از خرمشهر تا مجنون، روایت مردی با قلبی از ایمان و تدبیر

به گزارش نوید شاهد ایلام، شهید «علی مردانی‌پور»، فرزند قلی پانزدهم فروردین‌ماه ۱۳۳۸ در شهرستان خرمشهر چشم به جهان گشود. تحصیلات خود را تا پایان مقطع پنجم ابتدایی ادامه داد و از همان دوران کودکی، خصال برجسته‌ای، چون شجاعت، مسئولیت‌پذیری، تدبیر و پشتکار در وجودش نمایان بود. استعداد فنی او مثال‌زدنی بود؛ به‌گونه‌ای که پیچیده‌ترین مسائل را با دقت و درایت حل می‌کرد. شغل جوشکاری را برگزیده بود و از این راه امرار معاش می‌نمود.

با آغاز جنگ تحمیلی، خانواده‌اش ناگزیر به مهاجرت به مناطق امن شدند، اما علی مردانی‌پور همراه با جمعی دیگر برای دفاع از شهر دهلران باقی ماند. پس از شدت گرفتن درگیری‌ها و پیش از سقوط شهر، ناچار به ترک منطقه شد. اندکی بعد به صفوف سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و به جبهه جنوب اعزام گردید. لیاقت، هوش و توانمندی‌هایش موجب شد تا به‌سرعت در رده‌های فرماندهی رشد کند و مسئولیت فرماندهی یکی از واحد‌های مهندسی رزمی لشکر ۴۲ قدر در جزیره مجنون را بر عهده گیرد. او با دلسوزی، شجاعت و تدبیر، نیرو‌های تحت امر خود را مدیریت می‌کرد.

جزایر مجنون از خطرناک‌ترین و پرحادثه‌ترین نقاط جبهه جنوب بود. در یکی از شب‌ها که دشمن آتش سنگینی بر مواضع نیرو‌های خودی گشوده بود، شهید مردانی‌پور تصمیم گرفت برای تقویت روحیه رزمندگان، شخصاً به خط مقدم بپیوندد. با وجود مخالفت همراهان، بر تصمیم خود پافشاری کرد و راهی خط مقدم شد. در شامگاه ۲۷ مهرماه ۱۳۶۵، گلوله توپ دشمن منفجر شد و ترکش آن قلب مهربان و صمیمی‌اش را نشانه گرفت. هنگام انتقال به پشت جبهه، روح بلند او به آسمان پرکشید و به یاران شهیدش پیوست.

مراسم تشییع، تدفین و سوگواری این شهید بزرگوار، از باشکوه‌ترین مراسم‌های آن دوران بود و چهارده روز به طول انجامید؛ تجلی عشق و احترام مردم به مردی که جان خود را در راه دفاع از وطن و آرمان‌های انقلاب اسلامی فدا کرد.

فرازی از وصیت نامه شهید:

باید بدانید که مردم کوفه که این همه مورد نفرین قرار گرفته اند کاری نکرده اند جز اینکه موقع نبرد امامشان را تنها گذاشتند، اگر ما در این موقعیت امام را تنها بگذاریم سرنوشتی بهتر از آنها نخواهیم داشت بلکه صد برابر بدتر است.

انتهای پیام/