نوجوانی که آرزویش شهادت در راه اسلام بود
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی،شهید علیرضا چراغی در اولین روز از شهریورماه سال ۱۳۴۶ در روستای دوجفت زالیان از توابع شازند، در خانواده‌ای مذهبی و انقلابی دیده به جهان گشود. او که فرزند اول خانواده بود، از محبت و توجه ویژه‌ای از سوی پدر و مادرش برخوردار بود و از همان کودکی تحت تربیت اسلامی و قرآنی قرار گرفت. پدرش نیز همزمان با رشد او، وی را با مفاهیم دینی آشنا می‌کرد.
با رسیدن به سن هفت سالگی، تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه روستا آغاز کرد. باوجود مشکلات مالی، سختی‌های آن دوران و کمبود امکانات، توانست مقطع ابتدایی را به پایان برساند. اما به دلیل نبود مقاطع تحصیلی بالاتر در روستا، از ادامه تحصیل محروم شد. پس از ترک مدرسه، در کنار پدرش به کار مشغول شد و همواره مسئولیت خواهران و برادران خود را بر عهده داشت، به‌گونه‌ای که در غیاب پدر، نقش او را ایفا می‌کرد.
در همان دوران، انقلاب اسلامی به پیروزی رسید و مردم انقلابی روستای دوجفت غرق در شادی سرنگونی طاغوت بودند. از آن پس، فعالیت‌های انقلابی او در کنار کار روزمره‌اش آغاز شد و بیشتر وقت خود را در مسجد و در کنار دوستان انقلابی‌اش سپری می‌کرد.
با شروع جنگ تحمیلی و تجاوز رژیم بعث عراق به ایران، علیرضا تنها سیزده سال داشت و به دلیل سن کم، اجازه حضور در جبهه را نداشت. اما وقتی شاهد بمباران شهرهای اراک و شازند توسط هواپیماهای دشمن بود، غیرتش به جوش می‌آمد و به مادرش می‌گفت: «آرزویم رفتن به جبهه است. می‌خواهم از مرزهای ایران دفاع کنم و جانم را در راه اسلام و انقلاب بدهم.» او همواره دوستانش را به پیروی از ولایت‌فقیه و اهل‌بیت توصیه می‌کرد و با وجود سن کم، آگاهی و بصیرت بالایی داشت.
در سال‌هایی که امکان حضور در جبهه را نداشت، در روستا سخت کار می‌کرد تا کمک‌خرج خانواده باشد و بخشی از درآمدش را برای رزمندگان اسلام در جبهه‌ها می‌فرستاد. سرانجام، به‌عنوان پاسدار وظیفه به جبهه اعزام شد و هشت ماه در شرایط سخت جنگی خدمت کرد. رشادت‌هایش مثال‌زدنی بود، تا اینکه در منطقه شلمچه، هنگام درگیری با دشمن بعثی، بر اثر اصابت ترکش در یکم اسفندماه سال ۱۳۶۵ به درجه رفیع شهادت نائل گردید.
پیکر مطهر این شهید والامقام، پس از تشییعی باشکوه، در زادگاهش به خاک سپرده شد.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
