روز قدس، کابوسی برای صهیونیست و عامل ماندگاری مسئله فلسطین
به گزارش نوید شاهد سمنان، قریب به یک قرن است مسئله اشغال فلسطین و تشکیل دولت یهود، از مسائل مهم جهان اسلام است. طی دهه‌های اول تشکیل دولت صهیونیستی در خاک فلسطین، کشورهای عرب همسایه فلسطین، مانند مصر و سوریه برای جلوگیری از اشغالگری با اسرائیل وارد جنگ شدند، اما شکست‌های پیاپی اعراب، بیشتر این کشورها را از دایره حمایت از مبارزان فلسطینی خارج کرد و در نهایت بیشتر آنان تن به سازش با رژیم صهیونیستی دادند.
روز قدس، عامل ماندگاری مسئله فلسطین
با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، به رهبری امام خمینی(ره)، مبارزه با اشغالگری صهیونیست‌ها و حمایت از فلسطین، به عنوان یک سیاست ثابت توسط مسئولان جمهوری اسلامی اعلام و اتخاذ شد. اکنون سخن عالمان شیعه مبنی بر ضرورت مبارزه برای آزادی فلسطین، با ابزار قدرت و سیاست که به دست انقلابیون مسلمان افتاده بود، به گوش مسلمانان منطقه و مردم جهان می‌رسد. حمایت از منافع جهان اسلام به خصوص ملت‌های مظلوم مسلمان از اولین شعارهایی بود که توسط امام خمینی(ره) بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران مطرح شد. این در حالی بود که رژیم منحوس پهلوی جزو اولین دولت‌های اسلامی بود که اسرائیل، این دولت جعلی را به رسمیت شناخته بود. آرمان امام راحل جان تازه‌ای به پیکر انتفاضه دمید و ابتکار تعیین جمعه آخر ماه مبارک رمضان به عنوان روز جهانی قدس عامل ماندگاری مسئله فلسطین شد. پس از ارتحال حضرت امام خمینی(ره) علم این آرمان‌خواهی بر دوش خلف صالح او یعنی امام خامنه‌ای(حف) قرار گرفت. گستره اطلاعات معظم‌له و اشراف ایشان بر مبانی فقهی، تاریخی و سیاسی مسئله فلسطین، هر کسی را به پای سخن ایشان می‌کشاند.
غصب سرزمین تاریخی فلسطین
بیش از یکصد سال پیش، در دوم نوامبر ۱۹۱۷(۱۱ آبان ۱۲۹۶) وزیر امور خارجه وقت بریتانیا، آرتور بالفور، نامه‌ای خطاب به لیونل والتر روچیلد، رهبر جامعه یهودیان بریتانیا نوشت. نامه کوتاه بود، اما محتوای آن تأثیری تکان دهنده بر فلسطین داشت که تا به امروز احساس می‌شود. این نامه، دولت بریتانیا را متعهد کرد که در فلسطین یک خانه ملی برای افراد یهودی ایجاد کند و دستیابی به این هدف را تسهیل کند. این نامه به عنوان اعلامیه بالفور شناخته می‌شود. در اصل، یک قدرت اروپایی به جنبش صهیونیستی وعده کشوری را داد که بومیان عرب فلسطینی بیش از ۹۰ درصد جمعیت آن را تشکیل می‌دادند. قیمومیت بریتانیا بر سرزمین فلسطین در سال ۱۹۲۳ ایجاد شد و تا سال ۱۹۴۸ ادامه داشت. در آن دوره، بریتانیا مهاجرت گسترده یهودیان به فلسطین را تسهیل کرد. بسیاری از ساکنان جدید در حال فرار از نازیسم در اروپا بودند و البته با اعتراضات و اعتصابات فلسطینی‌ها هم روبه‌رو شد. فلسطینی‌ها از تغییر جمعیت کشورشان و مصادره زمین‌های‌شان توسط بریتانیا برای تحویل به شهرک نشینان یهودی نگران بودند. در آوریل ۱۹۳۶ کمیته ملی عرب یا کمیته عالی عرب که تازه تأسیس شده بود، از فلسطینیان خواست برای اعتراض به استعمار بریتانیا و مهاجرت فزاینده یهودیان، اعتصاب عمومی کرده، پرداخت مالیات را متوقف و تحریم محصولات یهودیان را آغاز کنند. این اعتصاب شش ماهه توسط بریتانیایی‌ها که کمپین دستگیری دسته جمعی و تخریب خانه تنبیهی را به راه انداختند، به طرز وحشیانه‌ای سرکوب شد؛ رویه‌ای که اسرائیل امروز نیز به اجرای آن علیه فلسطینیان ادامه می‌دهد. تا نیمه دوم سال ۱۹۳۹ بریتانیا ۳۰هزار سرباز در فلسطین مستقر کرد. روستاها از آسمان بمباران شدند، مقررات منع آمد و شد اعمال شد، خانه‌ها تخریب شدند و بازداشت‌های بدون محاکمه و قتل‌های ضربتی گسترش یافت. حدود سه سال قیام، ۵هزار فلسطینی کشته، ۱۵هزار تا ۲۰هزار زخمی و ۵هزار و ششصد نفر زندانی شدند.
تاسیس جنبش حماس
پیش از پایان قیمومت بریتانیا در چهاردهم مه ۱۹۴۸ شبه نظامیان صهیونیست عملیات نظامی را برای نابودی شهرها و روستاهای فلسطینی آغاز کرده بودند تا مرزهای کشور صهیونیستی را که قرار بود متولد شود، گسترش دهند که منجربه کشته شدن بیش از ۱۰۰ مرد، زن و کودک فلسطینی در روستای دیر یاسین در حومه بیت‌المقدس شد. این قتل عام، ضرب‌آهنگ بقیه عملیات را تعیین کرد و از سال ۱۹۴۷ تا ۱۹۴۹ بیش از پانصد روستا، شهرک و شهر فلسطینی ویران شدند که فلسطینی‌ها از آن به عنوان «نکبت» یاد می‌کنند. طی این سال‌ها جنبش صهیونیستی ۷۸ درصد فلسطین تاریخی را تصرف کرد. ۲۲ درصد باقی‌مانده به آنچه اکنون به نام کرانه باختری و نوار غزه می‌شناسیم، تقسیم شد. اولین انتفاضه فلسطین در دسامبر ۱۹۸۷ پس از کشته شدن چهار فلسطینی در اثر برخورد یک کامیون اسرائیلی با دو ون حامل کارگران فلسطینی در نوار غزه آغاز شد. تظاهرات به سرعت در کرانه باختری گسترش یافت و جوانان فلسطینی به سمت تانک‌ها و سربازان ارتش اسرائیل سنگ پرتاب کردند. انتفاضه همچنین منجربه تأسیس جنبش حماس، شاخه‌ای از اخوان‌المسلمین که وارد مقاومت مسلحانه علیه اشغالگری اسرائیل شد. در سال ۱۹۸۸ اتحادیه عرب سازمان آزادی‌بخش فلسطین(ساف) را به عنوان تنها نماینده مردم فلسطین به رسمیت شناخت. انتفاضه با بسیج مردمی، اعتراضات توده‌ای، نافرمانی مدنی، اعتصابات سازمان‌یافته و تعاونی‌های اشتراکی شناخته می‌شد. بر اساس گزارش سازمان حقوق بشر اسرائیلی «بتسلیم»، ۱۰۷۰ فلسطینی در جریان انتفاضه به دست نیروهای اسرائیلی کشته که ۲۳۷ نفر از آنها کودک بودند. بیش از ۱۷۵هزار فلسطینی دستگیر شدند.
حماس؛ انتخاب مردم غزه
انتفاضه دوم در بیست و هشتم سپتامبر ۲۰۰۰ آغاز شد؛ زمانی که آریل شارون، رهبر حزب لیکود، بازدیدی تحریک آمیز از مسجد‌الاقصی انجام داد و هزاران نیروی امنیتی هم در شهر قدیمی بیت‌المقدس و اطراف آن مستقر شدند. درگیری بین معترضان فلسطینی و نیروهای اسرائیلی طی دو روز منجربه کشته شدن پنج فلسطینی و زخمی شدن ۲۰۰ نفر شد. این حادثه باعث قیام مسلحانه گسترده شد. در جریان انتفاضه، اسرائیل صدمات بی‌سابقه‌ای به اقتصاد و زیرساخت‌های فلسطین وارد کرد. اسرائیل مناطق تحت حکومت تشکیلات خودگردان فلسطین را دوباره اشغال کرد و ساخت دیواری را آغاز کرد که همراه با شهرک‌سازی بی‌رویه، معیشت و جوامع فلسطینی را ویران کرد. شهرک‌سازی‌ها بر اساس قوانین بین‌المللی غیرقانونی است، اما در طول سال‌ها، صدها هزار شهرک‌نشین یهودی به مستعمرات ساخته شده در زمین‌های مسروقه فلسطینی‌ها نقل مکان کرده‌اند. فضا برای فلسطینی‌ها در حال کوچک شدن است، زیرا جاده‌ها و زیرساخت‌های اختصاصی نشینان، کرانه باختری اشغالی را تکه‌تکه کرده و شهرک‌ها و شهرهای فلسطینی را به بانتوستان‌ها تبدیل می‌کند؛ مناطقی منزوی برای سیاه پوستان آفریقای جنوبی که رژیم آپارتاید سابق این کشور ایجاد کرده بود.
یکسال پس از درگذشت یاسر عرفات، رهبر ساف در سال ۲۰۰۴ فلسطینی‌ها برای اولین بار در یک انتخابات عمومی رای دادند. حماس اکثریت را به دست آورد. با این حال، جنگ داخلی فتح و حماس آغاز شد که ماه‌ها طول کشید و منجربه کشته شدن صدها فلسطینی شد. حماس فتح را از نوار غزه بیرون کرد و فتح(حزب اصلی تشکیلات خودگردان) کنترل بخش‌هایی از کرانه باختری را از سر گرفت. در ژوئن ۲۰۰۷ اسرائیل با متهم کردن حماس به تروریسم، محاصره زمینی، هوایی و دریایی را علیه نوار غزه اعمال کرد. اسرائیل چهار حمله نظامی طولانی مدت به غزه انجام داده است: در سال های ۲۰۰۸، ۲۰۱۲، ۲۰۱۴ و ۲۰۲۱ که طی این جنگ هزاران فلسطینی از جمله کودکان بسیاری کشته شده‌اند و ده‌ها هزار خانه، مدرسه و ساختمان اداری ویران شده‌اند.
طوفان‌الاقصی
پانزدهم مهرماه ۱۴۰۲عملیات طوفان‌الاقصی توسط حماس در سرزمین‌های اشغالی آغاز شد. این عملیات واکنشی بود به بیش از یکصد سال استعمارگری بریتانیا و صهیونیست‌ها علیه یک ملت. ملت فلسطین در یک تجربه تاریخی به این نقطه رسید که برای از دست ندادن سرزمین، هویت و ارزش‌هایش راهی جز آغاز یک طوفان ندارد. نکته‌ای که در مورد عملیات طوفان‌الاقصی وجود دارد دستاوردهای بی‌شمار این عملیات برای مقاومت است که شاید بهترین دستاورد، وحدت ساحات است که اتفاق افتاد؛ به این معنا که برای اولین بار در طول تاریخ، تمام گروه‌های مقاومت از یمن گرفته تا عراق، لبنان، ایران، حشدالشعبی و حشدالوطنی علیه رژیم صهیونیستی وارد عمل اجرایی شدند. یعنی با فرماندهی واحد، بدون هیچ‌گونه اختلاف نظر، تحت حمایت یکدیگر و با قدرت را می‌توان بزرگترین دستاورد این عملیات دانست که منجربه انزوای رژیم صهیونیستی در جهان، مطرح شدن مجدد مسئله فلسطین به عنوان مسئله اول جهان، نه دنیای اسلام بلکه فراتر از دنیای اسلام، آگاه شدن کشورها خصوصاً جوانان مانند آنچه در دانشگاه‌های کشورهای غربی نسبت به این قضیه و اعتراض به عملکرد رژیم صهیونیستی، نمایان شدن خوی ددمنشانه غیرانسانی و غیربشری، تجاوز به زن، کودک، مجروحین و سال‌خوردگان، قحطی خودساخته و گرسنگی و رفتار ناجوانمردانه با اسرا، اختلاف نظر شدید بین سران رژیم صهیونیستی در کابینه و هم بین متحدان درجه یک آنها مثل انگلستان، فرانسه و ایالات متحده شاهد بودیم، به‌طوری که بعضی از آنها از ارسال تسلیحات به سرزمین‌های اشغالی خودداری کرده‌اند. در این مدت، رژیم صهیونیستی که از لحاظ اطلاعات و عملیات از حماس شکست خورده بود، شروع به قتل عام مردم مظلوم و بی‌دفاع غزه کرد و دست به جنایات بی‌سابقه در نوار غزه زد که تا کنون بیش از ۵۰هزار نفر از شهروندان غزه به شهادت رسیده‌اند.
روز قدس روزی برای همبستگی مسلمانان
روز جهانی قدس آخرین جمعه ماه مبارک رمضان است که امام خمینی(ره) در سال ۱۳۵۸ آن را روزی رسمی برای حمایت از مردم مظلوم فلسطین دانست و از مسلمانان جهان خواست که برای کوتاه کردن دست دولت اسرائیل و پشتیبانان آن به هم بپیوندند. نامگذاری آخرین جمعه ماه رمضان به عنوان روز قدس، با حمایت بسیاری از روشنفکران و هنرمندان مواجه شد و امروزه علاوه بر ایران، در کشورهای مختلفی از جهان، راهپیمایی و مراسم روز قدس برگزار می‌شود که بنابر گزارش منابع خبری، این تعداد به ۸۰ کشور در قاره‌های مختلف جهان می‌رسد.
پایان گزارش/
