شعر| یاد یارانِ رحیلی گفتنی ست

به گزارش نوید شاهد ایلام، شعری به مناسبت سالروز ورود آزادگان سرافراز به میهن اسلامی که تقدیم می‌کنم به آزاده سرافراز دوران دفاع مقدس، زنده یاد آزاده و جانباز حاج منوچهر نصرالهی که در سال ۱۳۱۶ در روستای بیشه دراز از توابع شهرستان دهلران چشم به دنیا گشود، از همان اوان نوجوانی بنا به اقتضاء زیست آن زمان در کسوت عشایر زندگی می‌گذرانده تا شروع جنگ تحمیلی که بصورت داوطلب و خارج از شغل سازمانی با سپاه پاسداران همکاری می‌نمود تا اینکه در اواسط جنگ تحمیلی توسط گروه فرسان وابسته استخبارات ارتش عراق به اسارت در آمد. وی پس از تحمل سال‌ها رنج اسارت و از بین رفتن اموال و ابنیه اش، همراه دیگر آزادگان در سال ۶۷ به آغوش خانواده خود بازگشت و بعلت مجروحیت جسمی و روحی به درجه جانبازی نائل آمد و در بهار ۱۴۰۳ پس از تحمل درد و رنج اسارت و بیماری به رحمت ایزدی رفتند. 

«بار غُربت» 

یاد یارانِ رحیلی گفتنی ست
درد‌های آن جدائی، ماندنی ست

دل غمین، درسوز ایشان ماندگار،
 چون شقایق‌های رنگین چیدنی ست 

صبر یاران از جدائی همچو دود
با رسا، هر روز آن افزودنی ست

عزم شان، چون یادمان این دیار
مشق ایشان، خاطراتی خواندنی است 

بار غربت با جدائی شد عیان 
صبر بر غربت چنین اش، بُردنی ست. 

چون پرستوی مهاجر، رخت بست
 نام او بر یادِمان، افزودنی ست 

با نگاهی بر در و، دروازه‌ای
آن فراق اش باوری، نا کردنی است 

شرح و حالِ این پریشان حالی‌ام
 از برای درد‌های اش، بودنی ست

حالیا، بنگر بر این سطر و سطور
خوب بخوانید، خاطرات، بِشنیدنی ست

حاجی هم، با جمع خوبان شد رحیل
این تسلسل همچنان با رفتنی ست

شاعر: محمود نظری جانباز ۲۵درصد و برادر شهید

انتهای پیام/