خاطرهگویی آزاده استان مرکزی از مظلومیت شهید جعفر ملکی
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، ابراهیم نصیری، آزاده و جانباز دوران دفاع مقدس و رئیس ستاد شهدای غریب اسارت استان مرکزی، با بیان خاطرهای از سال ۱۳۶۵، از شهادت یکی از همرزمان خود در اردوگاههای اسرا خبر داد.
وی گفت: «در سال ۱۳۶۵ در اردوگاه تکریت 5 و در آسایشگاه یک، شاهد وضعیت جسمانی نامناسب یکی از اسرا به نام شهید جعفر ملکی از شهرستان ساوه بودم. ایشان بهتدریج دچار ضعف شدید جسمی شد و با وجود پیگیریهای انجامشده، شرایط درمانی مناسبی برای او فراهم نشد.»
نصیری با اشاره به انتقال این اسیر بیمار به بیمارستان صلاحالدین تکریت افزود: «پس از انجام عمل جراحی، پزشکان عراقی اعلام کردند که وی به سرطان معده و روده مبتلاست. با این حال، او را دوباره به اردوگاه بازگرداندند؛ در شرایطی که نه امکان تغذیه مناسب داشت و نه رسیدگی درمانی لازم.»
به گفته این آزاده دفاع مقدس، شهید جعفر ملکی در نهایت بر اثر شکنجه، گرسنگی، ضعف شدید جسمی و شرایط سخت اسارت به شهادت رسید. وی از اسرای سالهای ابتدایی جنگ و از نیروهای ارتش جمهوری اسلامی ایران بود که سختیهای فراوانی را در دوران اسارت تحمل کرد.
نصیری ادامه داد: «پس از شهادت، نیروهای عراقی بدون اجازه برگزاری مراسم، پیکر مطهر این شهید را از اردوگاه منتقل کردند و سالها اطلاعی از محل دفن او در دست نبود. بعدها مشخص شد که پیکر ایشان در قبرستانی در بغداد، ویژه شهدای اسارت، به خاک سپرده شده بود.»
وی خاطرنشان کرد: «پس از پایان جنگ و بازگشت آزادگان به کشور، سالها بعد از طریق رسانهها اعلام شد که پیکر جمعی از شهدای غریب اسارت به کشور بازگردانده میشود. در میان این شهدا، نام جعفر ملکی نیز قرار داشت و پیکر ایشان در شهرستان ساوه با شکوه خاصی تشییع و در قطعه شهدا به خاک سپرده شد.»
دبیر شهدای غریب اسارت استان مرکزی با اشاره به نامگذاری یکی از کوچههای شهر ساوه به نام این شهید گفت: «این اقدام، نمادی از زنده نگه داشتن یاد و نام شهدای مظلوم اسارت است.»
نصیری همچنین به تشکیل کنگره شهدای غریب اسارت در کشور اشاره کرد و افزود: «در استان مرکزی، ۳۵ تا ۳۶ شهید غریب اسارت شناسایی شدهاند که شهید جعفر ملکی یکی از آنان است. در همین راستا، نخستین کنگره شهدای غریب اسارت استان مرکزی با حضور خانوادههای این شهدا برگزار شد.»
وی در ادامه از دیدار با خواهر شهید جعفر ملکی در یکی از این برنامهها خبر داد و گفت: «برای نخستین بار توانستم جزئیات نحوه بیماری و شهادت این شهید را برای خانوادهاش بازگو کنم؛ موضوعی که برای آنان بسیار تأثربرانگیز بود.»
این آزاده دفاع مقدس در پایان تأکید کرد: «بیان این خاطرات، کمترین وظیفه ما همرزمان شهداست تا مظلومیت و رشادت شهدای غریب اسارت به گوش جامعه برسد. از همه آزادگان و خانوادهها درخواست میکنیم اگر اطلاعاتی درباره شهدای اسارت دارند، آن را به دبیرخانه کنگره شهدای غریب اسارت کشور اعلام کنند.»