مرگ در راه الله کام من است
به گزارش نوید شاهد آذربایجان شرقی،شهید یوسف کنگری تازه کند بیستودوم آذر ۱۳۴۸، در شهرستان مرند به دنیا آمد. پدرش صاحبعلی (شهادت ۱۳۷۴) و مادرش نساءخانم نام داشت. تا سوم متوسطه درس خواند. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیستوهفتم خرداد ۱۳۶۷، در ماووت عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار وی در گلزار شهدای وادی حمت شهرستان تبریز واقع است.
در متن وصیت نامه این شهید گرانقدر چنین آمده است:
بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِيمِ
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا ۚ بَلْ أَحْیَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ
و هرگز گمان مبر آنان که در راه خدا کشته شدند مرده اند، بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزی داده می شوند.
با سلام و درود فراوان به ارواح پاک شهیدان اسلام و رهبر کبیر انقلاب اسلامی، امامخمینی و با سلام و عرض ادب به خانواده عزیز و محترمام.
شهادت میدهم به وحدانیت خداوند عزَّوَجلَّ و پیامبریِ خاتم النبیین، محمدمصطفی (ص) و امامت امیرالمومنین علی (ع) و اهل بیت پاک و مطهرش.
با اینکه بنده لیاقت نعمتی، چون شهادت را ندارم، اما هرگز ناامید نیستم و امیدم به خداست، چون خداوند هیچ بندهای را ناامید از درگاهش نمیراند.
دفتر قلبم را باز میکنم و بر اولین برگهاش نام تورا مینویسم و سخنم را با نام تو آغاز میکنم،ای آفریننده جهان هستی!ای قادر متعال!ای درهم شکننده ستمگران!ای محبوب دلهای شکسته! به تو پناه میبرم. از همه گناهان و معصیتهایی که در پیشگاهت مرتکب شدهام.
ای خدای مهربان! در محضر بزرگواری تو، به کدامین گناهم اعتراف کنم؟ چون تو خود ناظر به تمام آنها بوده و هستی!
ای خدای مهربان! با عفو و بخششات مرا دریاب زنهارکه با عدالتات با من رفتارکنی!
پروردگارا! مرگم را باشهادت در راهت و زندگیام را با قدم گذاشتن در راه شهدای اسلام قرار بده. خداوندا! هدایتم کن تا با هر گامی که بر میدارم و هر کلامی را میگویم هر عملی که انجام میدهم برای رضای توبکوشم.
خدایا! در این راه نیتم را خالص و خالصتر بگردان. در این چند روزی که زنده هستم توفیق درک وحدانیت و بزرگیات، درک نبوت و رسالت محمد (ص) رسولت را، درک امامت ائمه اطهار (ع) و یاورانت را و درک ولایت امام خمینی رهبری مستضعفین را بر من عطا بفرما.
اما خطاب به خانواده عزیزم! برادران و خواهرم!
ا ز شما طلب حلالیت میکنم و امیدوارم شما هم حلالم کنید. بنده با اینکه نتوانستم برای خانوادهام چنانچه شایسته بود نقش فرزندیام را بجای آورم و آرزوهای پدر و مادرم را برآورده سازم، اما امیدوارم این بنده گنهکار را ببخشید. خواهشم از شما این است که بعد از من گریه نکنید و ناراحت نشوید. اگر هم گریه کردید برای حسین (ع) و یارانش در صحرای کربلا وعلیاکبر و علیاصغر و حضرت زینب (س) اشک بریزید.
خانواده گرامیام بدانید که شهادت و مرگ در راه الله کام من است پس بعد از مرگ مرا ناکام نگوئید، نخوانید و نشنوید! امیدوارم راه مرا ادامه دهید، در دعای کمیل، نماز جمعه و مجالس اسلامی شرکت نمائید، چون این تنها آرزوی من است.خویشاوندانم! از شما خواهشمندم که بعد از من خانوادهام را تنها نگذارید و گاهگاهی از آنها دلجوئی کنید.
تنها خواسته دنیوی که دارم ازخانواده گرامیام میخواهم که اگر امکان باشد، برای بنده ۲۰ روز روزه و دوماه نماز به جای آورید.
اما خطاب به دانشآموزان دبیرستان سپاه! که سنگر مدرسه را هرگز خالی نگذارند همچنین خیریه را از یاد نبرند. بعد از من در مجالس شرکت نمایند، چون بنده چشم انتظار هر یک از آنها هستم.
و در آخر با دعای همیشگی خودتان یعنی، خدایا خدایا تا انقلاب مهدی، خمینی را نگه دار.
ای دل تو چرا در این جهان بی خبری
روزان و شبان در طلب سیم و زری
سرمایه تو در این جهان یک کفن است
آن هم به گمانم ببری یا نبری
انتهای پیام/