مسئولیت انسان، همانا آزادسازی انسانها از نادانی و بردگی است

به گزارش نوید شاهد مازندران، شهید «اسفندیار خادملو» متولد یک خرداد ۱۳۳۶ در شهرستان گلوگاه به دنیا آمد و در تاریخ بیست و پنجم آبان ۱۳۶۶، در فاو بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شکم به شهادت رسید. پیکر این شهید بزرگوار در گلزار شهدای سفید چاه به خاک سپرده شد.

فرازی از وصیت‌نامه شهید «اسفندیار خادملو»

مسلمانان در برابر همه انسان‌ها در هر کجا که هستند مسئولیت دارند. آنها وظیفه دارند که به غده‌های فساد و تباهی یورش برند، نادانی را براندازند و آشوب را به آرامش بدل کنند. عدالت را به جای سرکشی بنشانند و توده‌ها را از بندگی فرمانروایان برهانند. این مسئولیت انسان است و برای انجا این مسئولیت تدارک نیرو لازم است؛ و همچنین امام علی (ع) در نهج البلاغه (ص ۳) می‌فرماید:‌ ای مردم! برای رویارویی با دشمن آماده شوید چه جهاد با آنها راهی است برای نزدیکی به پروردگار و منزلت یافتن در نزد وی، زیرا دشمنان شما در شناخت حق سرگردانند. برادران و خواهران! پدران و مادران! و مردم حزب الله گلوگاه! گوش کنید و خدایی باشید. امروز مسئولیت انسان همانا آزاد سازی انسان است. آزادی از نادانی و آزادی از آشوب و دیگر آزادی از سرکشی و دیگر آزادی از بردگی است و این مسئله تنها به یک ملت یا یک جامعه یا فرد ختم نمی‌شود.

از کتاب خدا و روش زندگی بی خبرند. دین و به همراه آن وظایف فردی و اجتماعی را زیر پا گذاشته‌اند، سرکشی پیشه کرده‌اند و در مغاک (قعر) گمراهی به دام افتاده‌اند. برای مقابله با آنان هر آنچه در توان دارید نیرو و جنگ افزار فراهم آورید و به خدا توکل کنید که او بهترین پناه و برترین یاور است؛ و باز هم خدا در سوره صف آیه ۱۱-۹ می‌فرماید:‌ای اهل ایمان آیا شما را به تجارتی سودمند که از عذاب دردناک نجات بخشد دلالت کنم آن تجارت این است که به خدا و رسول او ایمان آورید و به مال و جان در راه خدا جهاد کنید. این کار از هر تجارت اگر آگاه باشید برای شما بهتر است. عزیزان و برادران حزب الله منطقه! شکر خدا می‌کنم که قدری مهلتم داد تا اسلام واقعی را بشناسم و در خاموشی جهل از دنیا نروم. انقلاب اسلامی باعث شد من از لاک خود بیرون آیم و دور و برم را بنگرم و به زندگی از دید دیگری نگاه کنم. آری امام، این نایب بر حق امام عصر (عج) کاری بس عظیم کرد. وی باعث شد دنیا از خواب بیدار شود و انسانیت را دوباره یاد آورد. ما با کمال میل به این جبهه مقدس که برای پیروزی اسلام است و خون‌ها ریخته شده است روی می‌آوریم و، چون ما به خودمان تعلق نداریم یعنی خلق نشده‌ایم تا راحت طلب و یا در پی آسایش دنیوی باشیم. فراموش نکنید امام زمان شما حضرت مهدی (عج) است. لحظه‌ای از دعا برای سلامتی و ظهور ایشان غفلت نکنید. گرفتار‌ها و مشکلات خود را به واسطه آن حضرت (ع) حل و دفع کنید. هیهات ۲۷ سال از عمرم گذشت و هنوز اندر خم یک کوچه‌ام، زیرا که از نعمت‌هایی که پروردگار به من داده سپاس گذاری نکرده‌ام و شرمنده‌ام و بیشتر از همه از نعمت بزرگ خداوند ناسپاسی کردم که امام و رهبر و مرجع تقلید یعنی روح خدا خمینی بت شکن باشد. توفیق نیافتم تا ایشان را از نزدیک زیارت کنم و توفیق نیافتم آنطور که باید در گفتارش تفکر کنم و توفیق نیافتم که بیشتر بشناسمش. افسوس و صد افسوس که با او هم عصر بودم ولی از ولایتش بهره نبردم، به فرامینش نیندیشیدم تا بهره بیشتری ببرم. به همه شما وصیت می‌کنم که به دوستان و آشنایان تبریک بگویید و به آنها بگویید جان او هدیه‌ای برای امام امت خمینی عزیز و راه خداست و بگویید فقط برای خداوند متعال به جهاد رفته و شربت شهادت نوشیده است.‌ای برادران حزب الله و کسانی که در خط اسلام و قرآن هستید! هوشیار باشید و غیر اسلام و قرآن و امام و جبهه به چیز دیگری فکر نکنید. هر چه خیر و صلاح انسان است در کتاب قرآن نهفته است و شما نیز سعی کنید که راه خدا را ترویج نمایید؛ و در این راه از بذل مال و جان خویش دریغ نکنید.

(سخنی با مادرم)

مادر عزیزم! از اینکه حس می‌کردم در مکانی راحت قرار بگیرم و در سنگر نباشم غمگین بودم.

من نمی‌توانستم به خود بقبولانم که برادران خودم در مرز‌ها شهید شوند و من هر روز شاهد این باشم که فلان قدر کشته یا فلان قدر زخمی شده‌اند. مادر، داغدارم! چگونه من می‌توانستم مشاهده کنم که هر روز عده‌ای از بهترین جوانان ما کشته می‌شوند و من به کار‌های روزمره مشغول باشم. می‌دانم که از دست دادن من شاید کمی سنگین باشد ولی آیا غم از دست دادن حسین (ع) بر فاطمه زهرا (س) سنگین نبود؟ مگر آنها نبودند که کشته شدند تا دین اسلام پابرجا بماند. من هم به نوبه خود از آقا و سرورم درس شهادت را یاد گرفتم. من آموختم که زندگی مادی این دنیا نکبت بار است و نباید منتظر باشیم که مرگ ما فرا برسد و تا در رختخواب بمیریم. مادرجان! من خیلی دوستت داشتم و دارم و خواهم داشت، ولی افسوس که لحظه‌ای پیش تو نبودم و به تو کمک نکردم، چه کنم که کم عقلی من بود و گذشت روزگار. ولی مادر! باید رفت، اما مادر، خدا می‌فرماید:‌ای مومنان با کافران جهاد کنید که در زمین فتنه و فسادی دیگر نماند و آیین همه دین خدا گردد. چنانچه دست از کفر کشیدند خدا به اعمالشان بصیر و آگاه است و اگر آن کافران به دین خدا پشت کردند پس شما مومنان غم مدارید و بدانید که البته خدا یار شماست که بهترین یار و بهترین یاور است. مادر! باز هم تکرار می‌کنم اگر شهید شدم تو خدا را داری، من کاره‌ای نبودم و کاره‌ای هم نیستم. فقط خدا را یاد داشته باش، نکنه سستی به خود راه بدهی، نکنه برای من گریه کنی، برای امام حسین (ع) و فرزندانش (ع) و حضرت زینب (س) و بچه هایش گریه کن. تا من هم بودم تنها بودی ولی با خدا بودی، نماز می‌خواندی و روزه می‌گرفتی و باز هم نیستم با خدا باش با نماز و روزه باش. هیچ فرق نکرده. مادر! اگر شهید شدم هر جا که خواستی می‌توانی مرا دفن کنی، چون اجازه‌ام دست شما است.

(سخنی با خواهرانم)

و، اما خواهرانم و خواهرزاده هایم! برای شما چیزی ندارم که بگویم ولی خواهرزاده هایم! فقط خواهرانم را دلداری دهید. به ایشان بگویید که رسالت یک پاسدار چیست. کسی که لباس اسلام را پوشید و لباس رزم و لباس پاسدار را بر تن کرد دیگر دنیا برای او ارزشی ندارد و به شما تأکید می‌کنم به نمازجمعه و یا نماز جماعت بیشتر بروید و بیشتر در جماعات حاضر شوید و درس و مطالعه را بیشتر تکیه کنید؛ و دیگر با همسر عزیزم امیدوارم که در طول این چند ماه یا یک سال زندگی من اگر مواردی یا تندی و یا کم لطفی و یا برایت نتوانستم کار خوبی انجام دهم مرا می‌بخشی. چون دیگر از این بیشتر در توانم نبود. اگر داشتم برایت انجام می‌دادم، چون یک پاسدار بیشتر از این در توانش نیست. همسرم، چون زندگی یک کلاس درس بیش نیست که انسان باید دیر یا زود امتحان پس بدهد. اگر من به جبهه خوانده شدم شاید موقع امتحان من فرا رسیده باشد. به هر حال از اینکه تو و اگر فرزندم به دنیا آمد فرزندانم را تنها گذاشتم، امیدوارم مرا ببخشی و باز هم بگویم فرزندم به دنیا آمد اگر پسر بود اسمش را حسین بگزار و باید یک حسین (ع) واقعی از آب در آید و اگردختر بود رقیه بگزار، چون رقیه (س) هم مظلوم بوده در کربلای تاریخ و آن هم باید راه رقیه (س) را پیش گیرد. همسرم! ناراحت نباش از این که کسی را نداری، ولی خدا را داری. با خدا باش. انشاء الله همه چیز درست می‌شود و به تو هم سفارش می‌کنم که در تمام جماعات حزب الله چه نماز جمعه، نماز جماعت و ... کوتاهی نکن. اگر شهید شدم اجازه دست خودت است هر موقعی که خواستی می‌توانی با کس دیگری که دارای عقل و شعور بیشتری است و یا پاسدار حرمت خون شهیدان است ازدواج کنی، چون من راضی نیستم تا آخر عمر به خاطر من تنها زندگی کنی. به خاطر اسلام هم شده این کار را بکن، چون به نفع اسلام است.

برادران عزیز!

در اختلافات و خورده گیر‌های بی مورد نظر نکنید و به امر امام عزیز و روحانیت گوش فرا دهید و از اختلاف سلیقه دوری کنید. اسلام برای اخوت و اتحاد اهمیت بسزایی قائل است و می‌فرماید: اگر روح برادری و اتحاد در شما نباشد و همه با هم همبستگی نکنید یقین داشته باشید که شکست خواهید خورد. آیه شریفه به خوبی نشان می‌دهد که اگر خدای نخواسته بین ارتش و بسیج و سپاه اختلاف و جدایی و تفرقه بیافتد و برادری و اتحاد از میان آنها برود، آمریکا و شوروی جنایتکار به راحتی خواهند توانست به اهداف شوم و فاسد خود برسند. آن روز، روز عزای ما و جشن آمریکا و روسیه است. خلاصه برادران از تفرقه بپرهیزید و به یاد داشته باشید زمان طاغوت همه ما از هم متفرق و با هم دشمن بودیم. حالا خداوند بین قلوب شما الفت و برادری ایجاد کرده است. شکر خدا.

انتهای پیام/