در راه علم و ایمان از یکدیگر سبقت گیرید

به گزارش نوید شاهد همدان، شهید علی محمد صدوقی اول مهر ۱۳۴۸ در شهرستان تویسرکان متولد شد. پدرش باقر و مادرش مقدسه نام داشت. دانشجوی رشته برق بود که از سوی بسیج در جبهه حضور یافت و ششم مرداد ۱۳۶۷ در تنگه چهارزبر اسلام آباد غرب توسط نیرو‌های سازمان مجاهدین خلق براثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکرش در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شده است. برادرش منصور نیز به شهادت رسیده است.

در این وصیت نامه آمده است:

بسم الله الرحمن الرحیم 

السلام علیک یا اباعبدالله السلام علیک یا بقیة الله 

مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَىٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا.

دوست دارم، چون شقایق چهره رنگین سازم از خون 

تا به بزم عشق بازان در شب یلدا بسوزم 

خدایا تو را شکر می‌کنم که در میان تمامی موجودات مرا انسان آفریدی و نعمت شعور را به من ارزانی داشتی. معبودا از تو سپاس گذارم که راه چگونه زیستن را در کنار مردانه مُردن را به من آموختی. معشوقا تو را شکر می‌کنم که مرا عاشق آفریدی آن هم عاشق عاشق اکنون اگر قبول نمایی بار رجعت به سوی تو بسته‌ایم و انتظار ما این است که پیروزی را با سربلندی کسب نماییم و تو شاهدی که شهادت تنها وسیله است البته وسیله نورانی و هدف پایداری اسلام ناب محمدی (ص) است.

بنابر وظیفه شرعی اکنون که آماده دفاع مقدس شده‌ام چند جمله‌ای در درجه اول به خانواده محترم و پس از آن به امت حزب الله به عنوان وصیت نامه مرقوم می‌نمایم باشد که در دنیا و آخرت روسفید و در دین سالم باشیم.

بعد از تمجید خداوند، تشکر از والدین وظیفه هر انسان است پدر عزیزم و مادر مهربانم‌ای کسانی که مرا نیکو تربیت کردید و وجودم را با خدا و قران و رسول مانوس کردید اگر در دنیا فرزند خوبی برای شما نبودم امیدوارم به بزرگواری خود مرا حلال نموده و همچنان که در شهادت فرزند گلگون کفنتان «منصور» صبر نمودید صبورتر باشید.

برادر عزیزم؛ برادر تو اینک عزم دیار یار نموده است امیدوارم او را حلال نموده و مطمئن باش خداوند مصیبت را به دوست عنایت نمی‌کند و در خط امام پایدار باشی که این رسم وفاداری است. 

خواهران عزیزم از این که نتوانستم مهربانی شما را جبران کنم معذرت می‌خواهم و امیدوارم در پیشگاه فاطمه (س) شفیع شما باشم. 

و، اما امت حزب الله، دوستان، آشنایان و آنهایی که مرا می‌شناسید پیام من به شما پیام امام است، امروز روز عاشورا است و ایران کربلا است نکند هنوز پا در رکاب دنیا گذاشته و زینت‌های دنیوی شما را در خود فرو برد، بدانید که شهادت چیزی نیست که بتوان آن را با سنجش‌های بشری و انگیزه‌های عادی ارزیابی کرد و شهید در راه حق هدف الهی را نتوان با دیدگاه امکانی به مقام والای آن پی برد و ارزش عظیم آن، معیاری الهی و مقام والای آن دیدی ربوبی لازم دارد و نه تنها دست ما خاک نشینان از آن و این کوتاه است که افلاکیان نیز از راه یافتن به کنه آن عاجزند. راه شهدا را انتخاب کنید که به وجه الله نظر کنید.

دوستان عزیزم سفارش دوست کوچک خود را بپذیرید و در راه معرفت، علم، ایمان و جهاد از یکدیگر سبقت بگیرید که فاسبقوالخیرات.

اگر در طول زندگی کسی رنجشی از حقیر دیده است به بزرگواری خود حلال نماید که خیر دنیا و آخرت در گذشت است. عزیزان من، امام را تنها نگذارید که آن روز اسلام تنها مانده است، تمام عمر ما فدای یک لحظه عمرت‌ای امام. در ضمن من در یک از عملیات‌های گذشته خوابی دیدم که امام حسین (ع) برای من صلوات می‌فرستاد و بعد به من می‌گفت می‌آیی برویم کربلا؟ من به گریه افتادم و او نیز به گریه افتاد و از هم جدا شدیم. در این مدت که بعد از این خواب گذشته بود تمامی شهدا از دست من ناراحت بودند و به من می‌گفتند که چرا به جبهه نمی‌آیی و من در خوابی که اخیراً دیدم یکی از ائمه را در خواب دیدم که از او درباره شهادتم سوال نمودم او اول از دست من کمی ناراحت بود ولی بعد به من فرمود فردا همه شفاعت می‌کنی. 

شهیدان شب چراغ کار دانند        شفا بخش دل و آرام حالند 

همیشه زنده و هرگز نمیرند        که روزی خوار خلاق جهانند

۲/۴/۶۷ علیمحمد صدوقی ماووت عراق