زندگینامه شهید «مظفر محمودی»
شهیدی که عشق به امام حسین (ع) او را تا جبهه رساند
شهید مظفر محمودی در سال ۱۳۴۶ در روستای شیوهای از بخش سندرک، در خانوادهای مذهبی و سادهزیست به دنیا آمد. تحصیلات خود را تا سطح حوزه در قم ادامه داد و سرانجام در عملیات کربلای پنج، بر اثر اصابت ترکش خمپاره به فیض شهادت نائل آمد.
به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «مظفر محمودی» یکم تیر ماه ۱۳۴۶، در روستای شیوهای از توابع شهرستان میناب چشم به جهان گشود. پدرش غلامحسین و مادرش آمنه نام داشت. طلبه سطح یک علوم دینی در حوزه علمیه بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. هفتم بهمن ماه ۱۳۶۵، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به پا و گردن، شهید شد. مزار او در زادگاهش واقع است.
بسم ربّ الشهدا و الصدیقین
شهید مظفر محمودی، در خانوادهای مذهبی و متدیّن چشم به جهان گشود.
دوران ابتدایی را در همان روستا به پایان رساند و سپس مقطع راهنمایی را در شهرستان میناب گذراند. به دلیل عشق و علاقهی فراوانی که به روحانیت داشت، مدتی به تحصیل علوم دینی پرداخت؛ یک سال در میناب و سه سال در شهر قم، در مدرسه علمیه امام صادق (ع) به تحصیل مشغول بود.
شهید محمودی دارای اخلاقی نیکو و پسندیده بود. همواره به والدین خود احترام میگذاشت، به ویژه نسبت به مادرش بسیار مهربان بود و هرگاه به روستا بازمیگشت، تمام کارهای او را انجام میداد.
به گفتهی مادرش: «وقتی از جبهه برمیگشت، هرچه غذا برایش میگذاشتیم، فقط نان خالی میخورد و میگفت: "بچهها در جبهه روی خاک میخوابند و گاهی حتی نان و آب به آنها نمیرسد و لب تشنه شهید میشوند."»
هنگام استراحت نیز هرگز پتو یا زیرانداز استفاده نمیکرد و همیشه به یاد رزمندگان در جبههها بود.
او به نماز و عبادت اهمیت فراوانی میداد و عشق و ارادتی عمیق به ائمه اطهار (ع)، به ویژه امام حسین (ع) داشت. همیشه اهالی روستا را گرد خود جمع میکرد و برایشان روضه و مصیبت امام حسین (ع) را میخواند.
سرانجام، شهید مظفر محمودی به آرزوی دیرینهی خود، یعنی نوشیدن شربت شهادت نائل آمد و در تاریخ هفتم بهمن ماه ۱۳۶۵، در جریان عملیات کربلای پنج، بر اثر اصابت ترکش خمپاره به ناحیهی پا و گردن، به درجهی رفیع شهادت رسید.
پیکر پاک و مطهرش با عزت و احترام فراوان تشییع و در زادگاهش، روستای شیوهای، به خاک سپرده شد.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
