کلیپ/ روایتی از پرواز؛ وصیتنامه شهید «فهیمه سیاری»

به گزارش نوید شاهد زنجان، فهیمه سیاری، نخستین روز خردادماه سال ۱۳۳۹، همزمان با واپسین روزهای بهار در تهران چشم به جهان گشود. تولد او در خانهای آکنده از عطر یاس و نرگس، شادی تازهای را برای خانواده رقم زد و زندگی سبز او از همان روز آغاز شد.
سالهای کودکی و شکفتن در مسیر دانش
فهیمه دوران ابتدایی و راهنمایی را با پشتکار و موفقیت پشت سر گذاشت و همواره شاگردی مؤدب و ممتاز شناخته میشد. پس از پایان دوره راهنمایی، همراه خانواده به زنجان مهاجرت کرد و در سال ۱۳۵۷ با معدل ممتاز از دبیرستان «آزرم» در رشته ریاضی و فیزیک فارغالتحصیل شد.
حرکت به سوی رسالت؛ ورود به حوزه علمیه
آشنایی با شخصیتهایی چون آیتالله مشکینی و رضوانی او را با حوزه علمیه خواهران قم آشنا کرد و در همان سال عازم قم شد. او در مکتب توحید و نزد استادانی همچون شهید قدوسی به تحصیل علوم دینی پرداخت.
همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی و آغاز ناامنیها در غرب کشور، رسالت تبلیغ دین او را به تصمیمی تازه رساند.
هجرت به بانه در روزهای پرآشوب کشور
فهیمه سیاری، ۱۶ آذر ۱۳۵۹، همراه سه تن از خواهران طلبه و دانشجو عازم بانه شد تا در آن منطقه ناامن به تبلیغ و آگاهیبخشی بپردازد. مسیر باختران، سنندج، سقز و بانه، تحت حفاظت یک ستون نظامی طی شد؛ راهی پرخطر که هر لحظه احتمال کمین و حمله وجود داشت.
کمین مرگ؛ لحظه شهادت
در نزدیکی بانه و هنگام غروب، خودروی حامل آنان هدف رگبار گلوله قرار گرفت. راننده مجروح شد اما همچنان خودرو را هدایت میکرد و از خواهران میخواست سرشان را پایین نگه دارند. در همین لحظات، گلولهای به چشم راست فهیمه سیاری اصابت کرد و او آرام بر دامان همراهش فرو افتاد.
رهسپاری او در همان لحظات رقم خورد؛ تمثال امام در دامانش خونین شد و ۱۲ آذر ۱۳۵۹ به روز معراج یک زن مبارز تبدیل گشت.
تشییع و ماندگاری نام
پیکر مطهر فهیمه سیاری پس از تشییع، در گلزار شهدای بالای زنجان آرام گرفت؛ نامی که امروز یادآور ایمان، جسارت و آگاهیبخشی در سختترین روزهای این سرزمین است.
روحش شاد و راهش پررهرو باد
در ادامه کلیپی از وصیتنامه این شهید معزز را مشاهده کنید.