شهید اسیری که مردانه از شرف ملت خود دفاع کرد

به گزارش نوید شاهد خوزستان، صدام بالدی دهیری در یکم خرداد ماه ۱۳۰۸ شهر اهواز دیده به جهان گشود. پدرش زهیر نام داشت. در سن ۲۰ سالگی ازدواج کرد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. در سن ۵۲ سالگی در هنگام دفاع از کیان میهن اسلامی در جبهه‌های نبرد به اسارت صدامیان کافر درآمد. سی‌ام دیماه ۱۳۶۰ در نیروگاه رمادی بر اثر شکنجه به شهادت رسید. مزار وی در گلزار شهدای بندر امام خمینی (ره) به خاک سپرده شده است.

روایت شهادت این شهید عزیز را به نقل «عبدالامیر دیناروند» همرزم شهید تعریف می‌کند:

عبدالامیر دیناروند هستم؛ در اوایل جنگ، در بیست ششم آبانماه ۱۳۵۹ در جریان عملیات شکست حصر سوسنگرد به همراه پدرم به مدت چهار روز در خانه تحت محاصره و زیر آتش توپ و تانک بودیم تا اینکه سرانجام با استخاره قرآنی پدرم تصمیم گرفتیم از خانه خارج شویم.

پس از اینکه از خانه بیرون آمدیم به اسارت نیرو‌های بعثی در آمدیم، سپس ما را به نیروگاه الرمادی در عراق انتقال دادند دوران سخت اسارت قریب به ده سال را گذراندم.

در روز‌های سختی که در اردوگاه الرمادیه می‌گذراندم با شهید «صدام بالدی دهیری» آشنا شدم، او بسیار مودب بود برای بعثی‌ها بسیار سنگین بود که یک عرب خوزستانی آن هم همنام صدام در برابر آنها تمام قد ایستاده و مردانه از شرافت ملت خود دفاع کند و همین امر باعث شده بود که وی را مورد شکنجه های وحشتناکی قرار دهند.

نیرو‌های بعثی که مکرر ادعا می‌کردند اعراب خوزستان با ارتش متجاوز بعثی هم رأی و هم عقیده هستند، اما همین شهید بالدی برای باطل بودن عقیده بعثی‌ها کافی بود.

صدام بالدی آن‌قدر مورد شکنجه‌های ناجوانمردانه ماموران رژیم بعثی عراق گرفت تا اینکه تصمیم به احتساب غذا کرده بود و سرانجام بر اثر سکته قلبی در اردوگاه به فیض شهادت نائل آمد.

انتهای پیام/