لبیک به ندای هل من ناصر امام بر شهدا واجب شده بود
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید نظامعلی امیدی بیست و دوم اسفند سال 1347 در روستای هندودر از توابع شازند دیده به جهان گشود و در خانواده‌ای زحمت‌کش، مذهبی و انقلابی تربیت یافت. تا کلاس سوم راهنمایی به تحصیل ادامه داد و چون وضع مالی خوبی نداشت، درس را رها کرد و به کار کشاورزی پرداخت.
در زمان جنگ تحمیلی، به عنوان داوطلب از سوی بسیج به جبهه رفت و در منطقه جنگی جنوب مورد اصابت ترکش قرار گرفت و مجروح شد. بعد از بهبود یافتن برای انجام خدمت سربازی دوباره راهی جبهه شد. حدود یک سال از خدمتش به عنوان پاسدار وظیفه در لشکر 71 روح‌الله می‌گذشت که در عملیات مرصاد در درگیری با منافقین از ناحیه شکم مجروح و بر اثر همان جراحات در هشتم مرداد سال 1367 در لباس مقدس سربازی به فیض شهادت نائل آمد. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.
خاطره:
در سال 1365 بسیار اصرار می کردیم که ایشان ازدواج کند و به هر راهی که متوسل شدیم اما چون علاقه و حب بسیار شدیدی نسبت به حضرت امام(ره) داشتند و وطن دوستی و غیرتش هم که مزید بر علت شده بود، از ازدواج امتناع می‌ورزید و در پاسخ ما می‌گفت که: ما اهل کوفه نیستیم که علی(ع) و حسین(ع) تنها بمانند.
امام حسین(ع)ندای «هل من ناصر» سر می‌داد. امام عصر ما هم ندای « هل من ناصر» سر می‌دهد، پس چگونه من با خیال راحت در فکر ازدواج باشم در حالی که امامم حکم جهاد داده و طلب یاری می‌کند، ما کوفی نیستیم که امام خود را تنها گذارده و به فکر دنیای خود باشیم.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
