روایت مردی که دریا به احترامش آرام گرفت
نام شهید رضا بیاتقلعه، دریادلی از مسجدسلیمان، همچنان بر موجهای خلیج فارس میدرخشد؛ مردی از نیروی دریایی ارتش که در نخستین ماههای جنگ تحمیلی، جانش را برای پاسداری از آبهای وطن تقدیم کرد و یادش امروز در گلزار شهدای بندرانزلی، مقصد عاشقان و دلدادگان راه ایثار است.
به گزارش نوید شاهد گیلان، شهید رضا بیاتقلعه در بیستم اردیبهشتماه ۱۳۳۱ در شهر مسجدسلیمان چشم به جهان گشود؛ شهری که مردانش به صلابت کوه و آتش درون زمین خو گرفتهاند و رضا نیز از همان جنس بود؛ آرام، نجیب، و در لحظه خطر، استوار.
او پس از پیوستن به نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، به یکی از چهرههای پرتلاش و امین این یگان بدل شد. خدمت در ارتش برای او تنها یک شغل نبود؛ مسئولیتی بود که با ایمان و غیرت آن را پذیرفته بود. رضا در سالهای پرالتهاب پیش از جنگ، با سختکوشی و پایبندی مثالزدنی، محبوبیت و احترام ویژهای میان همرزمان خود پیدا کرد.
با آغاز جنگ تحمیلی، دشمن در تلاش بود راههای دریایی ایران را ناامن کند؛ جایی که نقش امثال بیاتقلعه حیاتی بود. او در صف نخست مدافعان آبهای نیلگون جنوب قرار گرفت؛ جایی که هر موج، خطر بود و هر لحظه، تصمیمی سرنوشتساز میطلبید.
سرانجام در تاریخ ۲۶ مهرماه ۱۳۵۹، هنگامی که ناوچه «مهران» در مأموریتی حساس در خلیج فارس حضور داشت، هدف حمله موشکی دشمن قرار گرفت. رضا بیاتقلعه که برای دفاع از کشور در دل دریا ایستاده بود، همانجا دعوت حق را لبیک گفت؛ آسمان و دریا با هم برایش گشوده شد و آبهای جنوب، پیکر پاکش را در آغوش گرفتند.
گرچه جسد این دریادل به ساحل بازنگشت، اما یادمان او امروز در گلزار شهدای بندرانزلی قرار دارد؛ جایی که مردم و همرزمانش برای ادای احترام، چراغ یادش را روشن نگه داشتهاند. مزار یادبود او نه فقط نشانی از یک شهید، که نمادی از صبر خانوادهاش و ایمان مردی است که امنیت این سرزمین را با جان خود امضا کرد.
شهید رضا بیاتقلعه، فرزند محمدحسن، نامش در تاریخ نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، همچون فانوسی بر پهنه دریا میدرخشد؛ یادآور اینکه قهرمانان این سرزمین، حتی اگر بازنگردند، قصهشان هرگز خاموش نمیشود.
