سربازی مؤمن و آگاه در خط امام بود
به گزارش نوید شاهد آذربایجان شرقی، شهید فرامرز دوستخواه سیزدهم آبان ۱۳۳۹ در شهرستان مراغه به دنیا آمد. پدرش اسدالله، کارگر بود و مادرش معصومه نام داشت. تا پایان دورهٔ متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت.به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت و بیستوهشتم مهر ۱۳۶۱ در منطقهٔ سومار بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر او را در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپردند.

فرامرز، در خانوادهای دیندار و سرسپردهٔ اسلام و اهل بیت (علیهمالسلام) چشم به جهان گشود. از سالهای نخستِ کودکی، پاکی و معصومیت در سیمایش پیداست؛ همان نوری که بعدها نشانهٔ ایمان عمیق و صفای درون او شد.
در دوران تحصیل، از دانشآموزان ممتاز و مورد احترام همهی معلمان و دانشآموزان بود. اخلاق نیکو، ادب، آرامش و روح تلاشگرش زبانزد اطرافیان بود. تابستانها را بیکار نمیگذراند؛ با عشق و همّت به کمک پدر میشتافت و از همان روزگار کودکی، استقلال و مسئولیتپذیری را در رفتار خود نمایان میساخت.
در سالهای پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، با وجود سن کم، شور ایمان در دلش موج میزد. دلی عاشق اهلبیت داشت و ارادتش به حضرت امام حسین (ع) وصفناپذیر بود. در تظاهرات علیه رژیم ستمشاهی شرکت میکرد و همواره سربازی مؤمن و آگاه در خط امام بود. عشق به خدا و ولایت در جانش ریشه داشت و در هر حرکت ضد دینی، با غیرت و فریاد حقطلبی از امام خمینی (ره) دفاع میکرد.
در مراسمهای مذهبی، بهویژه عزاداری امام حسین (ع)، چهرهاش از شور و معنویت میدرخشید؛ گویی جانش در پرتو عشق الهی نور میگرفت. آرام، اما پرتلاطم، مؤمن و بیریا، با قلبی پردرد برای اسلام و مردمش زندگی میکرد.
سرانجام، این عاشقِ پایدارِ حقیقت، راهش را با جهاد به پایان رساند. در واحد اطلاعات عملیات، هنگام بازگشت از مأموریت شناسایی در جبههٔ سومار، بر اثر اصابت گلولهٔ خمپارهٔ دشمن بعثی به ماشین حاملشان، به آسمان رفت و در جوار رحمت الهی آرام گرفت.
روحش شاد، یادش جاودان، و راهش چراغ ایمان نسلها باد.
انتهای پیام/