نوید شاهد - معلم شهید "مندنی رحیمی" در وصیتنامه خود اینگونه نوشت: اين انقلاب را كه با خون هزاران شهيد آغاز و حال هم با خون شهيدانى آبيارى مى شود، نگذاريد از بين برود، ما در پيش خداى متعال مسئول هستيم.

به گزارش نوید شاهد کهگیلویه وبویراحمد، معلم شهید مندنی رحیمی سال 1344 در خانواده ای کشاورز و مذهبی در روستای آرو، از توابع گچساران، پابه عرصه وجود نهاد، تا بعدها سدی علیه بیدادگری ها و تجاوزات قابیلیان زمان گردد. شهید مندنی رفتن و رسیدن را برماندن ترجیح داد و سرانجام 2 اردیبهشت 64  در مهاباد، کردستان به لقاءاله پیوست. پیکر مطهرش را در در زادگاهش به خاک سپردند.

گذری کوتاه بر وصیتنامه شهید

 و من يقتال فى سبيل الله فيقتل فسوف نونيه اجرا عظيما

و هر كس در جهاد در راه خدا كشته شد و يا فاتح گرديد بزودى او را اجرى عظيم دهيم .

تا دوستدار مصحف و در دين احمديم                                 بر جمله خلايق دنيا سرآمديم

هر كس براى خويش پناهى گزيده است                                  ما در پناه قائم آل محمديم

سلام بر منجى انسانها و نائب بر حق او كه راهش راه خدا است و درود به رهروان راهش كه با شهادتهايشان پايه گذار انقلاب پر شكوه حضرت مهدى (عج) موعود را نمودند .

سالها بود كه مى خواستم يكى از اولياء الله را ببينم ، اما افسوس كه نتوانستم و غم آن همچنان بر دلم سنگينى مى كرد، اما اكنون به ميدان مى روم و اين خون بى ارزش را نثار قدمش مى كنم .

از مال دنيا چيزى ندارم بجز يك جان ناقابل كه تقديم اسلام و امام مى كنم .

اين انقلاب را كه با خون هزاران شهيد آغاز و حال هم با خون شهيدانى آبيارى مى شود ، نگذاريد از بين برود ، ما در پيش خداى متعال مسئول هستيم.

 امام امت را تنها نگذاريد ما هر چه داريم از اين مرد بزرگ داريم و خون شهيدانى چون بهشتى ، رجائى ، باهنر و 72 تن از ياران امام را نگذاريد از بين برود.

 حال از خود بگويم، ما جوانان آنقدر به جبهه مى رويم و مى جنگيم تا شهيد بشويم، اى جوانان نكند در رختخواب ذلت بميريد كه حسين(ع) در ميدان نبرد شهيد شد ، مبادا در غفلت بميريد كه على (ع)در محراب عبادت شهيد شد و مبادا در حال بى تفاوتى بميريد كه على اكبر حسين در راه خدا با هدف شهيد شد.

اى مادران مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه ها جلوگيرى كنيد كه فردا در محضر خدا نمى توانيد جواب زينب (س) را بدهيد كه تحمل 72 تن شهيد را نمود .

پدر بزرگوارم و مادر عزيزم:

درست است كه بايد عصاى پيرى شما مى شدم ، اما چه مى شود كرد وقتى مى بينم كه صداى خونخوار آن نوكر شرق و غرب چنين بيرحمانه به ميهن اسلامى عزيز ما حمله مى كند ، نمى توان ساكت نشست و نگاه كرد كه به جنايات خود ادامه دهد ، بايد پوزه اين جانى قرآن را به خاك ماليد .

منبع : بنیاد شهید وامور ایثارگران استان کهگیلویه وبویراحمد

 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده