اسوه وارستگي و نظم

گفت وگو با شيخ حسين درويش همكلاسي شهيد حجت الاسلام سيد عباس موسوي
از دوران مبارزه شهيد سيد عباس موسوي چه شناختي داريد؟
اين سيد بزرگوار از دوران جواني از مقاومت مردم فلسطين پشتيباني مي كرد. در حقيقت منشأ اين پشتيباني سيد موسي صدر بود.در آن دوران اطلاع يافتم كه سيد عباس به تشكيلات جنبش مقاومت فلسطين پيوسته است، و در پادگان «الهامه»در سوريه آموزش نظامي مي بيند. سيد در آن مرحله احساس كرد كه روند جهاد و مبارزه نياز به پشتوانه هاي فكري دارد تا مبارزات مسلحانه را تأييد كند.آن روز تنها امام موسي صدر بود كه با احساسات اين جوان پر شور همفكري و همدردي مي كرد.به همين دليل سيد عباس به فراگيري دروس ديني و حوزوي تمايل نشان داد زيرا، معتقد بود كه دين تنها به مسايل عبادي محدود نيست، بلكه همه امور زندگي را در بر گرفته و به مشكلات اجتماعي رسيدگي مي كند.
سيد شهيد در چه سالي فراگيري علوم ديني را آغاز كرد؟
سيد عباس فراگيري دروس طلبگي را در سال 1967 ميلادي در دانشسراي علوم اسلامي شهر صور در جنوب لبنان آغاز كرد.من با سيد عباس در اين دانشسرا كه فعاليت آن در سال 1966 آغاز شده بود، هم همكلاسي بوديم.امام موسي صدر بنيانگذار و مدرس اين مركز بزرگ آموزشي به سيد عباس خوش آمد گفت، و او را به ساير طلبه ها به عنوان شاگرد جديد اين مركز معرفي كرد.
ويژگي ها و روحيه او هنگام آغاز تحصيل چگونه بود؟
هنگامي كه سيد عباس وارد دانشسرا شد، نشانه هاي وقار و آرامش در چهره او هويدا بود، اين ويژگي ها در طول حيات اين فقيد ملازم او بود.او با اعتماد به نفس گام بر مي داشت، و به هيچ وجه نشانه تشنج و اضطراب در چهره او نمودار نبود.با تيزبيني به همكلاسي هايش نگاه مي كرد، گويي كه مي خواهد آنان را ارزيابي و بسنجد.او تا آخرين لحظه اي كه در اين دانشسرا تحصيل مي كرد، آدمي كم حرف بود و همواره اين ويژگي ها را حفظ كرد. هر گاه سخن مي گفت، كلمات را حساب شده و با ظرافت خاصي بر زبان جاري مي ساخت، با همه همكلاسي ها دوست و مهربان بود.هنگام سخن گفتن، مخاطبانش احساس مي كردند كه خيلي اخمو و جدي است اما، بي ترديد نرم خو و مهربان و سخنان او دلنشين بود.همكلاسي ها پيش از اينكه او را خوب بشناسند، خيلي زود هنگام با او صميمي شده و احساس آرامش كردند، چرا كه با گشاده رويي با آنان برخورد مي كرد.انگيزه و شتاب سيد شهيد براي فراگيري علوم ديني همه طلاب و اساتيد از جمله امام موسي صدر را شگفت زده كرد.ديدگاه ها و موضع گيري هاي امام موسي صدر نيز سيد عباس را شيفته كرده بود.اگر چه هنوز تا آن زمان مجلس اعلاي شيعيان لبنان تأسيس نشده و امام موسي صدر اولين رئيس آن نشده بود.اين مجلس در اواخر سال 1969 ميلادي به وجود آمد.
دبيركل پيشين حزب الله چگونه خود را شناخت و به اين مقام رسيد؟
در حقيقت سيد عباس موسوي هيچگاه وقت خود را بيهوده تلف نمي كرد.لحظه اي از عمر خود را به سرگرمي و با خوشگذراني اختصاص نمي داد.او انساني وارسته و منظم بود، و همه فرائض ديني را به موقع و با دقت انجام مي داد.مي توانم اين ضرب المثل معروف را درباره او بگويم:«چه بسا يك مرد با هزار نفر برابري كند و امكان دارد مردان بسيار عددي نباشند». انسان پر جنب و جوشي بود كه هرگز آرام نداشت.ميان افراد گوناگون رفت و آمد و گفت وگو مي كرد و مي كوشيد ديدگاه ها را درباره مسائل روز و مشكلات را به هم نزديك كند.تمام وقت او به كار و تلاش مي گذشت.همواره او را در حال نگارش، سخنراني، گفت وگو، مطالعه و شركت در همايش هاي بين المللي مي يافتيد.به رغم همه زحمت ها و تلاش ها هرگز نماز صبح او قضا نمي شد.
از دوران تحصيل او چه خاطره اي داريد؟
به ياد دارم كه سيد عباس، هميشه قبل از حضور استاد، در كلاس درس حاضر مي شد تا كوچكترين مطلب را از دست ندهد. هنگامي كه درس روزانه به پايان مي رسيد، به اتاق خود مي رفت و درس ها را مرور مي كرد.چنانچه يكي از طلاب او را در اتاق يكي از همكلاسي ها مي يافت، فرصت را مغتنم مي شمرد تا با او بحث و مناظره كند.اما، سيد عباس به او مي گفت كه اين ديدار، جلسه بحث و گفت و شنود نيست، و براي سؤال كردن درباره مطلبي به اينجا آمده است.اين نشانگر ميزان نظم و انضباط او در دوران تحصيل است.حتي، هنگام تردد در راهروهاي خوابگاه، و يا سر زدن به اطاق هاي خواب طلاب، كتاب و دفتر زير بغل، و قلم در دست داشت.به هر حال زندگي و تحصيلات او بي هدف و بيهوده نبوده است.
منبع: ماهنامه شاهد ياران، شماره 40