خجالت می‌کشم نام خود را شهید بگذارم
به گزارش نوید شاهد همدان، شهید محمد خلیلی در بیست و دوم تیرماه ۱۳۴۹ در شهرستان تهران دیده به جهان گشود. پدرش اصغر و مادرش محترم نام داشت. تا دوم متوسطه درس خواند و به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. هجدهم مهرماه ۱۳۶۶ در شلمچه براثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
در این وصیت نامه می‌خوانیم:
بسمه تعالی
بسم الله الرحمن الرحیم بسم رب الشهدا و الصدیقین
الله رب العالمین
سلام بر روح شهیدان قهرمان اسلام از صدر تا حال و از حال تا آینده، سپاس و ستایش خدای را که زیبا بیافریند و زیبا مواهب را به او ببخشد و زیبا عاشق او می‌شود و زیبا او را می‌کشد طبق آنچه خود می‌فرمایند وَ مَن اَحَبَّنی عَشَقَنی وَ مَن عَشَقَنی عَشَقتَهُ وَ مَن عَشَقَتَهُ قَتَلتَهُ هر که عاشق من بشود، عاشق او می‌شوم و هر کس که عاشق او بشوم او را می‌کشم و خود دیه آن می‌شوم.
با درود بیکران به خدمت امام زمان و نایب بر حقش روح اله و با تهنیت فراوان خدمت شهدا و خانواده هایشان؛ و‌ای هم کلاسی ها، دوستان و آشنایان من بدانید اسلام دین عقل است نه احساس! همانطوری که شما احساسات خود را می‌بینید به عقل خود تکیه کنید تا راه را به خط نروید و به نمونه‌های این امر توجه و به آنها اقتدا کنید، نمونه هایی، چون علی، محمد، حسین و دیگران خدایا تو را به جان مهدی (عج) قسم می‌دهم که این امر را در جامعه ما تاثیردهی.ای عزیزان بر روی سنگ قبر من فقط حک کنید «خلیلی» و دیگر هیچ! چون که خجالت می‌کشم نام خود را شهید بگذارم و شما باید که من لیاقت شهادت نداشتم تا خدا چه خواهد که امر امر اوست، از برادران همسنگرم تقاضا می‌کنم که بعد از من برای امام خمینی از طرف من نامه‌ای بنویسید و از عشق من نیست به ایشان بگوئید و بگویند:
گو، ولی من تویی‌ای نایب صاحب زمان
حکم و دستور تو را از جان و دل فرمانبرم
و در آخر می‌خواهم به مادرم بگویید:
کاش بودی موقع قتلم به بالین سرم.
همگی را سلام می‌رسانم بقیه را پشت صفحه نوشته ام اخر همه را این مطالب را بنویس
والسلام علیکم و رحمه اله و برکاته ۱/۱/۱۳۶۴ محمد خلیلی
