از سازماندهی بسیجیان خراسان تا دمیدن روح شهادت طلبی در گردان های تخریب

سردار رشید اسلام شهید سید هاشم آراسته متولد هفتم بهمن ۱۳۴۱ در مشهد است. تا سوم راهنمايی درس خواند و پس از آن ترک تحصيل کرد. پیش از انقلاب در تظاهرات شركت مى‏‌كرد؛ با مأموران شاه درگير می‌‏شد و هر روز با وضع خون‌آلود به منزل مى‏‌رفت. با شروع جنگ تحمیلی در سن 18 سالگی و در دی ماه 1359 به جبهه اعزام شد.  در 13 عملیات با مسئولیت‌های پیک‌ گردان، مسئول تبلیغات تخریب، مسئول دسته جنگ مین و ستاد تخریب شرکت نمود و سرانجام بعد از 57 ماه حضور در جبهه، سوم مهر 1365، با سمت فرمانده واحد تخريب لشکر 5 نصر در جزيره مجنون عراق به علت اصابت تركش به شهادت رسيد. سید جواد آراسته برادر شهید دفاع مقدس سیدهاشم آراسته به مناسبت شهادت برادرش با خبرنگار نوید شاهد به گفت‌وگو پرداخته است  که در ادامه می آید.

فدائی روح الله به روح الله پیوست

برادر شهید با خاطرات کودکی برادرش به نقل از پدرش، سیدعباس آراسته آغاز می کند: «از این كه خداوند فرزندى به ما عطا كرده بود، خوشحال بودیم. اسم او را به علّت اصل و نسب ما به قبیله ‏ى بنى‏ هاشم، هاشم گذاشتیم. او از همان ابتدا با گفتار و رفتار دینى بزرگ شد و از همان كودكى نماز مى‏ خواند. اذان گفتن را یاد گرفته بود و علاقه ‏ى زیادى به گفتن اذان داشت. اگر به مهمانى مى‏ رفتیم، او با ما نمى ‏آمد، چون مى ‏خواست موقع نماز بر روى پشت بام اذان بگوید. نماز جماعت او ترك نمى ‏شد.»

وی به نقل از مادرش به خاطره ای اشاره کرد و گفت: «در كودكى مریض شد، به طورى كه پزشكان او را جواب كردند. نذر كردم كه اگر خوب شود، تا هفت سالگى شُله ‏زرد درست كنم و به مردم بدهم.»

سیدجواد آراسته به نقل از شوهر خواهرش اظهار کرد: «در دوران نوجوانى ایشان مدّتى را با ما در اصفهان زندگى كردند. به خاطر این كه من نظامى بودم و مأموریّت ‏هاى چند روزه داشتم، ایشان نزد ما بودند تا همسرم تنها نباشد. در مدّتى كه با ما بودند من درس‏ هاى اخلاقى زیادى از ایشان یاد گرفتم. ایشان عارف به تمام معنا بود. عشق به خدا و ائمه(ع) در وجودشان موج مى ‏زد. نمازشان را مرتّب مى ‏خواندند. حتّى به نمازشب هم مقیّد بودند. بسیار مقیّد بودند كه در هر جایى كه هستند،حتما اذان بگویند. حتّى در كلاس درس از معلّم اجازه مى‏ گرفتند تا بروند و اذان بگویند.»

از همان سن کم امر به معروف می کرد

این برادر شهید ادامه داد: پدرمان سید عباس، لبنیات فروش بود. سیدهاشم تا سوم راهنمایی درس خواند و پس از آن ترک تحصیل نمود و به کار نقاشی مشغول شد. با توجه به علاقه شدید شهید به اهل بیت (علیه السلام) با راه اندازی هیئت نوجوانان قمر بنی هاشم مسئولیت هیئت را به عهده گرفت. او مانند یک واعظ، مسائل مذهبى را به بچّه‌ها مى‌‏آموخت. امر به معروف مى‌‏کرد. ابتدا با افراد دوست مى‌‏شد،سپس نقاط ضعف آن‏ها را گوشزد مى‌‏کرد. با افراد ناباب رفت وآمد مى‌‏کرد تا بتواند از این طریق آن‏ها را به راه راست هدایت نماید. در تمام راهپیمایى ‏های قبل از انقلاب که بر علیه حکومت انجام می ­شد حضور فعالانه ­ای داشت. در تظاهرات «یکشنبه خونین» و حمله‌‏اى که به بیمارستان امام‌‏رضا(ع) شد، حضور داشت. 

وی از علاقه برادرش به امام خمینی(ره) اشاره کرد و گفت: از مدرسه که تعطیل مى‌‏شدم، همراه با سیّد هاشم بچّه‌‏ها را به راهپیمایى مى‌‏بردیم و شعار مى‌‏دادیم. عکس‏‌هاى امام را از منزل علما تهیّه کرده و شب‏ ها در شهر توزیع می­ کردیم . بعد از پیروزى انقلاب اسلامى، با تشکیل بسیج به فرمان حضرت امام خمینى(ره)، جزو اوّلین نیروهایى بود که عضو این نهاد شد. با تشکیل بسیج، من به همراه شهید در مسجد کرامت ثبت نام کردیم و در گشت‏‌هاى شبانه شرکت داشتیم. اکثر شب‌‏ها را در پایگاه مسجد بودیم. در سال 1358 که حادثه‏‌ى طبس رخ داد، با بسیجیان پایگاه مسجد کرامت خود را به آن‏جا رساندیم. در سال 1360 هیأتى به نام هیأت فدائیان روح‌‏اللّه متوسّلین به چهارده معصوم(ع) راه‌‏اندازى کرد. او به خاطر علاقه‌‏اى که به امام داشت، نام هیأت را فدائیان روح الله گذاشت. این هیأت در ماه محرّم و صفر مراسم سینه‌‏زنى و نوحه ‏خوانى برگزار مى‌‏کرد.

من یک رزمنده‌ام

جواد آراسته افزود: جنگ تحمیلى، که شروع شد 18 بهار بیشتر از سن او نمی­ گذشت. او برای اولین بار برای دفاع از دین و لبیک به فرمان امام خمینی(ره)در تاریخ 1359/10/10از طریق بسیج به ایلام وسرپل ذهاب اعزام شد.او در ابتدا به عنوان یک بسیجى به جبهه اعزام شد و بعد ازمدّتى به عنوان پاسدار رسمى در جبهه مشغول به خدمت شد. در عملیّات‏‌هاى چزّابه، فتح المبین، بیت المقدّس، والفجر مقدّماتى، والفجر یک، سه و چهار، خیبر، بدر، والفجر 8، کربلاى یک، میمک وکربلاى دو شرکت داشت. او علی­رغم اینکه در واحد تخریب بود اما در واحد تدارکات و سازماندهی نیروها نیز فعالیت داشت. وقتى از مسئولیّتش در جبهه سؤال مى‏ شد، مى‏ گفت: «من یک رزمنده هستم.» سید هاشم با سفر به شهرستان­ های خراسان در تشویق و سازماندهی نیروهاى بسیجى نقش موثری را ایفا می­ کرد.او با افراد تازه وارد در واحد تخریب، به گفتگو می­ نشست و در خلوت خصوصیّات خاصّ این تشکیلات را براى آن‏ها بازگو مى‌‏کرد. سید هاشم به تشکیلات تخریب بُعد معنوى داده بود، چون با شهادت ارتباط مستقیمى داشت. شهید در مورد کار واحد تخریب مى‏ گوید: «کار بچّه‌‏هاى تخریب در عملیّات‏ ها بواسطه ماموریتی که انجام می­ دهند بسیار تعیین کننده و مهم است.»

وی ادامه داد: شهید دربرگزاری برنامه‌های فرهنگی مذهبی و اجتماعی و گرامیداشت یادبود شهدا و تشییع جنازه، سرکشی به منازل شهدا حتی در شهرستان‌ها فعالیت‌های چشمگیری داشت. سید هاشم مدتی به عنوان مسئول پایگاه شهید مدنی مسجد خاتم الاوصیا فعالیت نمود. همچنین در زمان درگیری‌های منافقین زمان (بنی صدر) در گروه‌های خودجوش به مقابله با آنها پرداخت و در راه روشنگری جوانان تلاش زیادی نمود، او در آن زمان دو بار به دست منافقین مورد ضرب و شتم قرار گرفت.

این برادر شهید اظهار داشت: او همیشه با وضو بود، و به واسطه حالات روحانی و ارتباطی که با خداوند متعال داشت، از معنویت خاصی برخوردار بود و به همین خاطر رزمندگان واحد تخریب را هم  به سوى معنویّات سوق مى‌‏داد. در زمان بیکارى با رزمندگان ختم هزار صلوات برمی ­داشت. جلسه‏‌ى قرآن تشکیل مى‏‌داد. بعد از نماز مغرب و عشا هفت سوره مى‌‏خواندند. نسبت به نماز شب و ارتباط با خداوند مقیّد بود. سید هاشم با ظرافت خاصی نیروها را در مسائل اعتقادی رهنمود می­ کرد که حتّى نوجوانان در شب تاریک و درهواى سرد از بستر برمى‌‏خاستند و در جایى خلوت به نماز ودعا مشغول مى‌‏شدند .

این خاک، خاک کربلاست

مرتضى نصیرى همرزم شهید در دیگر گفت و گویی اظهار داشت: اوّلین بارى که من ایشان را دیدم، چهره‏‌ى شاد و خندانى داشتند و مرا مجذوب خودش کرد. او در تمام کارها پیشقدم بود. جزو برنامه­ هر روز او بود که بعد از نماز صبح و صرف صبحانه کتاب مطالعه مى‏ کرد، که در این میان کتاب‏هاى شهید دستغیب را هم مطالعه می­ کرد و از مطالب مهم آن یادداشت­ برداری مى‌‏کرد. به نوجوانان بها می‌‏داد و نمى‏‌گذاشت وقتشان به بطالت بگذرد.او در منطقه برای خود قبرى حفر کرده بود و در آن‏جا به راز و نیاز به خدامى‌‏پرداخت. همیشه در حال ذکر بود و ارتباطش با خدا قطع نمى‌‏شد. با تعدادى از رزمندگان و شهدا عقد اخوّت بسته بود.

وی ادامه داد: سردارشهید آراسته همیشه مى‌‏گفت:« به این امید به جنگ آمده‌‏ایم تا شهادت نصیب ما شود و این میّسر نمى‏‌شود، مگر این که خود راخالص کنیم.» به خواندن زیارت عاشورا بسیار تأکید مى‏ کرد. مى‌‏گفت: «اگرنمى‌‏توانید هر صبح زیارت عاشورا را بخوانید، بعد از نماز رو به قبله بایستید و به امام حسین(ع) سلام دهید.»همرزم شهید مى‌‏گوید: «در مقرّ تاکتیکى خود، همیشه پابرهنه بود. مى‌‏گفت: چون این جا نزدیک به کربلا است، مجاز نیست که با کفش باشم. پوشیدن کفش در این جا بى‌‏احترامى به کربلاست.»در جبهه دوبار مجروح شد. یک‏بار تیرکالیبر 50 به گوشش اصابت کرد و یک تکّه از گوشش را کند، و یک ‏بار هم تیربه دستش اصابت کرده بود.همرزم شهید ـ مى‏ گوید: «زمانى که شهید آراسته مجروح شده بود، مجروحى دیگر را بر پشت گرفته و آن را با خود به پشت خطّ می­ آورد. زمانى که براى ملاقات او به بیمارستان رفتم، به وی گفتم: شما جایى در بدن ندارید که سالم باشد. گفت: حاضرم صدپاره گردد پیکرم، سایه‌‏ى رهبر بماند برسرم.شهید آراسته بخاطر علاقه ­ای که به خانواده معظم شهدا داشت هنگامى که به مرخّصى مى‌‏آمد، از خانواده‏‌هاى آنها سرکشی می­ کرد.در اکثر محافلى که براى شهدا تشکیل مى‌‏شد، نوحه خوانی می­ کرد، و با نوحه خوانى جوانان را به جبهه رفتن تشویق مى‌‏کرد.عکس خودش را کنار عکس شهدا مى‌‏گذاشت و عکس مى‌‏گرفت. مى‌‏گفت:«دعا کنید من هم شهید شوم.»

دعا کنید شهادت نصیبم شود

حسن حیدری همرزم دیگر شهید گفت: سید هاشم خیلى کم به مرخّصى مى‌‏رفت، بیشتر وقتش را در جبهه به سر مى‌‏برد. تنها مسئله‌‏اى که ذهنش را به خود مشغول کرده بود، مسئله‌‏ى شهادت بود. هر وقت او را مى‌‏دیدم، مى‏ گفت: دعا کنید که شهادت نصیب من هم بشود. »على آراسته ـ برادر شهید ـ مى‌‏گوید: «برادرم همیشه مى‏‌گفت: «نمى‌‏دانم چرا شهادت قسمت من نمى‌‏شود؟! که از این بابت رنج مى‌‏برد. هر وقت به بهشت ‏رضا(ع) مى‌‏رفتیم، به من مى‌‏گفت: جاى من همین جاست. حتّى قبرش را هم نشان مى‌‏داد. زمانى که به شهادت رسید، در همان قبر به خاک سپرده شد.»شهید آراسته ازدواج نکرده بود. مى‌‏گفت: «مى‌‏خواهم دلم و محبّتم یک‏جا به نام جبهه باشد.»

بی بی فاطمه آراسته خواهر شهید گفت: «آخرین بارى که به جبهه رفت، به ما گفت: حافظ انقلاب و نمازتان باشید. هیئت را پابرجا نگهدارید و مجلس اباعبداللّه(ع) را برگزار کنید.» من به او گفتم: اگر شما پاسدار هستی، چرا لباس سپاه تنت نیست؟ بپوش تا ما ببینیم. او گفتند: در معراج شهدا مرا با لباس سپاه مى‌‏بینید. همان‏طور هم شد. زمانی که برای دیدن پیکر شهید به معراج رفتیم لباس سپاه به تن داشت.

غلامحسین قدمگاهى از دیگر همرزمان شهید‌ عنوان کرد: «سید هاشم مى‌‏گفت: شاید چون سنّت پیغمبر(ص) را به جا نمى‌‏آورم، شهادت نصیب من نمى‌‏شود. از او خواستم که حتما ازدواج کند. شرط او این بود، که از لحاظ ایمان وحجاب خوب باشد. ولی این امر محقق نشد و بعد از 12 روز خبر شهادت او را آوردند.

وی نقل مى‌‏کند: «آخرین بارى که سید را دیدم، به من گفت: «من هم با لباس شخصى و هم با لباس سپاه عکس گرفته‌‏ام و قبضی را به من داد و گفت با این قبض عکس‌‏هایم را تحویل بگیرید. من هم این کار را کردم  و در زمان شهادت از عکس‌‏هایى که با لباس سپاه گرفته بود، استفاده کردیم. گویى به ایشان الهام شده بود که شهید مى‏ شود.»سیّدهاشم آراسته، در تاریخ 1365/7/30 در جزیره‌‏ى مجنون بر اثر اصابت ترکش به درجه‌‏ى رفیع شهادت نایل گردید. پیکرمطهّرش پس از انتقال به زادگاهش، در بهشت رضا(ع) به خاک سپرده شد.سیّدجواد آراسته مى‌‏گوید: «دعاى شهید این بود: خداوندا، مرا از شهداى بى غسل و کفن قرار بده. همان‏طور هم شد و او را با همان لباس سبز سپاه با شالگردن سبز آغشته به خونش دفن شد.»

وصیتنامه شهید سیدهاشم آراسته

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خداوند منان. خدائی که انسان را جهت خلیفه الهی خلق نمود و دنیا را مرکز و مکان امتحان ارزش و دار سختی‌ها و مشکلات ساخت؛ حمد و سپاس خدایی را که انسان را جهت انتخاب مکان آخرت آزاد گذارد و اختیار تام داد.

درود فراوان محمد بن عبدالله (ص) را که بر انگیخته نشد مگر به خاطر مکارم اخلاق و بخاطر زدودن غبار بردگی و بندگی شیطان و شیطانک‌ها از صورت و سیرت انسان‌ها درود بر مولا (ع) که با تدبر و سکوت نبرد صبر و مقاومت ایثار عبادت و رهبری راه نشان داده و خط دهده رهبران و شیعیان گردید و درود بر سالار شهیدان که الگوی رشادت و شجاعت و شهامت و شهادت گردید و درود بر منجی عالم بشریت امام عصر (عج) یاری دهنده بی یاوران پناه بی پناهان امید رهبر یوسف گمگشته زهرای مرضیه درود بر امام بزرگواران امام روح الله درود و سلام بر شهیدان به خون غلطان شهیدانی که به واسطه برپائی جمهوری اسلامی و صدور آن به ممالک جهان از بهترین هستی‌شان گذشتند و تقدیم رب الارباب نمودند.

امت حزب الله! انسان‌های بیدار! دنیا ذخیره است برای آخرت و مکان است برای پس انداز، خدا داند که این بنده عاصی ذخیره ای ندارد و تا کنون دست خالی روزگار را سپری نموده و او داند که اگر لطفش شاملم نگردد عدلش روزگارم را تباه می سازد. دنیا زندان مومن است و بهشت کافر، این حدیث شریف امام (ع) است. پس ای عزیزان چرا باید به خاطر چند روز در زندان بودن، این چنین به دنیا آغوش باز نمائیم.

آیا مسلمانی!؟ همان اسلامی که پیامبر و خدا می خواستند!؟ همین است که می بینیم ؟! نه! بیشتر از این باید ایثار نمود و بیشتر از این باید گذشت داشت! به خود آئیم و ایثارگران دیگر بلاد را از ایثار، گذشت، مقاومت و صبرمان خجالت زده نمائیم.

امیدوارم آنهایی که تا به حال مخالف جمهوری اسلامی بوده و با مسئولین مخالفتی دارند به خود آیند و چندی مال و ثروت آنها را مغرور نسازند، که وعده خدا در مورد بهشت و دوزخ راست و صحیح است.

در پایان از همه حلالیت می طلبم و دعاگویتان می باشم، التماس دعا از جمیع عزیزان.

سید هاشم آراسته          

11/7/ 1365            

انتهای پیام/