شهید طاهر افلاکی جوانی از کلاشِم پایین که در مریوان به شهادت رسید
شهید طاهر افلاکی، فرزند حسین و از اهالی روستای کلاشم پائین شهرستان فومن، پس از پیوستن به بسیج و اعزام به جبهههای غرب کشور در پنجم آبان ۱۳۶۱ در منطقهٔ مریوان توسط اعضای حزب کومله به فیض شهادت نائل آمد. او که سابقهٔ تحصیل تا مقطع ششم ابتدایی و کار در حرفهٔ تراشکاری خودرو را داشت، با جانفشانی خود راه خدمت به میهن و دین را کامل کرد.
به گزارش نوید شاهد گیلان، طاهر افلاکی در سال ۱۳۴۳ در خانوادهای کشاورز و متدین در روستای کلاشم پائین چشم به جهان گشود. دوران کودکی و تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش گذراند و تا پایان ششم ابتدایی به فراگیری علم پرداخت. پس از ترک ادامهٔ تحصیل، به فراگیری و اشتغال در حرفهٔ تراشکاری اتومبیل پرداخت و مدتی در این حوزه کار کرد.
با وقوع انقلاب اسلامی و شکلگیری نهادهای مردمی، طاهر از علاقهمندان به دفاع از دستاوردهای انقلاب شد و به عضویت بسیج درآمد. او بهسرعت در جمع نیروهای داوطلب جای گرفت و از سوی واحد بسیج سپاه فومن برای حضور در جبهههای نبرد اعزام شد. حضور او در مناطق عملیاتی غرب کشور و بهویژه منطقهٔ مریوان، نشان از ارادهٔ راسخ او برای دفاع از مرز و ناموس کشور داشت.
طاهر مدتی در جبههٔ مریوان در برابر متجاوزین بعثی و گروههای مسلح منطقهای مقاومت کرد تا اینکه در تاریخ پنجم آبان ۱۳۶۱ بر اثر حملهٔ اعضای حزب کومله در همان منطقه به شهادت رسید. با شهادت او، خانواده، روستا و یارانش یکی از فرزندان پاک و آگاه خود را از دست دادند و یاد و نام او به عنوان نمونهای از جوانان متعهد آن دوره در خاطرهها ماندگار شد.
در بخشی از وصیتنامهٔ این شهید که نشاندهندهٔ عمق ایمان و اعتقاد اوست، میخوانیم: «خدایا شهادتم را در راه اسلام و قرآن که خاری در چشم دشمنان است بپذیر.ای مادر مهربان و عزیزم، سلام مرا بپذیر و حلالم کن. مبادا از فقدان من گریه کنی.»
افلاکی در سطور دیگری، ضمن تاکید بر پایبندی به خط امام و انقلاب، از خانواده و همرزمان خواسته است که پایداری و صبر را پیشه کنند و راه حق را ادامه دهند:
«ای خواهر مسلمانم تو نیز زینب زمان باش و در راه خدا مبارزه کن.ای برادر عزیزم راه خدا بهترین و برترین راه ماست؛ پوینده و کوشنده این راه باش. از توطئههای دشمن آگاه باشید و هیچوقت امام عزیز را تنها نگذارید.»
این جملات، علاوه بر بازتاب احساسات شخصی شهید، نمایانگر آن روحیهٔ جمعی و آرمانی است که بسیاری از رزمندگان آن زمان را به حضور در جبههها واداشت؛ اعتقادی که شهادت را نه پایان که تولدی جاودانه میدانست. طاهر در وصیتنامهاش چنین نوشت: «تا حال مرده بودم و این لحظه آغاز جهاد و شهادت است و این احساس را در خود میبینم که تازه دارم متولد میشوم و زندگی جاویدان خود را آغاز میکنم.»
شهید طاهر افلاکی، همچون دیگر شهدای دفاع مقدس، با ایثار خود بخشی از تاریخ پربار مقاومت ملت ایران را رقم زد. یاد و راه او برای آیندگان و نسلهای بعدی نمادی از شجاعت، ایمان و دلبستگی به آرمانهای ملی و دینی باقی خواهد ماند.
