«دفاع مقدس؛ روایت ایثار و ایمان»
هرچند برخی کوشیدند تا شعلهی این خاطرات را خاموش کنند و شجاعتها را به فراموشی بسپارند، اما خون شهیدان در رگهای تاریخ جاریست و صدای مظلومیتشان در گوش زمان طنینانداز.خاطرات آن عزیزان باید همواره روایت شود، آنهایی که هنوز ناگفته ماندهاند.
حوادث روزهای دفاع مقدس ۱۲ روزه، هرچند تلخ و سنگین، اما برای ملت ایران بیسابقه نبود؛ ملتی که بارها در آزمونهای سخت، سربلند بیرون آمده است.
یاد کودکان معصومی که خود پرپر شدند، فرزندان خردسالی که از آغوش گرم پدر و مادر محروم ماندند، نوعروسانی که لباس سپیدشان هنوز بوی جشن داشت، اما به لباس صبر و داغ بدل شد. خانهای که قرار بود مأمن عشق باشد، مأوای دلتنگی شد. دلهایی که تازه به هم گره خورده بودند، ناگهان با بغض و اشک تنها ماندند.این نوعروسان، با صبوریشان، با اشکهای بیصدا و دلهای پر از امید، خود نیز شهیدان زندهاند؛ شهیدان عشق، شهیدان وفاداری، شهیدان صبر.
پدران و مادرانی که فرزندان رشید خود را با دل خونین تقدیم کردند، و دخترانی که دلتنگی پدر را با اشک و صبر در آغوش گرفتند، همه و همه، در حافظهی این ملت جاودانهاند.
سرداران شهیدی که امید انقلاب و اسلام بودند، رفتند؛ اما میراثشان در جان این خاک باقیست؛ و اما ما همچنان رهبر فرزانه ی داریم که پدر همهی فرزندان شهداست؛ امید وطن، تکیهگاه ملت، و چراغ راه در ظلمت فتنهها. از درگاه خداوند مسئلت داریم که او را از هر بلا محفوظ دارد و تا ظهور مهدی موعود، در سایهی لطف الهی، پایدار و سربلند نگه دارد.
انتهای پیام/