گفتگو با «مهران بختیاری» جوان نخبه بروجردی؛
فرزند جانبازی که سختیها را به نردبان موفقیت بدل کرد
«مهران بختیاری» در بخشی از صحبتهایش می گوید: سختیها برای من مانع نبودند، بلکه سکوی پرواز شدند. همیشه باور داشتم که هیچ مانعی بزرگتر از اراده انسان نیست. همانطور که بارها گفتهام: «من از دل سختیها آمدهام اما اجازه ندادم سختیها مرا متوقف کنند.»
به گزارش نوید شاهد لرستان، سال ۱۳۷۳ در دل سرزمین لرستان، در شهرستان بروجرد، جوانی چشم به جهان گشود که بعدها نامش مترادف با اراده، امید و ایستادگی شد. جوانی که از میان روزهای دشوار برخاست و آیندهاش را با دستان خود ساخت.
مهران بختیاری، فرزند بروجرد، از همان سالهای نخست زندگی با چالشهایی روبهرو شد که میتوانست مسیرش را دگرگون کند. اما او راهی متفاوت برگزید؛ راهی که با تلاش، پشتکار و ایمان به تواناییهای خویش آغاز میشد.
او در روایت زندگیاش میگوید: «من از دل سختیها برخاستم؛ اما هرگز اجازه ندادم سختیها سد راهم شوند». آنها تنها مرا قویتر کردند و قدمهایم را استوارتر.
مسیر زندگی بختیاری پر از فراز و نشیبهایی بود که هر یک میتوانست پایان رؤیاهایش باشد. با این حال، باور او به توان انسان برای ساختن آیندهای نو، چراغ راهش شد. همین باور، او را به الگویی الهامبخش برای جوانانی بدل کرد که میخواهند نشان دهند هیچ مانعی بزرگتر از اراده انسان نیست.
امروز نام مهران بختیاری یادآور حقیقتی روشن است: موفقیت حاصل اتفاق نیست؛ نتیجه سالها تلاش خاموش، امید بیپایان و جنگیدن برای فرداهای روشن است. او نمونهای زنده از این واقعیت است که از یک شهرستان با وجود همه دشواریها، میتوان راهی به سوی قلههای بزرگ گشود.
مهران بختیاری یکی از نخبگان جامعه ایثارگری کشورمان میباشد که دارای افتخارات بسیاری در زمینه تحصیلی خود میباشد. وی فرزند مراد بختیاری. جانباز ۴۵ درصد و آزاده دو سال و نیم اسارت می باشد. در ادامه با وی مصاحبهای برای مطالعه علاقهمندان انجام گرفته است:
-آقای بختیاری، لطفاً خودتان را معرفی کنید.
من مهران بختیاری هستم، متولد شهرستان بروجرد. مخترع، پژوهشگر، نویسنده و مشاور ارشد توسعه فناوری. تاکنون ۲۵ اختراع ثبت کردهام و بیش از ۸۰ پرونده دیگر در دست ثبت دارم. علاوه بر آن، ۱۴ مقاله علمی داخلی و بینالمللی و ۱۱ جلد کتاب در زمینههای علمی و علوم پزشکی منتشر کردهام.
بخش عمدهای از اختراعات من در حوزههای علوم پزشکی، فناوریهای نوین و هوش مصنوعی بوده است. برای مثال، در زمینهی تجهیزات پزشکی، روی طراحی ابزارهای تشخیصی با دقت بالا کار کردهام. در حوزهی هوش مصنوعی نیز الگوریتمهایی برای تحلیل دادههای سلامت توسعه دادهام که میتواند در تشخیص زودهنگام بیماریها مؤثر باشد.
-دستاوردهای شما در سطح بینالمللی بسیار چشمگیر است. کمی دربارهی آنها توضیح دهید.
بله، افتخار داشتم که در جشنوارههای معتبر علمی جهان شرکت کنم و تاکنون ۲۳ مدال طلا، نقره و برنز از کشورهایی مانند آمریکا، کانادا، روسیه، چین، ژاپن، هند، رومانی و ترکیه کسب کردهام. آخرین مدال طلای من مربوط به جشنواره iCAN کانادا در سال ۲۰۲۵ در حوزه علوم پزشکی است. همچنین به جشنواره یونسکو سازمان ملل متحد راه یافتهام که تجربهای ارزشمند بود.
این مدالها صرفاً افتخار شخصی نیستند؛ بلکه نشان میدهند که نوآوریهای ایرانی قابلیت رقابت در سطح جهانی را دارند. حضور در جشنوارههایی مانند iCAN کانادا یا مسابقات علمی روسیه و ژاپن فرصتی بود تا فناوریهای بومی ما در معرض ارزیابی بینالمللی قرار گیرند و مسیر همکاریهای علمی باز شود.
-در کارنامهی شما ۱۴ مقاله ISI و ۱۱ جلد کتاب علمی دیده میشود. تمرکز اصلی این آثار چیست؟
مقالات بیشتر بر حوزههای بیوتکنولوژی، نانوفناوری و کاربردهای پزشکی هوش مصنوعی متمرکز هستند. کتابها نیز ترکیبی از مباحث آموزشی و پژوهشیاند؛ از معرفی فناوریهای نوین گرفته تا راهکارهای توسعه دانشبنیان در ایران. هدفم همیشه این بوده که دانش را از سطح آزمایشگاه به عرصهی کاربردی منتقل کنم.
-چه چیزی شما را در این مسیر به جلو سوق داد؟
من فرزند یک جانباز هستم و از کودکی با مفهوم ایستادگی و مقاومت آشنا بودم. سختیها برای من مانع نبودند، بلکه سکوی پرواز شدند. همیشه باور داشتم که هیچ مانعی بزرگتر از اراده انسان نیست. همانطور که بارها گفتهام: «من از دل سختیها آمدم؛ اما اجازه ندادم سختیها مرا متوقف کنند».
-جایگاه شما در جشنوارهها و محافل علمی داخلی چگونه بوده است؟
در جشنوارههای داخلی نیز رتبههای برتر کسب کردهام؛ از جمله در حوزه هوش مصنوعی، بنیاد ملی نخبگان، و جشنواره شهید فخریزاده در سالهای ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲. همچنین در پروژههای بینالمللی مانند طرح جمعآوری زبالههای فضایی ناسا حضور داشتهام. علاوه بر این، بهعنوان داور ثبت اختراع نیز فعالیت میکنم.
-آیندهی خود را چگونه میبینید؟
هدف من این است که دانش و تجربهام را در خدمت کشورم قرار دهم. شرکت دانشبنیان خود را در زمینه علمی توسعه دادهام و امیدوارم بتوانم با نوآوریهای بیشتر، مسیر پیشرفت علمی ایران را هموارتر کنم. باور دارم که موفقیت تنها با تلاش خاموش، امید بیپایان و جنگیدن برای فرداهای روشن به دست میآید.
-آیندهی علمی و فناوری خود را چگونه میبینید؟
تمرکز من بر توسعه شرکت دانشبنیان و انتقال فناوری به صنعت است. باور دارم که ایران ظرفیت بالایی برای تبدیل نوآوری به محصول دارد. چشمانداز من این است که اختراعات و پژوهشهایم نهتنها در سطح ملی، بلکه در سطح جهانی به کار گرفته شوند.
-چه پیامی برای جوانان دارید؟
به جوانان میگویم هیچوقت از تلاش دست نکشند. سختیها را به سکوی پرواز تبدیل کنند و به تواناییهای خود ایمان داشته باشند. آینده متعلق به کسانی است که رؤیاهایشان را با پشتکار دنبال میکنند.
مراد بختیاری. جانباز ۴۵ درصد و آزاده دو سال و نیم اسارت، پدر مهران بختیاری
انتهای پیام/
