مطالب شهدا باید برای مخاطب باور پذیر باشد
گفت و گوی شهریار زمانی نویسنده کتاب عزیز (درباره شهید چمران) با خبرنگار نوید شاهد را در ادامه می خوانید:
زمانی گفت: دلیل نام گذاری این کتاب این است که کلمه عزیز جزء تکیه کلام های شهید چمران بوده و معمولا در صحبتهای محاوره ای خود به افراد عزیز جان یا عزیز می گفتند، در مورد شهید چمران کارهای زیادی انجام شده که نمونه آن کتاب عزیز است، این کتاب زندگینامه شهید چمران می باشد از ابتدا تا زمانی که آمریکا بودند و بعد به لبنان رفتند را به صورت داستان توضیح دادم و سعی کردم به روز باشد.
زمانی اظهارکرد: مهم ترین قسمت این کتاب در مورد خانمی است که سالها در آنجا زندگی کردند و شهید چمران با ایشان آشنا می شوند که شاید شخصیت مهم این داستان همین قسمت است.
زمانی تصریح کرد: از نظر اینکه نویسندگان در مقابل انجام کاری چقدر وظیفه دارند من چیزی نمی توانم بگویم ولی از نظر من نوشتن در مورد شهدا به صورتی که حقایق تحریف نشود و داستان جذابیت خود را از دست ندهد و به گونه ای باشد که برای مخاطب باورپذیر باشد خوب است، به نظر من شاید این مسئله بزرگترین رسالتی باشد برای عزیزانی که در این حوزه قدم میزنند و باعث شود آن شخصیتها را طوری معرفی کنند که واقعی باشد و اقرار نداشته باشد و طوری نباشد که مخاطب از آن دوری کند.
وی افزود: به این منظور که هم باور پذیر و هم مستند باشد و هم اینکه مبتنی بر حقایقی که وجود دارد باشد و از طرف دیگر جذابیتهای داستانی در آن وجود داشته باشد، اصل اول این است که مخاطب جذب شود اگر این خصوصیات را بتوانند انجام دهند به نظر من کارشان را به خوبی انجام دادند.
وی ادامه داد: این مطالب خودش بیان گر یک مقطعی است که روحیات رزمندگان را نشان می دهد ،چه شهید چمران که یکی از شهدای معروف است و چه بقیه رزمندگان که گمنام هم هستند و سبک زندگی و بینش آنها و نوع نگاهشان به دنیا را میرساند و اینها شاید مواردی است که گمشده جامعه ما باشد و اگر نویسندگان ما بتوانند حتی یک گوشه ای از این موارد را نشان دهند می توانند در خیلی از مراحل برای افرادی که آن لحظه ها را ندیدند و در حال حاضر زندگی می کنند چراغ راه باشند.
وی در پایان خاطر نشان کرد: اگر نویسندگان بتوانند برای مخاطب این موارد را در قالب داستان بازگو کنند خیلی راهگشا است، چون اگر به صورت مقاله یا شعار گونه باشد زیاد اثر ندارد ولی اگر در داخل متن این ارزش ها تنیده شود و رنگ و بوی داستانی بگیرد برای مخاطب ماندگاری بالایی دارد.
گفت و گو از مائده پارسا
