شهید بهرام فرجی:
اکنون بوی بهشت را میشنوم
بمناسبت هفته نیروی انتظامی، وصیتنامه شهید بهرام فرجی منتشر گردید.
به گزارش نوید شاهد آذربایجان شرقی، شهید بهرام فرجی یقینی چهاردهم مهر ۱۳۴۱، در شهرستان تبریز به دنیا آمد. پدرش قادر کارگر بود و مادرش خانمسلطان نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیستوهفتم دی ۱۳۶۶، در ماووت عراق بر اثر موج انفجار به شهادت رسید. پیکر او را در گلزار شهدای وادی رحمت زادگاهش به خاک سپردند.
در وصیت نامه این شهید بزرگوار چنین آمده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
«إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ»
(إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُون)
با درود و سلام به پیشگاه حضرت ولیعصر عجلاللهتعالیفرجهالشریف و نایب برحقش، امام امت و رهبر کبیر انقلاب اسلامی؛ بنیانگذار اتحاد امتهای اسلامی، و با سلام بر ارواح پرفتوح شهیدان صدر اسلام تا شهدای جنگ تحمیلی، بهویژه شهدای مفقودالاثر.
نکاتی که میخواهم به عنوان وصیتنامه و یادگار روی کاغذ بیاورم:
برادران عزیز، همواره به یاد داشته باشیم که انقلاب به این عظمت، ساده و آسان به دست نیامده است؛ بلکه با خون صدها هزار شهید و جانباز و مجروح به بار نشسته و اکنون به امانت در دست ماست. باید تا حد توان و قدرت در حفظ آن بکوشیم، چراکه این انقلاب اسلامی به ما عزت و عظمت بخشید و ما را از منجلاب فساد و نابودی نجات داد و دوباره به صحنه امتحان کشاند. اکنون وقت امتحان است.
همیشه در همه اعمال و رفتار خود، خداوند را در نظر بگیریم و در پیشگاه او معصیت نکنیم. امیدوارم راهی که برگزیدهام، مورد رضای خداوند، امام بزرگوارمان و این امت شهیدپرور باشد.
پدر و مادر عزیزم، که نتوانستم ذرهای از محبت و زحماتتان را جبران کنم… آرزویم این بود که روزی امام بزرگوارمان را از نزدیک زیارت کنم، اما لیاقت این افتخار نصیبم نشده است؛ خوشحالم که قلبم همیشه سرشار از عشق به وجود ایشان بوده و تا توان داشتم، در اجرای اوامرشان کوشیدم.
برادران، همیشه از فرمان امام امت اطاعت کنید و در اجرای آن کوشا باشید؛ زیرا او زمینهساز حکومت امام عصر عجلاللهتعالیفرجهالشریف است. اطاعت از امام، اطاعت از فرمان خداست؛ و تنها گذاشتن امام، معادل کفر. همانطور که همیشه میگفتیم: «ما اهل کوفه نیستیم، حسین تنها بماند»؛ باید اکنون نیز بر این عهد پایبند باشیم.
سعی کنید هیچگاه از مسجد جدا نشوید، وحدت خود را حفظ کنید و در نمازهای جماعت و جمعه حاضر شوید. در هیئتهای حسینی شرکت کنید، امام و رزمندگان را دعا کنید، برای فرج آقا دعا کنید، و مجالس عزاداری را بیریا و خالصانه برگزار نمایید. ویژگی هیئتهای ما همین بیریایی بوده است.
همیشه پیرو ولایت فقیه، امام عزیز و روحانیت مبارز باشید و بهویژه فقیه عالیقدر که امید امام و امت است؛ چراکه بییار خمینی نمیتوان عاشق رهبر شد.
رفتار و اعمال خود را اسلامی نگه دارید تا دیگران به انقلاب جذب شوند؛ جاذبه ما باید همچون مولایمان علی علیهالسلام بیشتر از دافعه باشد. از تهمت، افترا و غیبت بپرهیزید، از گناهان خود یاد کنید و مانع اختلاف شوید؛ چون سپاه، کمیته و بسیج همه در یک مسیرند و هر کدام سهمی در پیشبرد انقلاب دارند. هدف اصلی ما نجات محرومان است، انشاءالله خداوند از همه راضی باشد.
اگر مشکلی پیش آمد، امام را ملاک خود قرار دهید و نیروهایتان را متحد کنید تا آن روز فرا برسد که از لبان رهبر انقلاب فرمان آزادی قدس شریف و رهایی مستضعفان صادر شود.
خدایا، اگر لیاقت شهادت ندارم، در لحظات آخرم مرا در راه خود تکهتکه کن، گناهانم را ببخش؛ مرا در سپاه خود قرار بده که پیروزند، در حزب خود که رستگارند، و در میان دوستان خود که بیم و اندوهی ندارند. مرگم را شهادت در راه دینت قرار ده و مرا از پیروان حضرت محمد صلیاللهعلیهوآله و شیعیان او قرار بده و در زمره ایشان محشور ساز.
در این دنیا باید حسینی بود و حسینوار جنگید و حسینگونه به شهادت رسید. برادران انجمن اسلامی مدارس، از تفرقه پرهیز کنید، با هم کار کنید و به نظریات هم احترام بگذارید. مراقب گروهکهای ملحد باشید. این انجمن اسلامی نتیجه فداکاری شهداست؛ نگذارید خونشان به هدر رود.
خدایا لشکر روحالله را حمایت کن که زمینهساز ظهور بقیةالله است. ما با تو پیمان بستیم که تا پایان راه برویم و همچنان بر پیمان خود ایستادهایم. اکنون بوی بهشت را میشنوم… چه غوغایی است؛ حسین علیهالسلام به استقبال یاران آمده، فرشتگان پیام میبرند که پیروان رسول خدا حماسه آفریدند، شیعیان علی قیامت به پا کردند، خون حسین در رگ امت حزبالله همچنان میجوشد.
خدایا، ما از مردن نمیترسیم، اما میترسیم پس از مرگ، ایمانمان بریده شود. از یک سو باید بمانیم تا شهید آینده شویم و از سوی دیگر باید شهید شویم تا آینده بماند. همه یاران رفتند در حالی که نگران فردا بودند…، اما امت حزبالله تا آخر خواهد ایستاد و دشمنان اسلام را نابود خواهد کرد.
ای خانواده عزیز، اگر شهادت نصیبم شد، ناراحت نباشید؛ چون همچون یاران امام حسین جان دادم و شهادت را با افتخار پذیرفتم. صبر شما بزرگترین ضربه بر دشمن است. از همه شما طلب حلالیت میکنم و از خداوند برایتان صبر و استقامت میخواهم.
پدر و مادر عزیز، مرا ببخشید که نتوانستم حق محبت و زحماتتان را ادا کنم. مادر جان، زیاد گریه نکنید، چون بیماریتان ممکن است شدت یابد. از همه فامیل و دوستان، طلب حلیت دارم.
وصیت میکنم که پسانداز موجود را به حساب ۱۰۰ امام بدهید، لباسهایم را به جنگزدگان و کتابهایم را به مسجد حضرت ابوالفضل بسپارید. پول موجود در بانک را پدر و مادر هرطور صلاح دیدند مصرف کنند و اگر دِینی دارم، آن را بپردازید.
یا حسین مظلوم، یا مهدی… به امید پیروزی رزمندگان اسلام.
۶۴/۱۱/۲۰ — رضا فرجی
انتهای پیام/
