شهید غریبی که پس از اسارت، سوزانده شد
به گزارش نوید شاهد از مازندران، حجت نصیری، از رزمندگان و جانبازان دوران دفاع مقدس، گفت: ۸ آبان ۱۳۶۳ از بسیج مرکزی بهشهر به اهواز، پایگاه شهید بهشتی و سپس به منطقه مهران اعزام شدم.

وی با اشاره به اینکه زمان کوتاهی در منطقه جنگی بودم، افزود: در واحد تدارکات برای آبرسانی به دستهها مشغول خدمت بودم.
نصیری در روایت از اسارت و شهادت پاسدار یوسف امین به عنوان یکی از شهدای غریب گفت: من اطلاعی از حضور شهید یوسف امین در منطقه نداشتم، اواخر دوره خدمت برای تسویه رفتم که متوجه شدم یک مجروح به بهداری آوردند. خط بین ما و عراقیها در چنگوله ۲۰۰ تا ۳۰۰ متر بود. او وقتی برای سرکشی به نگهبانها رفته بود، زخمی شد.
این جانباز سرافراز با اظهار اینکه جراحت یوسف خیلی وخیم بود، تصریح کرد: او فرمانده گروهان ۱ لشکر ۲۵ کربلا بود و همزمان با مجروح شدن او، گردان با دستور فرماندهی تصمیم گرفت عقب نشینی کند. همرزمانش مجبور به انتقال او با اورژانس به عقب شدند.
وی ذکر کرد: در جاده وسیع کنار رودخانه که آن را سهراهی مرگ مینامیدند، پوکههایی را قرار دادند که نیروهای ایرانی به اشتباه به سمت عراق نروند.
این جانباز سرافراز افزود: ما پس از عقب نشینی در روستای چنگوله مستقر شدیم. تمام نیروها آمدند، اما آمبولانس یوسف امین نیامد.
نصیری با اعلام اینکه به همراه فرماندهان و برخی از نیروها به آن منطقه رفتم، گفت: بین خط اول و اورژانس، چند کیلومتری راه بود. وقتی آمبولانس به وسط راه رسید، از طرف گروهی کمین خوردند و به اسارت گرفته شده بود.
وی بیان کرد: پس از گذشت چند روز، اطلاعی از یوسف نداشتیم تا شهید خالقی که برادر همسرش بود، به اتفاق شهید شیرسوار پس از چندین بار تلاش، به آنجا رفتند و متوجه شدند یوسف امین را همانجا به شهادت رساندند، امّا، چون یوسف لباس سپاهی تنش بود، او را به اسارت گرفتند و پس از شکنجه، بدنش را آتش زده و او را به شهادت رساندند. آنها توانستند پیکرش را پس بگیرند.
نصیری خاطرنشان کرد: پس از آن به عملیات بدر در جزیره مجنون اعزام شدم و ایران موفق به گرفتن پاسگاه ترابه و تسخیر بخشی از بزرگراه بغداد - بصره شد.
او یادآور شد: پس از آن پیروزی، برای تسویه برگشتم و به خاکسپاری شهید یوسف امین نیز رفتم.
نصیری گفت: مراسم تشییع پیکر شهید بسیار شلوغ بود و از مناطق مختلف برای این مراسم آمده بودند.
این جانباز سرافراز اظهار کرد: شهید امین دارای دو فرزند دختر و یک فرزند پسر بود و خانواده او هماکنون در شهیدآباد ساکن هستند.
نصیری درباره فعالیتهای قبل از جنگ شهید امین نیز گفت: شهید امین با شهید اردشیری که در جزیره مجنون به شهادت رسید و مفقود شد، دوست بودند و با یکدیگر به سپاه رفتند، از آنجا فعالیت خود را شروع کردند و جزء نفرات فعال و نخست انقلابی بودند.
او بیان کرد: شهید امین به همراه شهید اردشیری در تمامی شبها به همراه بسیجیها برای انجام فعالیتهای مختلف تجمع میکردند.
انتهای پیام/