شرط لازم عبادت و بندگی خدا، شناخت و قبول ولایت فقیه است
به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «غلامعباس شیخی فینی» یکم آبان ۱۳۴۰، در بخش جاسک تابعه شهرستان بندرجاسک به دنیا آمد. پدرش علی، استوار دوم ژاندارمری بود و مادرش مریم نام داشت. تا سوم هنرستان در رشته الکترونیک درس خواند. به عنوان سرباز ژاندارمری در جبهه حضور یافت. دوازدهم خرداد ۱۳۶۰، در اروندرود آبادان بر اثر اصابت گلوله به پیشانی، شهید شد. پیکرش را در گلزار شهدای شهرستان بندرعباس به خاک سپردند. برادرش حمید نیز به شهادت رسیده است.
وصیتنامه شهید:
شرط لازم عبادت و بندگی خدا، شناخت و قبول ولایت فقیه است
بسم الله الرحمن الرحیم
درود بر امام عصر (عج) و نایب برحقش، امام خمینی، رهبر کبیر انقلاب اسلامی و درود بر شهیدان صدر اسلام، به ویژه سالار شهیدان، حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و شهدای جبهه‌های حق علیه باطل. همچنین سلام و درود بر رزمندگان کفرستیز و پرتوانی که همچون «زهدان شب» و «شیران روز» بی‌امان به نبرد خود ادامه می‌دهند و هیچ‌گونه هراسی به دل راه نمی‌دهند. آنان بدون تکیه به شرق و غرب، تنها با توکل بر خدای یکتا و اطاعت از قرآن و نصایح پیر جماران، خمینی بت شکن، توانستند انقلاب اسلامی را در مسیر اصلی خود هدایت کنند.
به مردم بگویید مبادا امام را تنها بگذارند؛ به ندای امام لبیک بگویند و با جان و مال خود برای حفظ قرآن و اسلام و براندازی ریشه ظلم قیام کنند. تا برپایی حکومت عدل الهی، از کمک‌های خود دریغ نورزند و میدان‌های نبرد حق علیه باطل را گرم نگه دارند، چرا که نصرت الهی نزدیک است.
و اما ای جوانان عزیز، مبادا در رخت خواب بمیرید؛ سومین امام شیعیان، امام حسین (ع)، خون پاک خویش را برای بقای دین و حکومت اسلامی و الهی نثار کرد. بدانید که شهادت حسینی، زندگی است و زندگی یزیدی، مرگ. منافقان کور دل بدانند که ما تا نابودی ظلم از پای نخواهیم نشست و هرگز تن به ذلت و خواری و ننگ و عار نخواهیم داد.
و اما ای مردم، کلام خدا را دست کم نگیرید و وعده پیامبران الهی را باور کنید. شما مسافران آخرت هستید. در زندگی دنیایی، تکلیف دارید و در قیامت برای حسابرسی، جزا و پاداش، دوباره زنده خواهید شد. پس برای روز آخرت توشه بردارید.
شرط لازم عبادت و بندگی خدا، شناخت و قبول ولایت فقیه و رهبری الهی است.
ای پدر و مادر عزیزم، مبادا در شهادت من گریه کنید. همچون حضرت زینب (س) صبر پیشه کنید. اگر تکلیف نبود، هرگز از شما جدا نمی‌شدم. اگر در این مدت، در بعضی امور نتوانستم وظیفه‌ام را به خوبی انجام دهم، مرا عفو کنید و باز هم تأکید می‌کنم؛ در شهادت من زیاد گریه نکنید، چرا که من امانتی بودم که چند روزی به شما سپرده شد و سپس باز پس گرفته شد.
در پایان، از همه کسانی که مرا می‌شناسند، طلب حلالیت می‌کنم و از خداوند برایم طلب آمرزش کنید. امام را تنها نگذارید. ان‌شاءالله به زودی راه کربلا به دست رزمندگان باز خواهد شد. اگر به کربلای حسینی (ع) و زیارت دیگر ائمه مشرف شدید، سلام مرا برسانید.
