شهید حاج محمدجواد شعبانی؛ معلمی انقلابی و فرماندهای دلسوز در سنگر مدرسه و جبهه
به گزارش نوید شاهد گیلان، شهید حاج محمدجواد شعبانی در ۲۰ تیرماه ۱۳۴۰، همزمان با سالروز شهادت امام حسن مجتبی (ع)، در روستای فیلیده از توابع شهرستان رودبار در خانوادهای فرهنگی دیده به جهان گشود. از همان کودکی، عشق و علاقهای ویژه به اسلام و مسائل مذهبی داشت و نهتنها در خانواده بلکه در سطح منطقه، فردی نمونه به شمار میرفت.

او پس از پایان دوران تحصیلات ابتدایی و متوسطه، در سال ۱۳۵۸ وارد تربیتمعلم ساری در رشته علوم اجتماعی شد و پس از فراغت از تحصیل، به شغل شریف معلمی در منطقه پرداخت. شهید شعبانی در سالهای آغازین پیروزی انقلاب اسلامی، تلاش بسیاری برای ارشاد و هوشیاری جوانان انجام داد. از فعالیتهای او میتوان به نقشآفرینی در تشکیل حزب جمهوری اسلامی در رودبار، عضویت فعال در انجمنهای اسلامی مدارس و همچنین سرپرستی یکی از پایگاههای بسیج شهرستان اشاره کرد.
شهید بزرگوار در سنگر مدرسه به تربیت جوانان دانشآموز و در پایگاه بسیج به پرورش جوانان انقلابی منطقه میپرداخت. او در سال ۱۳۶۲ ازدواج کرد و حاصل این زندگی فرزندی به نام «مجتبی» بود که متأسفانه در زلزله دلخراش ۳۱ خرداد ۱۳۶۹ منجیل، همراه با مادر و عمویش، به لقاءالله پیوست.
شهید شعبانی در کنار تدریس، تحصیلات خود را در رشته تاریخ در دانشسرای عالی یزد ادامه داد و از همانجا عازم جبهههای دفاع مقدس شد. آخرین سخنرانی او در جمع دانشجویان، بیانگر شجاعت، ایمان و روحیهای حسینی بود. سرانجام در تاریخ هفتم اردیبهشت ۱۳۶۵ در جزیره مجنون به فیض عظیم شهادت نائل آمد.
بخشهایی از وصیتنامه شهید حاج محمدجواد شعبانی:
این معلم شهید وصیتنامهاش را با مناجات آغاز میکند: «ای خدا فرمانت را اجابت نموده و بهسوی تو میشتابم، پس تو نیز یاریم کن و خود حافظم باش.»
«ای برادران و خواهران، هیچگاه سنگر مکتب را خالی نکنید و از زخمزبانها و زخمهای دشمن نهراسید. یاور امام باشید و انقلاب را یاری کنید.»
«اسلام امروز نیازمند فداکاری شماست. برای برپایی حکومت مهدی (عج) از جان، مال و فرزند دریغ نکنید که خداوند پاداش شما را خواهد داد.»
شهید شعبانی با قلمی سرشار از ایمان، بر ضرورت هوشیاری در برابر دشمن، پیروی از امام خمینی (ره) و استمرار راه شهدا تأکید میکند؛ پیامی که همچنان برای نسل امروز و فردا الهامبخش است.