نقاشی‌ام را به یاد حضرت رقیه(س) به آقای قاضی‌زاده هاشمی هدیه کردم

نوید شاهد: شهید «سید خداداد موسوی» متولد ۱۳۶۶ در افغانستان بود؛ جوانی مهربان، بامحبت و شجاع. مرتبه اول بود که برای دفاع از حریم اهل بیت به سوریه رفته بود که در سال ۱۳۹۵ به شهادت می‌رسد. او در سال ۱۳۹۲ ازدواج می‌کند و از خود دو فرزند به نام‌های «ندا» متولد ۱۳۹۳ و «ابوالفضل» که دو ماه پس از شهادت پدر متولد شد، به یادگار گذاشته است. در ادامه خبرنگار نوید شاهد با «ندا موسوی» دختر هشت ساله شهید مدافع حرم «سید خداداد موسوی»که نقاشی خود را به دکتر امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران تقدیم کرد؛ گفت‌وگویی داشته است که در ادامه می‌خوانید.

ندا موسوی فرزند شهید مدافع حرم «سید خداداد موسوی» از ویژگی‌های اخلاقی پدرش می‌گوید: وقتی پدرم شهید شد، خیلی کوچک بودم و خاطره‌ زیادی از او در ذهنم نیست اما همیشه از بقیه درباره مهربانی و خوش رویی پدرم می‌شنوم. مادرم همیشه می‌گوید پدرت انسانی مهربان و خوش خنده بود و برای همه، دوستان و آشنایان احترام زیادی قائل بود.

ندا موسوی درباره پدرش گفت: 2 سالم بود که پدرم شهید شد اما هنوز هم با بوی پدرم و خاطرات کوتاهی که از او به یاد دارم، زندگی می‌کنم. همیشه پدرم من را سوار موتور خودش می‌کرد و به پارک می‌برد. روز‌های محرم با پدر و مادرم به هیئت می رفتیم. پدرم شب‌ها برایم قصه می‌گفت، از مظلومیت و شجاعت امام حسین (ع) حرف‌های زیادی می‌زد. یک شب قصه امام حسین(ع) را برایم تعریف کرد. همان موقع غم حضرت رقیه(س) که در سه سالگی پدرش را غریبانه شهید کرده بودند به دلم نشست. انگار غصه تمام قلبم را گرفت. از آن شب به بعد در روز‌های محرم شبی نیست که بدون بغض و گریه خوابم ببرد. داستان زندگی امام حسین(ع) و خانواده‌اش برایم خیلی سنگین است.

این دختر شهید تعریف کرد: حضرت رقیه‌ (س) و سختی‌هایی که تحمل کرده بود، از جلوی چشمم کنار نمی‌رود. بعد از شهادت پدرم، همیشه خودم را با حضرت رقیه(س) مقایسه کرده‌ام. دختری که پدرش را در کودکی از دست داد و من ندا موسوی کودکی هشت‌ساله که مانند حضرت رقیه پشتوانه محکم و بزرگ زندگی خود (پدرم) را از دست دادم. بعد از شهادت پدرم توانستم این غم را به درستی درک کنم.

ندا موسوی ادامه داد: هنوز هم وقتی کودکانی که هم سن و سال من هستند را در خیابان می‌بینم که به همراه پدرشان راه می‌روند، در دلم می‌گویم چرا من پدر ندارم. وقتی عکس پدرم را در آغوش می‌گیرم آرامش به قلبم باز می‌گردد؛ وجود پدرم را حس می‌کنم. گاهی وقت‌ها احساس می‌کنم دست مهربانش را بر سرم می‌کشد. شاید برای همیشه از نبودن پدرم ناراحت باشم اما تا زنده‌ام به او افتخار می‌کنم و راهش را ادامه خواهم داد.

فرزند این شهید مدافع حرم درباره نقاشی‌ای که کشیده بود و به دکتر امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران تقدیم کرد، گفت: از ما دعوت کردند تا همزمان با روز شهادت حضرت رقیه (س) در مراسمی که در مهدیه امام رضا(ع) برگزار می‌شد شرکت کنیم. تصمیم گرفتم تا یک نقاشی بکشم و همراه خودم به این مراسم ببرم. خیلی وقت بود که دلم می‌خواست یک نقاشی از امام حسین(ع) در حالی که به دخترش رقیه هدیه‌ می‌دهد، بکشم. همان را کشیدم و به همراه خودم به مراسم بردم. بعد از تمام شدن مراسم، موقعی که همه با ما خداحافظی می‌کردند خیلی اتفاقی، بدون تصمیم قبلی یک لحظه احساس خوبی در وجودم شکل گرفت و این نقاشی را به آقای قاضی‌زاده هاشمی هدیه دادم.

فرزند شهید سید خداداد موسوی همزمان با روز شهادت حضرت رقیه (س) در مراسمی که در مهدیه امام رضا (ع) برگزار شده بود، نقاشی خود را به رئیس بنیاد شهید و امورایثارگران هدیه کرد.