آخرین اخبار:
کد خبر : ۶۰۶۱۴۶
۱۱:۲۶

۱۴۰۴/۰۹/۰۸
وصیت نامه شهید «علی آقا حسینی مطلق امکان»

دل به خدا بسته‌ام؛ راه ما برای خداست نه برای مقام

شهید «علی‌آقا حسینی مطلق امکان» در وصیت‌نامه خود که شب اعزام به جبهه نوشته، با تأکید بر توکل بر خدا و اخلاص در راه شهادت، خانواده‌اش را به صبر، پایداری و وفاداری به انقلاب اسلامی فرا می‌خواند و هدف رزمندگان را «فقط برای خدا» عنوان می‌کند.


دل به خدا بسته‌ام؛ راه ما برای خداست نه برای مقام

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه، شهید «علی آقا حسینی مطلق امکان» ۲۹ آذرماه ۱۳۳۹، در شهرستان کرمانشاه به دنیا آمد. پدرش محمد، مداح بود و مادرش کلثوم نام داشــت. تا سوم متوســطه در رشته تجربی درس خواند. پاسدار بود. ۲۹ آذرماه ۱۳۶۰ در تنگ کورک سرپل ذهاب توسط نیرو‌های عراقی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رســید. مزار شهید والامقام در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
وصیت نامه شهید
به نام خدا پاسدار خون شهیدان
 به نام خدا بخشنده گناهان گنهکاران
 به نام خدا تنها دوستدار واقعی بندگان پشیمان
امشب که به طور داوطلب می‌خواهم رهسپار جبهه نبرد بشوم تنها دل را به خدا بسته‌ام و از خداوند متعال تقاضا دارم که قدم‌های ما را مستحکم و قلوبمان را مملو از ایمان کند تا اینکه فرصت هر گونه تفکر و بازسازی را از دشمن سلب کنیم.
قبل از اینکه این شروع به خواندن وصیت نامه شود، دعای خیر برای امام برای فراموش نکنید. قدر این فرزند زهرا را بدانید. بزرگترین نعمتی که خداوند برای این ملت عطا کرده و باید هر دم شکرگزار وجود ارزشمند حضرت امام خمینی است.
در خطوط اول وصیت نامه‌ام خطابم به مادرم است. می‌دانم تو ناراحت می‌شوی ولی بدان که این تنها آرزوی من بود که بخشیده از گناه، از دنیا بروم.
 از تو مادر عزیزم که از صبر و بردباری ات درس‌ها آموختم و از بسیاری تحملت، گاه من ناراحت می‌شدم. می‌خواهم که در این مورد نیز با کمال رشادت صبر پیشه کنی و هرگز فراموش نکنی که تو دختر فاطمه (س) هستی و خواهر عزیزم تو همیشه منادی شهادت بودی پس مبادا که لحظه‌ای به خود اندوه راه بدهی و به آرزوی‌های بلند فکر کنی که تو نیز همیشه زندگی ات را صرف انقلاب اسلامی کردی من به وجود تو افتخار می‌کنم؛ و شما پدر عزیزم که داستان‌هایی را از حضرت علی (ع) در کودکی برایم می‌گفتی، در همان زمان‌ها بود که مهر علی (ع) و حسین (ع) با ذات من آغشته شد و پیوند عمیق خورد و هنوز آن را فراموش نکرده‌ام. از شما حلالیت می‌خواهم. مادر و خواهرم اگر ناراحت می‌شوند، آنها را با تلاوت آیات دلنشین قرآن و کلام الهی تسکین ده تا بدانند که این راه رفتنی است.
برادران عزیز! شما را وصیت می‌کنم به تقوای الهی و گذشت از تمامی گرایشات دنیوی و پاسداری از اسلام عزیز با هر وسیله و توانی که دارید.
سلام مرا به تمامی برادرانی که انگیزه خدمت به قرآن دارندبرسانید.
به تمامی دنیا بگویید که ما برای خدا شهید می‌شویم. نه برای حکومت، نه برای مقام، نه برای عقده، فقط برای خدا.
 سلام مرا به تمامی برادران ارتشی و پاسداران عزیز برسانید. به مادرم بگویید یک سری به مادران شهدای دیگر بزند تا با هم آشنا شوند، به مادر منوچهر رضایی به مادر کریم غفاری، به مادر عباس بهمنی به مادرغلامرضا یوسفی، به مادر عبدالعلی الماسی و به شهیدان دیگر از اسباب بازی و وسایلی که دارم کتاب‌ها را به کتابخانه شاطر آباد هدیه دهید.
خدا حافظ
شهید سید غلامرضا حسینی
در شب اعزام به جبهه
۲۰ آذرماه ۱۳۶۰ نزدیک ساعت ۱۲ شب
انتهای پیام/


گزارش خطا

ارسال نظر
طراحی و تولید: ایران سامانه