در برابر ظلم و ستم به مستضعفین عالم، به پا خیزید

به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید محمدحسین تولی» یکم فروردین ۱۳۴۶ در شهرستان کردکوی به دنیا آمد. پدرش ذوالفقار و مادرش کبرا نام داشت. دانش‌‏آموز چهارم متوسطه بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. یکم فروردین ۱۳۶۶ در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به پهلو، شهید شد. پیکر وی را در گلزار شهدای فردوس‌رضای شهرستان دامغان به خاک سپردند.

فرازهایی از وصیت‌نامه شهید:

در دو سنگر رزم و دانش حضور داشته باشید

پروردگارا! به مردم ما شرف، شجاعت، آگاهی و اسـتقامت عطا نمودی، خدایا! این نعمت‌ها را افزون بفرما و آن را از ملت ما مگیر. ملت عزیـز! ای ملت قـدردان، عزمتان را در رسیدن به اهداف الهی و اسلامی آهنین‌تر نمایید. جوانان سلحشور در دو سنگر رزم و دانش حضور داشته باشید و شهید چمران را الگوی رفتار خود در این زمینه قرار دهید.

پدر و مادرم، برادران و خواهران! مبادا وقتی که شهید شدم برای شهادت من گریه کنید، اگر گریه می‌کنید، گریه‌تان برای جدایی ظاهری ما باشد و آن هم طوری نباشد که دشمن از آن سو استفاده نماید و صبر و استقامت را پیشه خود سازید که هرکس خود را به گروهی شبیه کنند، امید است که از آنان باشد.

تا رفع فتنه جهاد کنید

شما ای مسلمانان دیرفهم! برای چه از جنگیدن با جانوران موذیِ آدم‌نمای جنایتکار وابسته به عوامل استکبار جهانی و ارتجاع منطقه هراس دارید؟ آیا از مردن می ترسید؟ پس سخن پیامبر اسلام(ص) را چگونه قبول دارید؟ و روز معاد از شما سؤال می‌کنند، می‌گویید، آن را قبول داریم و می‌گویم چگونه و چطور به بهشت می‌روید و از جهنم خلاصی می‌یابید؟ بعضی از شماها کتاب دعا را درمی‌آورد و فلان دعا را نشان می‌دهد که هرکس فلان دعا را بخواند، بهشت از آن او می‌شود و آتش بر او سرد می‌شود و عده‌ای دیگر هم تسبیح چرخان و وردگویان و بعضی‌ها با نماز بدون عمل خواندن، بهشت را تصاحب می‌کنند و خیلی راحت از برزخ رهایی می‌یابند و به قول خودتان آدم‌های زرنگی هم هستید و سخن خدا را که می‌فرماید: «تا رفع فتنه جهاد کنید» از یاد می‌برید! به قول شهید بهشتی، بهشت را به بها می‌دهند نه به بهانه.

به پا خیزید

علی(ع) به‌خاطر اینکه دست‌بندی از زنی که مسلمان هم نمی‌باشد که عده‌ای یاغی به غارت می‌برند می‌فرماید: «اگر کسی از غصه این کار بمیرد، مورد ملامت نیست.» یا تو ای مسلمانی که بی‌اعتنا به مسائل جامعه هستی و ای کسی که فقط حب علی(ع) را داری، آیا به آن چیزی که امام علاقه دارد و آن را دوست دارد، علاقه داری؟ آیا جوابت آری است؟ آیا نمی‌بینی که چه ظلم و سـتم‌هایی در کشورهای اسلامی توسط سران خائن به اسلام به مستضعفین می‌شود؟ آیا این همه خفت، نکبت، ذلت و اسارت برای شما عده‌ای که الحمداالله اندک و معدود می‌باشید، برای تکان دادن و بیدار شدن از این خواب غفلت کافی نیست؟ آیا این سخن رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران را نشنیده‌اید که: «مکتبی که شهادت دارد اسارت ندارد» پس تن به ذلـت دادن شما برای چیست؟ این بندهای اسارت دنیوی که به دست و پاهای شما بسته شـده و مانع از جهاد شما شده برای چیست؟ وقتی از عدل خداوند سوال می‌کنیم می‌گویید قبول دارم، اما در عمل باور ندارید. اگر فقط همان یک آیه خداوند را قبول داشتید و در مرحله اولش به معاد و توحید اعتقاد راسخ داشتید که خداوند می‌فرمایـد: «هرکس ذره‌ای خوبی کند سزایش را می‌بیند و حتی ذره‌ای بدی کند، سزایش را می‌بینـد» ایـن همـه تردید، شک و دودلی در آن‌ها وجود نمی‌داشت و راحت کارهای خیر را انجام مـی‌دادید. خلاصه کلام اینکه کسی از مرگ آن هم مرگ شرافتمندانه(شهادت) می‌ترسـد، باید یک تجدید نظر در اعتقادش به اصول دین به توحید، نبوت، معاد، عدل و امامت بکند. 

انتهای متن/