا يوسفي درخواستي از يارانش مي كند:
اگر جنازه ام به دست شما رسيد مرا در ماشيني كه به آن گل زده شده به بهشت زهرا ببريد و بر روي سنگ قبرم آرم سپاه را حك كنيد. چون به آن آرم خيلي علاقه دارم و احترام زيادي براي ان قائل هستم. چون معني و مفهوم آن را فهميده ام و بر روي سنگ قبرم ناكام ننويسيد كه من به كام خود يعني «شهادت» رسيده ام از همه دوستان و آشنايان حلاليت مي طلبم و التماس دعا از همه شما دارم. به جان رهبر دعا كنيد و از خدا بخواهيد كه صبر به خانواده شهدا بدهد.


شهید اصغر عبدالهي نيز دفاعي جانانه از سپاه و سپاهيان مي كند:
خدا مي داند! افراد سپاهي از محروم ترين و مظلوم ترين افراد جامعه اسلامي ايران هستند. اين ها رهروان الله و جزء هيچ گروه، حزب و دسته اي نيستند جز «حزب الله» و هدفشان جز نگهداري دستاورد هاي انقلاب اسلامي و پيشبرد اهداف انقلاب در سراسر جهان نمي باشد و مطيع و فرمان بر ولايت فقيه مي باشند و مخلصانه و ايثارگرانه لباس مقدس پاسداري را به تن كرده اند و شب و روزشان را وقف انقلاب اسلامي مي كنند.

 شهيد عبدالله كرمي نيز به هم رزمانش پيام مي دهد:
برادران عزيز! خوشا به حال شما كه لياقت سربازي آقا امام زمان و نايب بر حقش را پيدا كرده ايد. نكند خداي ناكرده كسي بخواهد با لباس مقدس سربازي امام زمان از لباس و مقام خويش سوء استفاده كند كه در دفتر مولا ثبت خواهد شد. برادران به هيچ وجه اجازه ندهيد كه سپاه از خط امام خارج شود و نگذاريد راه اصلي سپاه كه همان راه الله و هدف اصليش كه خدمت به اسلام و مسلمين است فراموش شود كه به خدا قسم خطر بزرگي براي اسلام خواهد بود.
برادران من عاجزانه از شما تقاضا مي كنم اگر افرادي كه از احزاب و گروه ها وارد سپاه شده اند و نقشه شومشان منحرف كردن سپاه از خط اسلام است به شدت سركوب كنيد و نگذاريد كه در اين ارگان مقدس رخنه كنند چون كه امام عزيزمان فرمودند: كه حزب و گروه اگر چه اسلامي و خوب هم باشند ولي نبايد وارد سپاه شوند.

 شهيد مصطفي دهقاني دستجردي نيز مي نويسد:
من سپاه پاسداران انقلاب اسلامي را مسجد خود مي دانم و قداستي همچون قداست خانه خدا براي آن قايلم. زيرا كه سپاه پلي است كه قدوم مبارك شهدا بر آن گذشته شده است.



شهيد شهيد عبدالحميد حسيني نيز در نامه اي به برادر كوچكش گفته است:
امير كوچولو - برادرم شيرين زبانم- ! سال ها بعد كه اين وصيت نامه را مي خواني بدان كه مكتبم مكتب شهادت و مذهبم مذهب خون است و از روزي كه با سپاه پاسداران ارتباط يافتم معني لشكر حسين (ع) بودن را آموختم لشكري كه امامش خميني كبير است.


انتهاي گزارش / ح