روایت زندگی ساده و پرمحتوای شهید «داود بی خویش»
در زندگی نامه بسیجی شهید «داود بی خویش» آمده است: او متولد ۱۳۲۸ در تهران، یکی از هزاران گمنام آشنای جبهههای حق علیه باطل است، با وجود زندگی ساده و بیادعا، الگویی از ایثار و فداکاری بود. او نشان داد که برای دفاع از ارزشها، نیازی به مقام و مدرک نیست؛ بلکه دل پاک، نیت خالص و قدمهای استوار کافیست.
به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ، شهید داود بی خویش در یکم فروردین ۱۳۲۸، در تهران چشم به جهان گشود. پدرش حسین و مادرش، صدیقه نام داشت. او فرزند چهارم خانواده بود و دوران ابتدایی خود را در محله زیر بازارچه تهران گذراند. به دلیل مشکلات مالی خانواده، تا چهارم ابتدایی درس خواند و از همان کودکی مشغول به کار شد و در حرفه بافندگی فعالیت میکرد.
داود بی خویش در دوران جوانی به حرفه بافندگی مشغول شد و با دستانی زحمتکش، روزگار میگذراند. در فعالیتهای بسیج و راهپیماییها حضوری فعال داشت و بسیار کوشا بود. او فردی مؤمن و اهل نماز و زیارت بود و تلاش میکرد نمازش را اول وقت و به جماعت در مساجد بخواند. در اوایل انقلاب، در نظارت بر انتخابات ریاست جمهوری مشارکت داشت.
با آغاز جنگ تحمیلی، او نیز مانند هزاران جوان دیگر، بیدرنگ به ندای دفاع از خاک و آرمانهای انقلاب اسلامی پاسخ داد. با وجود اینکه هیچگونه آموزش نظامی رسمی ندیده بود، بهعنوان نیروی بسیجی داوطلبانه راهی جبهههای نبرد شد.
در گروه شهید چمران نیز حضورداشت و به مدت دو ماه در کنار آنها جنگید.. سرانجام، در ۳۱ شهریور ۱۳۶۰، در دهلاویه بر اثر اصابت گلوله به کتف شهید شد. مزار او در قطعه ۲۴ گلزار شهدا بهشت زهرای تهران واقع شده است.
شهید بیخویش، با وجود زندگی ساده و بیادعا، الگویی از ایثار و فداکاری بود. او نشان داد که برای دفاع از ارزشها، نیازی به مقام و مدرک نیست؛ بلکه دل پاک، نیت خالص و قدمهای استوار کافیست. یاد و نامش همچون چراغی روشن در مسیر نسلهای آینده باقی خواهد ماند.
